Ο χρόνος από την επανεκλογή του Ν. Ανδρουλάκη είναι λίγος. Αλλά δύο σημαδιακά «όχι» που πρόλαβε να πει σε αυτό το σύντομο διάστημα δεν εγγυώνται ότι το ΠΑΣΟΚ δεν θα γίνει ΣΥΡΙΖΑ. Η καταψήφιση του νομοσχεδίου για το ΑΣΕΠ οδήγησε τον Ν. Ανδρουλάκη σε μια εξόφθαλμη αντίφαση. Καταψήφισε το νομοσχέδιο για την επιτάχυνση των διορισμών μέσω ΑΣΕΠ και κυριολεκτικά την αμέσως επόμενη μέρα πήγε στο ΑΣΕΠ, κατηγορώντας την κυβέρνηση ότι… καθυστερεί τους διορισμούς! Το ΠΑΣΟΚ που ενδιαφέρεται για την επιτάχυνση των διορισμών μέσω ΑΣΕΠ, δεν ψήφισε το νομοσχέδιο για την επιτάχυνση των διορισμών μέσω του ΑΣΕΠ. Ούτε επί της αρχής, αλλά ούτε και άρθρα του που προβλέπουν π.χ. τη μοριοδότηση για την εντοπιότητα για νησιωτικούς και ορεινούς δήμους ή το δικαίωμα των μόνιμων κατοίκων να διορίζονται στα νησιά κατά προτεραιότητα.

Το δεύτερο χαρακτηριστικό «όχι», το οποίο παραπέμπει στο «όχι σε όλα», ήταν η άρνηση του ΠΑΣΟΚ να εκλεγεί νέος Συνήγορος του Πολίτη. Η θητεία του νυν Συνηγόρου του Πολίτη έχει λήξει περισσότερο από 2 χρόνια. Αυτή η καθυστέρηση συνιστά θεσμική στρέβλωση και δυσλειτουργία. Το ΠΑΣΟΚ είναι θεσμικό κόμμα και κουβαλάει βαρύ φορτίο θεσμικότητας. Η εκλογή Συνηγόρου του Πολίτη απαιτεί πλειοψηφία 3/5 της Διάσκεψης των Προέδρων της Βουλής. Ο Πρόεδρος της Βουλής, Κ. Τασούλας, πρότεινε για τη θέση τον Δ. Σωτηρόπουλο. Ο οποίος είναι ακαδημαϊκός, καθηγητής Πολιτικής Επιστήμης στο ΕΚΠΑ και συνεργάτης του LSE και δεν προέρχεται από τον χώρο της Κεντροδεξιάς. Κι όμως, το ΠΑΣΟΚ προτίμησε να ψηφίσει «παρών» μαζί με τον ΣΥΡΙΖΑ, τη στιγμή που καταψήφισαν την πρόταση το ΚΚΕ, η Ελληνική Λύση, η Πλεύση Ελευθερίας, η Νίκη και οι ανεξάρτητοι. Αποτέλεσμα, η υποψηφιότητα του κ. Σωτηρόπουλου πήρε μόνο 15 από τις 29 ψήφους (μακριά από τα 3/5) κι έτσι δεν έγινε αποδεκτή. Η θεσμική στρέβλωση να παραμένει Συνήγορος του Πολίτη ένας άνθρωπος του οποίου η θητεία έχει λήξει πάνω από δύο χρόνια παραμένει. Κι αυτό στο όνομα μιας «θεωρίας συνομωσίας»: Η εκλογή του κ. Σωτηρόπουλου θα διακινδύνευε τις έρευνες του Συνηγόρου για το ναυάγιο της Πύλου! Πόσο προσβλητικό για τον ακαδημαϊκό, που έχει αναφορές στην Κεντροαριστερά; Και πόσο συνωμοσιολογικό; Για τον Κ. Βελόπουλο είναι απολύτως αναμενόμενο. Για τον Ν. Ανδρουλάκη όμως δεν είναι.

Και δεν είναι και για έναν επιπλέον λόγο. Η Δημοκρατία χρειάζεται τουλάχιστον δύο πόλους εξουσίας. Οι οποίοι εξ αντικειμένου συγκρούονται, αλλά όχι σε όλα. Υπάρχουν εθνικά, θεσμικά και πρακτικά θέματα στα οποία πρέπει και να συμφωνούν. Γιατί με το «όχι σε όλα» δεν δουλεύει η Δημοκρατία και δεν ωφελείται η κοινωνία. Κι αν κρίνουμε και από την τύχη του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος ήταν ο πρώτος εφάρμοσε με στρατιωτική πειθαρχία το «όχι σε όλα», δεν ωφελεί και το ΠΑΣΟΚ.

«ΠΝΙΓΗΚΕ» ΚΑΙ Η ΜΕΜΨΙΜΟΙΡΙΑ ΓΙΑ ΤΟ 112

Η φράση του Ισπανού πολίτη είναι απολύτως σοκαριστική, αλλά και ακριβής ως προς το μέγεθος και την τραγικότητα των φονικών πλημμυρών στην Ισπανία: «Ολοι ξέρουμε κάποιον που πέθανε»…

Οι νεκροί μέχρι την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές είχαν φτάσει τους 158 και οι έρευνες συνεχίζονται. Καθώς υπάρχουν αγνοούμενοι που αναζητούνται. Η ανατολική περιφέρεια της Βαλένθια έχει σαρωθεί, γνωρίζοντας την πιο φονική πλημμύρα στη σύγχρονη Ιστορία της Ισπανίας. Εικόνες που προκαλούν δέος. Δέος που γίνεται ακόμα πιο μεγάλο συνειδητοποιώντας ότι η κλιματική αλλαγή προκαλεί απρόβλεπτου μεγέθους φυσικές καταστροφές. Τέτοιες που σχεδόν «καταργούν» την ανθρώπινη πρόβλεψη και πρόληψη.

