Ηταν ζήτημα χρόνου για την ετερόκλητη συμμαχία πολιτικών και οικονομικών συμφερόντων να φτάσει στην καρδιά των σκοτεινών επιδιώξεών της. Να βγάλει από τη μέση τον Μητσοτάκη, αρκετοί δεν συγχωρούν την πανηγυρική επανεκλογή τον Ιούνιο του 2023 που έδωσε στον πρωθυπουργό την ευκαιρία να προχωρήσει αλλαγές, να διορθώσει λάθη και κυρίως να ασκήσει πολιτική χωρίς να κοιτάζει ποιος δυσαρεστείται από τις μεταρρυθμίσεις ή το άνοιγμα του παιχνιδιού στην οικονομία.

Στόχος δεν ήταν ο πρώην υπουργός Μεταφορών Κώστας Καραμανλής, αλλά με επίκεντρο την τραγωδία των Τεμπών αυτό που πραγματικά θέλουν οι ίδιοι κύκλοι είναι να θέσουν εκτός τον Μητσοτάκη, ακόμα κι αν η χώρα οδηγηθεί στην αποσταθεροποίηση, στην ακυβερνησία και κατ’ επέκταση στη χρεοκοπία.

Το «δρόμο» άνοιξε ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Νίκος Ανδρουλάκης που δήλωσε ότι θα καταθέσει πρόταση δυσπιστίας κατά της κυβέρνησης με αφορμή δημοσίευμα περί «μονταζιέρας» στα Τέμπη, όπου υπάρχουν συγκεκριμένες απαντήσεις από την κυβέρνηση. Ακολούθησε ο Κασσελάκης, ο οποίος στην έξοδό του από το στρατόπεδο ζήτησε από τον Μητσοτάκη να παραιτηθεί ήρεμα (προφανώς γιατί διαφορετικά θα τον αρχίσει στις μπουνιές) και επίσης να διενεργηθούν εθνικές εκλογές με διεθνείς παρατηρητές, λες και βρισκόμαστε σε καθεστώς χούντας. Το 13% του ΠΑΣΟΚ και το 14% του ΣΥΡΙΖΑ θέλουν να διαλύσουν την κυβέρνηση σαν να πρόκειται για καφενόβιους που κουνούν το τάβλι επειδή χάνουν την παρτίδα.

Οι αστειότητες του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ όσο και οι κινήσεις του Ανδρουλάκη μπορεί να φανερώνουν την απόγνωσή τους, που συνήθως γεννά πολιτική παραφροσύνη, όμως εντάσσονται σε ένα σχέδιο γενικής «μπαχαλοποίησης» της Ελλάδας.

Γιατί κανείς δεν μπορεί να πιστέψει ότι λύση για τη χώρα είναι να γίνουν τώρα πρόωρες κάλπες για να «τιμωρηθεί» η Ν.Δ. Σε μία τέτοια περίπτωση ή θα επανεκλεγεί πανηγυρικά ο Μητσοτάκης ή εναλλακτικά, εφόσον η Ν.Δ. δεν έχει 151 βουλευτές, να προκύψει ως κυβέρνηση μία πολύ «ωραία» συμμαχία Κασσελάκη, Ανδρουλάκη με Σπαρτιάτες, Νέα Αριστερά, Πλεύση Ελευθερίας, ΚΚΕ και «αντιπροέδρους» τον Βελόπουλο και τον Νατσιό. Τα κουκιά δεν βγαίνουν διαφορετικά, εκτός εάν ο Κασσελάκης πιστεύει ότι το 14% είναι μεγαλύτερο από το 35% της Ν.Δ.

Ο ακραίος λαϊκισμός του Κασσελάκη και η διολίσθηση του ΠΑΣΟΚ στις θεωρίες συνωμοσίας γύρω από τα Τέμπη αποκαλύπτουν τις πραγματικές τους διαθέσεις. Αδιαφορούν για τις συνέπειες των πράξεών τους, υιοθετούν ανεύθυνα κάθε σενάριο.

Ποιοι είναι όμως αυτοί που θέλουν να ρίξουν την κυβέρνηση αδιαφορώντας για το αύριο της χώρας; Γνωστοί σε όλους. Οσοι «φύτεψαν» τον Κασσελάκη, μέντορες μεταξύ Ελλάδας και ΗΠΑ, τα σχετικά μιντιακά συμφέροντα, προσωπικά γινάτια, αλλά και οικονομικοί όμιλοι που θέλουν να ξαναμοιραστεί η τράπουλα των κονδυλίων του Ταμείου Ανάκαμψης και των ευρωπαϊκών πόρων της επόμενης πενταετίας. Δυσαρεστημένοι υπάρχουν και για διαφορετικούς λόγους.

Μόνο που οι χειρισμοί τους είναι άγαρμποι και τελικώς το αποτέλεσμα θα είναι αντίθετο από τις επιδιώξεις τους. Με τη βιασύνη τους να διώξουν τον Μητσοτάκη το μόνο που καταφέρνουν είναι να συσπειρώνουν όσους δεν θέλουν να βυθιστεί ξανά η χώρα στη δίνη της χρεοκοπίας και μιας νέας κοινωνικής περιπέτειας.

Οσοι απεργάζονται τα σχέδια αποσταθεροποίησης τελικώς προσφέρουν πολλά στον πρωθυπουργό. Δίνουν ξεκάθαρα σε όλους το διακύβευμα των ευρωεκλογών. Σταθερότητα ή γενική διάλυση.