Μέτρο σύγκρισης θα είναι οι προηγούμενες του 2019, στις οποίες το κυβερνών κόμμα έλαβε 33%. Και όταν ο Μητσοτάκης θέτει στόχους, η εμπειρία δείχνει ότι συνήθως τους υπερβαίνει. Ο στόχος αυτός είναι λογικός, αφενός, διότι στις ευρωεκλογές δεν κρίνεται η αυτοδυναμία ενός κόμματος προκειμένου να σχηματίσει κυβέρνηση και, αφετέρου, διότι το 33% της Ν.Δ. στις ευρωεκλογές του 2019 μετά από έναν μήνα μετατράπηκε σε 39,8%.

Από την άλλη πλευρά, ο Κασσελάκης κάθε μέρα ανεβοκατεβάζει τον πήχη, αποδεικνύοντας πως η θολούρα δεν είναι ποτέ καλός οδηγός στην πολιτική. Πότε λέει ότι θα ξεπεράσει το 17% που έλαβε ο ΣΥΡΙΖΑ στις εθνικές εκλογές του περασμένου Ιουνίου, πότε ότι μπορεί να προσεγγίσει το 20% και πότε ότι θα είναι πρώτο κόμμα στις ευρωεκλογές – είναι βέβαιο ότι πιστεύει σε θαύματα, δεν χρειάζεται να το λέει συνέχεια.

Μια πρώτη πρόβλεψη είναι πως δεν θα μπορέσει να περάσει κανέναν από τους πήχες που θέτει. Ούτε 17,8% θα λάβει, όπως είχε ο ΣΥΡΙΖΑ στην τελευταία εκλογική αναμέτρηση του Τσίπρα, ούτε, βέβαια, 23,7% που είχε το κόμμα του στις ευρωεκλογές του 2019.

Η στροφή του Κασσελάκη προς το ίδιο κοινό του Βελόπουλου, με το θαύμα στην κολυμβήθρα και το «πατρίς, θρησκεία, οικογένεια», απωθεί κάποιους τελευταίους αριστερογενείς ψηφοφόρους του κόμματος, χωρίς να είναι σίγουρο ότι το νέο κοινό στο οποίο απευθύνεται θα τον προτιμήσει, όταν έχει «αυθεντικούς» εκφραστές, ή ότι θα πάει τελικά στις κάλπες.

Το βασικότερο πρόβλημα του Κασσελάκη είναι ότι «κούρασε» πριν μπει καν στο γήπεδο. Η διαρκής τηλεοπτική του παρουσία σε μεσημεριανάδικα και πρωινάδικα, οι περισπούδαστες αναρτήσεις του ότι δεν πρόκειται να καλέσει τον Μητσοτάκη στο γάμο του (που δεν θα είναι και γάμος, αφού ήδη έχει παντρευτεί στις ΗΠΑ) και η εμφανής ρηχότητα της πολιτικής του σκέψης, καθώς εμφανίζεται να μη γνωρίζει καν τις θέσεις του κόμματός του, μπορεί να του εξασφάλιζαν θέση πανελίστα σε τηλεοπτικές εκπομπές, αλλά μέχρι εκεί.

Η Ελλάδα προχωράει μπροστά, η οικονομία αναπτύσσεται με διπλάσιο ρυθμό από την υπόλοιπη ευρωζώνη και κανείς δεν θέλει επιστροφή σε πειράματα και περιπέτειες. Γι’ αυτό ο Μητσοτάκης θέτει έναν στόχο με την πίστη ότι θα τον ξεπεράσει και ο Κασσελάκης ανεβοκατεβάζει τον πήχη όταν παραμένει στάσιμος.

Τα εύσημα στον Τασούλα

Δικαίως ο πρωθυπουργός απέδωσε εύσημα στον Πρόεδρο της Βουλής, Κωνσταντίνο Τασούλα, για τον τρόπο με τον οποίο χειρίσθηκε το πρωτοφανές επεισόδιο μεταξύ του ανεξάρτητου βουλευτή Φλώρου, που είχε εκλεγεί με τους «Σπαρτιάτες», και του βουλευτή της Ελληνικής Λύσης. Πράγματι, ο κ. Τασούλας εφήρμοσε πλήρως τον Κανονισμό της Βουλής και εντόπισε τη νομική διάταξη για το πώς έπρεπε να αντιμετωπισθεί ο Φλώρος από τις Αρχές, που διέταξαν τη σύλληψή του με τη διαδικασία του Αυτοφώρου. Το λόγο πλέον έχει η Δικαιοσύνη για την υπόθεση, αλλά ο κ. Τασούλας προβληματίζεται για το γεγονός ότι ο Κανονισμός της Βουλής πρέπει να «εμπλουτισθεί» από νέα άρθρα, που θα προβλέπουν ποινές για αντίστοιχες καταστάσεις. Μέχρι τώρα όλοι θεωρούσαν ότι οι βουλευτές θα είχαν τουλάχιστον την αυτογνωσία για το πού βρίσκονται, ώστε να μην αντιδρούν σαν μεθυσμένοι θαμώνες σε περιθωριακά στέκια. Οι χειρισμοί του Τασούλα, που επιδοκιμάσθηκαν συνολικά, έδειξαν ότι υπάρχει πάντα θεσμική λύση και απάντηση απέναντι σε κάθε είδους παρεκτροπή.