Η συμμετοχή της Ουγγαρίας σε ΝΑΤΟ-Ε.Ε. δεν είναι πρόβλημα για τον Ορμπαν, που κινείται εκτός «πρωτοκόλλου», επιφυλάσσοντας διαρκώς εκπλήξεις στους (τύποις) συμμάχους του. Οσοι παρακολουθούν τις κινήσεις του και διαβάζουν προσεκτικά τις δηλώσεις του, δεν έχουν αμφιβολία για τη στρατηγική. Ο Μαγυάρος εθνολαϊκιστής δεν θέλει να μεταπηδήσει στο πουτινικό στρατόπεδο ούτε στα BRICS, αλλά να σύρει όσα περισσότερα ευρωπαϊκά κράτη μπορεί στον δικό του τρόπο σκέψης. Που συμπυκνώνεται στο δύο αιώνων δόγμα του Βρετανού πρωθυπουργού, Λόρδου Πάλμερστον: «Τα έθνη δεν έχουν μόνιμους φίλους ή εχθρούς, αλλά μόνιμα συμφέροντα».

Με αυτή τη λογική, ο (προεδρεύων το τρέχον εξάμηνο στην Ε.Ε.) Ορμπαν χαιρέτησε τη νίκη του φιλορωσικού κόμματος στη Γεωργία, ως εξέλιξη που αποσοβεί μια «δεύτερη Ουκρανία». Ο ίδιος κατήγγειλε από την Τιφλίδα, ότι οι Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν και Μαξ Βέμπερ (ο πρόεδρος του ΕΛΚ) «συνωμοτούν για να τον ανατρέψουν». Αφορμή η επιθετική δήλωση Βέμπερ ότι ο φιλοευρωπαίος ηγέτης της ουγγρικής αντιπολίτευσης, Πέτερ Μαγιάρ, «είναι το μέλλον, ενώ ο Ορμπαν το παρελθόν».

Τελευταία αντισυμβατική κίνηση στη σκακιέρα η σημερινή παρουσία του Μαγυάρου ΥΠΕΞ, Πέτερ Σιγιάρτο, στο φόρουμ ασφαλείας Ρωσίας, Λευκορωσίας και… Συρίας, στο Μινσκ. «H oυγγρική κυβέρνηση δεν χάνει ευκαιρία να μας ντροπιάσει», σχολίασε η Γαλλίδα πρώην υπουργός Ευρ. Υποθέσεων, Ναταλί Λουαζό, με τον Εσθονό βουλευτή, Μάρκο Μίκελσον, να αναρωτιέται «για πόσο ακόμα». Ο Ορμπαν αρέσκεται να απαντά επί του πεδίου. Μόλις ανέλαβε την ευρωπαϊκή προεδρία συνάντησε με δική του πρωτοβουλία τους Ζελένσκι – Πούτιν (η Ουγγαρία έχει μειονότητα στην Ουκρανία) κι αμέσως μετά τον Σι Τζινπίνγκ. Ετσι θα πορευτεί-κι όσο αντέξει.