Για ευνόητους λόγους, το Οικουμενικό Πατριαρχείο της Κωνσταντινούπολης στοχοποιείται από το τουρκικό κράτος περισσότερο από ό,τι οι Εκκλησίες των άλλων δογμάτων. Ωστόσο, τα πράγματα στην Τουρκία δεν είναι ρόδινα για κανέναν χριστιανό. «Eμείς οι χριστιανοί, τόσο εδώ όσο και σε πολλά άλλα μέρη του κόσμου, πρέπει να είμαστε ιδιαίτερα προσεκτικοί», τόνισε στην εκκλησιαστική ιστοσελίδα Crux.com ο Ιταλός ιερέας Αλεσάντρο Αμπρίνο, που υπηρετεί στην καθολική αρχιεπισκοπή της Σμύρνης.
H Οξφόρδη και το σύνδρομο της Κίνας
Μολονότι ο Ερντογάν διαβεβαίωσε προσωπικά στο τηλέφωνο τον τρομαγμένο εφημέριο της Σάντα Μαρία και τον γενικό πρόξενο της Πολωνίας, που ήταν παρών στη λειτουργία, ότι οι δράστες θα συλληφθούν αμέσως (όπως και έγινε), στους χριστιανούς της Τουρκίας ξύπνησαν μνήμες από αιματηρά επεισόδια του πρόσφατου παρελθόντος.
Το 2006 ο προτεστάντης ιερέας Καμίλ Κίρογλου, πρώην μουσουλμάνος που προσηλυτίστηκε στο χριστιανισμό, ξυλοκοπήθηκε άγρια από μέλη μιας συμμορίας που τον απείλησε: «Απαρνήσου τον Χριστό, αλλιώς θα σε σκοτώσουμε! Δεν θέλουμε χριστιανούς σε αυτή τη χώρα». Εναν μήνα αργότερα, στο αποκορύφωμα της παραζάλης με τα σκίτσα του Μωάμεθ στη Δανία, ο Ιταλός ιερομόναχος Αντρέα Σαντόρο δολοφονήθηκε στην Τραπεζούντα από έναν 16χρονο Γκρίζο Λύκο, που φώναζε «Αλλάχ Ακμπαρ». Ακολούθησαν άλλες τρεις επιθέσεις σε καθολικούς ιερείς στην Τουρκία, ευτυχώς καμία θανατηφόρα. Ωστόσο, το 2010 το ίδιο τραγικό τέλος με τον Σαντόρο είχε ο καθολικός επίσκοπος της Τραπεζούντας Λουίτζι Παντοβέζε. Επεσε νεκρός από το μαχαίρι του Τούρκου οδηγού του, Μουράτ Αλτούν, ενός ανθρώπου που εμπιστευόταν απόλυτα, χωρίς να ξέρει ότι έκρυβε μέσα του έναν φανατικό.
Σύμφωνα με το Crux.com, ο χριστιανικός πληθυσμός της Τουρκίας αριθμούσε περίπου 150.000 πιστούς όλων των δογμάτων έως το 2022, αλλά εμπλουτίστηκε με δεκάδες χιλιάδες ορθόδοξους πρόσφυγες μετά τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία.