Το πέρασμα του Ντόναλντ Τραμπ από τον Λευκό Οίκο ήταν τόσο καταστροφικό, που ένας από τους επόμενους τυφώνες θα έπρεπε να πάρει το όνομά του. «Επείγουσα προειδοποίηση. Ερχεται Ντόναλντ Τραμπ. Το σπίτι στην άκρη της παραλίας κινδυνεύει. Προφυλαχθείτε». Αλλά αυτά είναι για τη μετεωρολογία. Για την πολιτική, δεν αρκεί η έγκαιρη πρόγνωση, πρέπει να πειστούν και οι πολίτες ότι κινδυνεύουν. Αλλιώς ψηφίζουν ό,τι να ’ναι και μετά προσπαθούν να μαζέψουν τα συντρίμμια που άφησε η ψήφος τους. Ο Τραμπ πριν φύγει πρόλαβε να διορίσει στο Ανώτατο Δικαστήριο των ΗΠΑ δικούς του δικαστές, εδραιώνοντας την πλειοψηφία 6-3 υπέρ των συντηρητικών. Και μια μέρα, η πλειοψηφία αυτή αποφάσισε να γυρίσει τη χώρα πενήντα χρόνια πίσω.

Η ΓΝΩΜΟΔΟΤΗΣΗ του Ανώτατου Δικαστηρίου, που διέρρευσε και σόκαρε όλο τον πολιτισμένο κόσμο, στοχεύει στην ακύρωση της ιστορικής απόφασης του 1973 Ρόου εναντίον Γουέιντ με την οποία αναγνωρίστηκε το δικαίωμα των γυναικών στην άμβλωση σε όλες τις Πολιτείες των ΗΠΑ. Ο Τραμπ είχε υποσχεθεί στην προεκλογική του εκστρατεία το 2016 ότι θα διόριζε δικαστές για να ανατρέψουν την απόφαση αυτή. Το είπε και το έκανε το 2020, όταν πέθανε η θρυλική δικαστής Ρουθ Μπέιντερ Γκίνσμπεργκ. Η «διαβόητη RBG» σφράγισε με την παρουσία της την πιο φωτεινή περίοδο του Ανώτατου Δικαστηρίου των ΗΠΑ και αυτό το φως θέλησε να σβήσει ο Ντόναλντ Τραμπ.

ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ στην άμβλωση αποτελεί μαζί με την οπλοκατοχή τη «μητέρα των μαχών» μεταξύ Δημοκρατικών και Ρεπουμπλικανών. Ταυτόχρονα και χωρίς καμία υπερβολή θα μπορούσε να πυροδοτήσει έναν νέο αμερικανικό εμφύλιο μεταξύ της φιλελεύθερης και της βαθιάς Αμερικής. Συντηρητικοί κυβερνήτες από Πολιτείες του Νότου, όπως της Οκλαχόμα, έσπευσαν όχι απλώς να πανηγυρίσουν αλλά και να υπογράψουν τοπικούς νόμους που απαγορεύουν την άμβλωση από την έκτη εβδομάδα της κύησης και μετά. Αντίστοιχοι νόμοι ισχύουν σε 13 ρεπουμπλικανικές Πολιτείες, όπως το Μισισιπί και το Τέξας. Το χάσμα στην αμερικανική κοινωνία είναι τρομακτικό. Σύμφωνα με έρευνα του Pew Research Center το 2021, το 59% των ενηλίκων στις ΗΠΑ θεωρεί ότι το δικαίωμα στην άμβλωση πρέπει να είναι νόμιμο, ενώ το 39% ότι θα έπρεπε να είναι παράνομο.

Ο ΤΡΑΜΠΙΣΜΟΣ όχι απλώς έθρεψε αλλά έδωσε δύναμη στα πιο σκοταδιστικά στοιχεία της Αμερικής. Αν έπρεπε η εποχή του να χαρακτηριστεί από μία εικόνα, αυτή θα ήταν η εισβολή παρανοϊκών ακροδεξιών στο Καπιτώλιο. Αν το πέρασμά του έπρεπε να αποτυπωθεί σε έναν νόμο, θα ήταν αυτός που ετοιμάζεται για τις αμβλώσεις. Μισογύνης, ρατσιστής, συνωμοσιολόγος, ο Ντόναλντ Τραμπ είναι ένας πολιτικός χωρίς ηθικές αναστολές. Οσοι, λοιπόν, έσπευσαν να πουν πως «μπορεί ο τρόπος που αντιμετωπίζει ο Τραμπ την πολιτική να μοιάζει ορισμένες φορές διαβολικός, αλλά γίνεται για καλό» ας το ξανασκεφτούν. Πολιτικοί τέτοιου είδους, όπως ο Τραμπ, η Λεπέν, ο Ορμπαν, είναι επικίνδυνοι για τη Δημοκρατία, τα ανθρώπινα δικαιώματα και το μέλλον του ελεύθερου κόσμου.

Βλέπετε, οι ηγέτες μιας χώρας δεν είναι ακίνδυνοι διεκπεραιωτές που απλώς αλλάζουν βάρδιες. Εχουν τη δύναμη να ανοίγουν ή να κλείνουν δρόμους, να επιλέγουν το μίσος ή την αλληλεγγύη, να εκσυγχρονίζουν τις κοινωνίες τους ή να τις γυρίζουν στον Μεσαίωνα. Το αποτύπωμά τους καθορίζει το μέλλον των επόμενων γενιών. Γι’ αυτό έχει σημασία η ψήφος μας. Δεν είμαστε όλοι ίδιοι. Δεν είναι όλοι ίδιοι.