Η Καμπούλ ξαγρύπνησε εκείνο το βράδυ στις τηλεοράσεις και στους δρόμους και οι Αφγανοί θυμήθηκαν τι θα πει να γιορτάζεις ξέγνοιαστος, ύστερα από δεκαετίες πολέμων. Η απουσία των Ταλιμπάν είχε βοηθήσει να επιστρέψουν τα γήπεδα στην κανονική τους χρήση, από εκεί που είχαν γίνει τόποι εκτέλεσης μοιχών και άλλων παραβατών της ισλαμικής ηθικής.

Τα χρόνια πέρασαν, οι Ταλιμπάν ξανάρθαν το 2021 στα πράγματα και ο αθλητισμός έγινε αυτό που ήταν ως το 2001: ανεπιθύμητη δραστηριότητα. Παρόλα αυτά η Εθνική Αφγανιστάν, «Λιοντάρια του Χορασάν» στην αθλητική αργκό, έκανε πάλι το θαύμα της. Την ημέρα που οι δικοί μας «Αργοναύτες» απέτυχαν να φέρουν το χρυσόμαλλο δέρας από την Κολχίδα, οι Αφγανοί έστηναν τρόπαιο στο Στάδιο «Ιντιρα Γκάντι» του Γκουβαχάτι: Νίκησαν 2-1 τη γηπεδούχο Ινδία για τα προκριματικά του Μουντιάλ 2026 και αναπτέρωσαν τις ελπίδες τους για πρόκριση στην επόμενη φάση του ασιατικού κύκλου.

Τα γήπεδα της Βόρειας Αμερικής ξέρουν ότι δεν θα τα δουν. Οι χαρές αυτή τη φορά στην Καμπούλ ήταν μετρημένες, για το φόβο των σπουδαστών του Κορανίου. Ομως το επίτευγμα των Αφγανών ποδοσφαιριστών, που μαζεύτηκαν από τα τέσσερα σημεία του ορίζοντα για να εκπροσωπήσουν μια χώρα που τους εχθρεύεται (τον πρώτο αγώνα ως γηπεδούχοι με την Ινδία 0-0 τον έδωσαν στη Σαουδική Αραβία) αξίζει το θαυμασμό μας. «Ηταν απίστευτα δύσκολο να συγκεντρώσουμε παίκτες από 16-17 χώρες. Χρειάστηκαν πάνω από 350 πτήσεις, ένας λογιστικός εφιάλτης», δήλωσε ο Αγγλος προπονητής των «Λιονταριών», Ασλεϊ Γουέστγουντ, πρώην αμυντικός της Σέφιλντ Γουένσντεϊ.

Οι Ινδοί, από την άλλη, το φυσάνε και δεν κρυώνει. Είχαν δέσει κόμπο ότι επειδή πήγαν στο φεγγάρι, ξεπέρασαν το 1,4 δισ. και δεσπόζουν στα BRICS θα νικούσαν εύκολα την 158η ομάδα στο ranking της FIFA. Στο γήπεδο όμως παίζουν 11 εναντίον 11. Οι φίλαθλοι έφυγαν από τις εξέδρες του «Ιντιρα Γκάντι» πικραμένοι και βλαστημώντας…