Η Βαλένθια ήταν οχυρωμένη πόλη, καθώς έχει πληγεί ξανά από μεγάλες πλημμύρες. Κι όμως, τα μεγάλα έργα που έγιναν, δυστυχώς, δεν μπόρεσαν να αποτρέψουν το μεγάλο κακό. Και προφανώς αυτή η αλήθεια δεν σημαίνει ότι σηκώνουμε τα χέρια ψηλά και τα κράτη δεν κάνουν το καλύτερο δυνατόν για την αντιμετώπιση όλο και μεγαλύτερων θεομηνιών. Όπως φαίνεται, σπίτια, κτίρια, γέφυρες, καλλιέργειες, δρόμοι και άλλες υποδομές δεν μπορούσαν να σωθούν. Μπορούσαν όμως να σωθούν -όπως προκύπτει από τα στοιχεία και τις μαρτυρίες-ανθρώπινες ζωές. Πόσες; Ποιος ξέρει. Αλλά σίγουρα κάποιοι άνθρωποι θα ζούσαν, αν λειτουργούσε έγκαιρα και αποτελεσματικά το «ισπανικό 112».

Ακόμα ηχούν στα αφτιά οι κραυγές αγανάκτησης στη διάρκεια του «Daniel» ή της μεγάλης πυρκαγιάς που μπήκε στον αστικό ιστό της Πεντέλης και του Χαλανδρίου πριν από 2 μήνες: «Ακούμε ξανά και ξανά “πάνω απ’ όλα η ανθρώπινη ζωή’’», με ιερή αγανάκτηση και μένος για την «κατάχρηση» του 112. Τέτοιες στιγμές δεν είναι στιγμές για «πολιτική» και «κοράκια». Είναι στιγμές πραγματικής ευαισθησίας, σοβαρότητας και υπευθυνότητας. Και πάνω απ’ όλα λογικής. Το 112 έσωσε πολλές ανθρώπινες ζωές. Κι αυτή είναι αξία ανεκτίμητη.

Μια ώριμη κοινωνία δεν έπρεπε να περιμένει την τραγωδία της Ισπανίας για να καταλάβει ότι δεν μπαίνουν όλα στην κρεατομηχανή της σκοπιμότητας. Αλλά έστω και τώρα μπορούμε να βγάλουμε σημαντικά συμπεράσματα. Eστω για την επόμενη φορά, γιατί η φύση μάς δείχνει ότι θα υπάρξει.

Η φράση-κλειδί του Ν. Χριστοδουλίδη

Μετά την έκθεση-κόλαφο της Ε.Ε. για την ενταξιακή διαδικασία της Τουρκίας, που βάζει ψηλά στην ατζέντα τη λύση του Κυπριακού με βάση τις αποφάσεις του ΟΗΕ και όχι τις προκλητικές ακρότητες περί διχοτόμησης και «δύο κρατών», ήρθε και ο Λ. Οίκος να ανοίξει τις πόρτες του σε Κύπριο Πρόεδρο μετά από 28 χρόνια.

Ο Ν. Χριστοδουλίδης, που είχε την τιμή να έχει και τετ α τετ συνάντηση με τον Τζ. Μπάιντεν (γεγονός που προκάλεσε αμηχανία και εκνευρισμό στην Αγκυρα), αλλά και πολυμερείς συζητήσεις στις ΗΠΑ, με το που έφυγε από την Ουάσιγκτον προσγειώθηκε αμέσως στην Αθήνα. Και χθες συναντήθηκε με τον Κ. Μητσοτάκη. Στη συνάντηση ήταν μόνοι τους οι δύο άνδρες, χωρίς την παρουσία κανενός άλλου. Το κλίμα της συνάντησης ήταν πολύ καλό, όπως αποτυπώθηκε και στις δηλώσεις Κ. Μητσοτάκη-Ν. Χριστοδουλίδη. Αλλά και όπως λένε οι πληροφορίες, υπήρξε ικανοποίηση από τις προθέσεις τόσο των ΗΠΑ όσο της Ε.Ε. και του ΟΗΕ.

Τη φράση-κλειδί την είπε ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας, «χαίρομαι πραγματικά (…) γιατί όλο αυτό το διάστημα υλοποιούμε μια στρατηγική που φέρνει αποτέλεσμα».

Χθες μαζί, το Σάββατο χώρια

Κ. Μητσοτάκης, Κ. Καραμανλής και Α. Σαμαράς βρέθηκαν μαζί στην εκδήλωση που έκανε το Ιδρυμα «Κωνσταντίνος Καραμανλής» και παρακολούθησαν την ομιλία του πρώην πρωθυπουργού της Ιταλίας Μάριο Πρόντι, με θέμα «Από τη μετάβαση στη Δημοκρατία – Η Δημοκρατία στην εποχή μας».

Μεθαύριο όμως στα γενέθλια της ΟΝΝΕΔ, που θα γίνουν στο Ωδείο Αθηνών, δεν θα είναι και οι τρεις μαζί. Ο Κ. Καραμανλής θα είναι στη Θεσσαλονίκη και ο Α. Σαμαράς επέλεξε να μην πάει.

ΑΠΟΡΙΕΣ-1

Εχει νόημα η συγγνώμη του προέδρου της Γερμανίας, χωρίς καν έμμεση νύξη για τις πολεμικές αποζημιώσεις;

ΑΠΟΡΙΕΣ-2

Δεν είναι μέγα το δίλημμα «Συνέδριο στο ΣΕΦ ή Συνέδριο στα μπουζούκια», κατά Θ. Τζάκρη;