ΤΟ έκαναν με το Μεταναστευτικό και την υβριδική επίθεση Ερντογάν το 2020. Το έκαναν κατ’ επανάληψη με την πανδημία, τα λοκντάουν και τα θύματα του κορονοϊού. Και, τότε, από τον ΣΥΡΙΖΑ και άλλα κόμματα εκτοξεύονταν βαριές κουβέντες, όπως «δολοφόνοι», κατά της κυβέρνησης. Στη συνέχεια, ήρθε η παγκόσμια ενεργειακή κρίση και το πληθωριστικό τσουνάμι. Δεν είχαν καμία σοβαρή πρόταση, παρά μόνο τη μείωση του ΦΠΑ, που υποτίθεται πως θα έλυνε το πρόβλημα «με έναν νόμο και ένα άρθρο» σαν τα Μνημόνια που υποτίθεται πως θα έσκιζαν πριν από μια δεκαετία. Μετά ήρθε η υπόθεση των υποκλοπών και κατήγγελλαν την κυβέρνηση ως «χούντα». Δεν χρειάζεται να κάνουμε πλήρη αναδρομή στην τελευταία εξαετία, αλλά τα περισσότερα κόμματα της αντιπολίτευσης ανέβαιναν στα κάγκελα για κάθε μικρό ή μεγάλο ζήτημα που προέκυπτε.

ΤΟ ίδιο ακριβώς συμβαίνει και με την εθνική τραγωδία των Τεμπών. Μόνο που αυτή η υπόθεση έχει άλλα χαρακτηριστικά. Αγγίζει τις ψυχές όλων των πολιτών δίχως κομματική παρέμβαση, ανεξάρτητα αν διαδηλώνουν ή όχι. Επειδή στην αντιπολίτευση είδαν και απόειδαν με όλες τις προηγούμενες προσπάθειές τους, που πήγαν στράφι,  δείχνουν να έχουν ποντάρει τα πάντα όλα στα Τέμπη. Από τη μία φαίνεται υπερβολικό, από την άλλη φαντάζει αναμενόμενο, καθώς δεν έχουν κάτι άλλο να πουν για να προσπαθήσουν να αποκομίσουν κομματικά οφέλη.

ΑΡΑ, επιχειρούν ψηφοθηρία πάνω από τα συντρίμμια αυτής της ανείπωτης τραγωδίας. Το ρεπορτάζ είναι αποκαλυπτικό για το πώς σκέφτονται και ενεργούν με στόχο να πλήξουν την κυβέρνηση, αλλά και συγχρόνως να κερδίσουν σε ένα πρωτοφανές παιχνίδι εντυπώσεων στον μεταξύ τους ανταγωνισμό.

ΤΗΝ Κυριακή το απόγευμα ξεκίνησε ένας γύρος τηλεφωνημάτων μεταξύ Φάμελλου, Ανδρουλάκη, Χαρίτση, Κωνσταντοπούλου με σκοπό να καταθέσουν είτε πρόταση μομφής κατά της κυβέρνησης είτε πρόταση για σύσταση προανακριτικής. Η προσπάθεια αυτή πήγε στον κουβά, γιατί εκτός από τις επιφυλάξεις κάποιων εκ των πολιτικών αρχηγών, υπήρξαν γκρίνιες για τις διαρροές προς τα μέσα ενημέρωσης, οι οποίες έγιναν για να αναδείξουν κάποιους εξ αυτών ως «πρωταγωνιστή». Τέτοια μικροκομματική αντιμετώπιση για ένα τόσο σοβαρό θέμα, πιθανότατα, δεν έχει ξανασυμβεί στο πολιτικό σκηνικό. Στην πραγματικότητα, η προσπάθεια κομματικής εκμετάλλευσης καταλήγει να είναι προσβλητική για τη μνήμη των θυμάτων της τραγωδίας των Τεμπών.

Η ένδεια της αντιπολίτευσης είναι σοκαριστική. Ναι, η τραγωδία των Τεμπών ανατριχιάζει όλους τους πολίτες, ανεξάρτητα από το τι ψηφίζουν. Αλλά να φτάνουν να πιστεύουν τέσσερις πολιτικοί αρχηγοί, που εκπροσωπούν το 30% των ψηφοφόρων, πως έπιασαν το «πολιτικό λαχείο» και πως με αυτό θα στριμώξουν ή ακόμα και θα ρίξουν την κυβέρνηση είναι ντροπιαστικό. Υποδύονται τους θεσμικούς και καταλήγουν να εκθέτουν ανεπανόρθωτα τους ίδιους και τα κόμματά τους.