Μπορεί οι Κινέζοι κομμουνιστές να τον έδιωξαν από τη Λάσα το 1959, αλλά ο γεννημένος το 1935 Δαλάι Λάμα περνάει… βασιλικά ως πολιτικός πρόσφυγας στην Νταραμσάλα των ινδικών Ιμαλαΐων. Ταυτόχρονα, οι Αμερικανοί έχουν πάντα μια ανοιχτή αγκαλιά γι’ αυτόν τον απηνή εχθρό της Κίνας, που μάχεται για την απελευθέρωση του Θιβέτ, ως επικεφαλής μιας εξόριστης κυβέρνησης στην Ινδία. Ο εχθρός του εχθρού μου είναι κάτι παραπάνω από φίλος μου. Είναι αδελφός, που βραβεύτηκε συμβολικά με Νόμπελ Ειρήνης το 1989, στο turning point της Ιστορίας.

Οι Θιβετιανοί εξόριστοι υποδέχθηκαν με πανηγυρισμούς την εκλογή του Τραμπ. Ο Δαλάι Λάμα τον συνεχάρη και η αντιπρόεδρος του εξόριστου θιβετιανού κοινοβουλίου, Ντόλμα Τσέρινγκ Τεϊκάνγκ, τον χαρακτήρισε «μεγάλο φίλο του Θιβέτ, που ξέρει ότι από την αρχαιότητα ποτέ δεν ήμασταν μέρος της Κίνας». Διόλου τυχαία ο εξόριστος Θιβετιανός πρωθυπουργός, Σικγιόνγκ Πένπα Τσέριν, βρέθηκε αυτές τις μέρες στις ΗΠΑ, για να συναντήσει την αρμόδια υφυπουργό Εξωτερικών για θέματα της περιοχής, Ούζρα Ζέγια.

Στο περιβάλλον του Δαλάι Λάμα ψιθυρίζεται ότι μόλις κλείσει τα 90 τον Ιούλιο, θα αποκαλύψει, όπως θέλει η παράδοση, το όνομα του διαδόχου του, που αποτελεί τη μετά θάνατον μετενσάρκωσή του. Η κινεζική κυβέρνηση επιμένει να ορίσει εκείνη τον νέο Δαλάι Λάμα, αλλά κανείς δεν τρέφει αυταπάτες ότι το επόμενο «Θείο Βρέφος» του βουδισμού (ο σημερινός «χρίστηκε» από τον προκάτοχό του σε ηλικία 2 ετών) θα είναι της απολύτου έγκρισης της Ουάσιγκτον. Τέτοια πολύτιμα πιόνια στη σκακιέρα δεν τα αφήνεις ποτέ στον έλεγχο του αντιπάλου. Καλά Χριστούγεννα!