Γιατί με τα τρολ δεν υπάρχει πρόβλημα εάν είναι στην πλευρά σου. Οταν όμως βρεθούν στην άλλη πλευρά και ξεκινήσουν τη «δολοφονία χαρακτήρα», όταν αρχίσουν να γράφουν πραγματικές μαζί με ψεύτικες ειδήσεις, τα τρολ γίνονται εξοντωτικά. Κάτι που κατάλαβε ο Σκουρλέτης όταν βρέθηκε στην άλλη πλευρά του λόφου.
Τα τρολ βασίζονται σε κάποια χαρακτηριστικά της εποχής. Αλλά και σε κάποια αιώνια. Οπως την ανάγκη του κοινού πολίτη να βλέπει τους διάσημους να διασύρονται. Κάτι γνωστό από την εποχή του Βυζαντίου όταν οι αυτοκράτορες ήξεραν ότι ο καλύτερος τρόπος να ικανοποιηθεί η μήνις του λαού ήταν η διαπόμπευση ενός αντιπαθούς αξιωματούχου. Σήμερα δεν χρειάζεται να τον περιφέρουν καβάλα ανάποδα σε έναν γάιδαρο με εντόσθια κολιέ στον λαιμό. Είναι αρκετό πέντε, δέκα λογαριασμοί του twitter να γράψουν για τις σεξουαλικές του παρεκτροπές ή τα λεφτά που έχει βγάλει, η είδηση να αναπαραχθεί από άλλους πενήντα και μέσα σε ώρες το ψέμα θα έχει γίνει αλήθεια. Βοηθούμενο από την οικονομική δυσπραγία των sites που έχουν κάποιον μαθητευόμενο πιτσιρικά για να γράφει «viral έγινε η είδηση ότι ο Σκουρλέτης…», για παράδειγμα. Και άντε ο Σκουρλέτης να αποδείξει ότι αυτά που έγραψαν τα τρολ ήταν ψέματα. Οσο θα γράφει τόσο θα κρατάει το θέμα στην επιφάνεια. Αφού όσοι σκαμπάζουν από Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης ξέρουν ότι το «μην ταΐζετε τα τρολ», δηλαδή μην τους δίνετε λόγο να συνεχίσουν, είναι κανόνας επιβίωσης.
Ο αναγνώστης, ο μόνος τρόπος να μην παρασυρθεί είναι να σκέφτεται ένα πράγμα. Δεν υπάρχει «το διάβασα στο Ιντερνετ». Το θέμα δεν είναι αν κάτι έχει γραφτεί, αλλά πού και από ποιον γράφτηκε. Κάτι που είναι χαριτωμένο, καυστικό, αποκαλυπτικό δεν πάει να πει ότι είναι και πραγματικό. Τα τρολ για να είναι αποτελεσματικά πρέπει να ξέρουν να πλασάρουν το ψέμα. Μέχρι να πιουν λίγο από το φάρμακό τους. Κάποιος να μιλήσει, η ταυτότητά τους να αποκαλυφθεί και να απολογούνται όπως για τόσο καιρό έκαναν τα θύματά τους.
«Γδύνοντας» τον Αγιο Κοσμά
Την περασμένη εβδομάδα στη Δυτική Αττική ένας μαύρος καπνός σκέπαζε τον ουρανό. Ηταν το πλαστικό από τα 200 μέτρα του σύρματος που είχε κλαπεί από το Αθλητικό Κέντρο Αγίου Κοσμά. Το αποτέλεσμα ήταν οι αθλητές του στίβου να σταματήσουν τις βραδινές προπονήσεις. Οι οποίοι μπορεί και να ήταν οι μόνοι που ασχολήθηκαν, αφού οι κλοπές μετάλλου έχουν γίνει καθημερινή ιστορία. Μετά την τραγωδία των Τεμπών, όταν ανάμεσα στα άλλα προβλήματα αναφέρθηκαν και οι κλοπές των καλωδίων στους σιδηροδρόμους, το θέμα είχε πάρει κάποια δημοσιότητα. Οπως ήταν φυσικό, γρήγορα ξεχάστηκε. Για να το ξαναφέρουν στην επιφάνεια υποθέσεις όπως αυτή του Αγίου Κοσμά, που πήρε δημοσιότητα λόγω των αθλητών του στίβου.
Το θέμα όμως είναι σοβαρότερο από κάποιες χαμένες προπονήσεις. Καθημερινά συμμορίες Ρομά πουλάνε μετασχηματιστές, χαλκό από καλώδια, καπάκια από τους δρόμους και κάθε λογής μεταλλικό αντικείμενο στα μεταλλάδικα, για να πουληθούν σε κατασκευαστικές εταιρίες και να καταλήξουν να ξαναγίνουν προϊόντα που πιθανότατα θα ξανακλαπούν. Μια άκρως επικερδής εργασία, αφού τα 200 κιλά του σύρματος δίνουν πάνω από ένα χιλιάρικο. Και ζημιογόνος για το θύμα, αφού το κόστος για να ξαναγοραστεί το σύρμα είναι πολλαπλάσιο.
Η Δώρα, η Γαρυφαλλιά και αύριο;
ΛΟΥΚΕΤΟ ΣΤΟ ΓΥΜΝΑΣΤΗΡΙΟ ΧΩΡΙΣ ΣΧΕΔΙΟ ΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ
Επειδή έγινε αναφορά στο γυμναστήριο του Αγίου Κοσμά και την κλοπή των 200 μέτρων του σύρματος ηλεκτροδότησης, ας σημειωθεί ότι η αντικατάστασή τους θα λύσει το πρόβλημα της προπόνησης των αθλητών στίβου για ένα μικρό διάστημα. Με τον καινούργιο χρόνο οι εγκαταστάσεις θα πρέπει να έχουν αδειάσει αφού πρέπει να αρχίσουν τα έργα για το συγκρότημα του Ελληνικού.
Πάμε λοιπόν σε μια πονεμένη ιστορία. Ποιος θα είναι ο χώρος που θα αντικαταστήσει το γυμναστήριο του Αγίου Κοσμά; Οχι σαν χώρος προπονήσεως και ξενώνων πρωταθλητών αλλά σαν χώρος μαζικής άθλησης.
Είναι τραγικό ότι 61 χρόνια μετά το άνοιγμα του Εθνικού Αθλητικού Κέντρου Νεότητας Αγίου Κοσμά, ενός έργου που εγκαινιάστηκε επί πρωθυπουργίας Κωνσταντίνου Καραμανλή, το Κέντρο κλείνει χωρίς σχέδιο αντικατάστασής του. Με τον Μητσοτάκη πρωθυπουργό και με υπουργούς όπως ο Γεωργιάδης και ο Βορίδης, που έχουν πάθος με τον αθλητισμό και συγκεκριμένα το τένις.
Η ειρωνεία είναι ότι ο Αγιος Κοσμάς ήταν ο πρώτος χώρος όπου ο οποιοσδήποτε μπορούσε να δοκιμάσει να παίξει τένις. Στον Αγιο Κοσμά από τη δεκαετία του ‘60 οποιοσδήποτε μπορούσε να δοκιμάσει τις ικανότητές του σε μια πλειάδα σπορ, από το αεροβόλο πιστόλι μέχρι το τραμπολίνο.
Το κλείσιμό του αφήνει ένα δυσαναπλήρωτο κενό. Αποτέλεσμα της πολιτικής των υφυπουργών Αθλητισμού που αντιλαμβανόντουσαν σαν αθλητισμό αποκλειστικά τον πρωταθλητισμό.