ΒΕΒΑΙΑ, δεν θα είναι το ίδιο να χάσει με 4 ή με 8 μονάδες, ούτε αν καταφέρει ή όχι να πιάσει τον πήχη του 30%. Αυτές οι σημαντικές λεπτομέρειες θα καθορίσουν το αν θα υποστεί ήττα ή συντριβή.

Ο,ΤΙ κι αν συμβεί, θα έχει χάσει για τέταρτη σερί φορά μετά τις ευρωεκλογές, τις αυτοδιοικητικές και τις εθνικές εκλογές του 2019. Και δεν είναι μόνο αυτό. Είναι δεδομένο πως θα υποστεί και μια πέμπτη ήττα στις κάλπες της 2ας Ιουλίου.

ΑΥΤΕΣ οι πέντε ήττες δεν είναι και λίγο πράγμα. Γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ χάνει στις δημοσκοπήσεις και στις κάλπες από τον Ιανουάριο του 2016, εδώ και επτά χρόνια. Αυτό δείχνει κάτι σημαντικό. Πως οι πολίτες απορρίπτουν τις πολιτικές του ΣΥΡΙΖΑ. Πως οι πολίτες δεν συμφωνούν με τη μηδενιστική αντιπολιτευτική τακτική της καταστροφολογίας. Πως οι πολίτες δεν πείθονται από τις προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ.

ΑΝΤΙ, λοιπόν, να προβληματιστούν στην Κουμουνδούρου και να προσπαθήσουν να αλλάξουν στρατηγική, εκείνοι επιμένουν στα ίδια και στα ίδια. Ακολουθούν τη φιλοσοφία που λέει πως «αν η πραγματικότητα δεν συμφωνεί μαζί μας, τόσο χειρότερο για την πραγματικότητα».

Ο Αλέξης Τσίπρας, λοιπόν, εδώ και αρκετό καιρό επιχειρεί να κάνει διαχείριση της ήττας του. Γι’ αυτό και επιτίθεται διαρκώς στο ΠΑΣΟΚ, στο ΚΚΕ και στον Βαρουφάκη, προσπαθώντας να περιορίσει τις απώλειές του προς τα αριστερά. Γι’ αυτό και μιλάει για κυβέρνηση ηττημένων, ώστε να «εκθέσει» τα υπόλοιπα κόμματα της αντιπολίτευσης. Γι’ αυτό και καταγγέλλει τις δημοσκοπήσεις. Γι’ αυτό λέει ότι, ακόμα κι αν χάσει, θα παραμείνει στη θέση του. Ενώ δηλώνει πως στην υποθετική περίπτωση που έχανε ο Κυριάκος Μητσοτάκης, θα έπρεπε να φύγει από την ηγεσία της Ν.Δ.

ΑΥΤΟ δείχνει ότι θέλει να ξεκόψει τις εσωκομματικές αντιδράσεις μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ μετά τις πέντε συνολικά ήττες που θα έχει υποστεί το βράδυ της 2ας Ιουλίου. Αυτό είναι πλέον το μόνο που τον ενδιαφέρει, γι’ αυτό και προσπαθεί να υποστεί ήττα και όχι συντριβή. Ετσι όπως πάνε τα πράγματα, όμως, δύσκολα θα την αποφύγει…