Ο Φιλίπ ντε Γκολ κουβαλούσε κάτι από την αύρα του πατέρα του και ήταν, κατά κοινή ομολογία, άξιος συνεχιστής του ονόματος. Ο θάνατός του σε ηλικία 102 χρόνων έδωσε αφορμή στην κεντρώα «Αναγέννηση» του Μακρόν, στους κεντροδεξιούς Ρεπουμπλικανούς του Ερίκ Σιοτί (φυσικό πολιτικό χώρο του εκλιπόντος), αλλά και στον ακροδεξιό «Εθνικό Συναγερμό» της Μαρίν Λεπέν, να κερδοσκοπήσουν πολιτικά μέσα από το κατευόδιο.
«Ο Φιλίπ ντε Γκολ προηγήθηκε της έκκλησης του πατέρα του να ενταχθεί στην Εθνική Αντίσταση.
Ναυτικός, ναύαρχος και γερουσιαστής (σ.σ.: του κόμματος του Σαρλ ντε Γκολ, “Συναγερμός για τη Δημοκρατία”), δεν έλειψε ποτέ από το ραντεβού με το θάρρος και την τιμή. Ενας αιώνας γαλλικής ανδρείας», σημείωσε ο Εμανουέλ Μακρόν, που έχει απορροφήσει μεγάλο μέρος των νεογκολικών ψήφων. «Σήμερα η Γαλλία χάνει έναν μεγάλο άνδρα», δεν παρέλειψε να σημειώσει η επικεφαλής του μακρονικού ευρωψηφοδελτίου, Βαλερί Αγιέ, αγρότισσα στο επάγγελμα. Αμήχανος από την «καπηλεία», ο αρχηγός των Ρεπουμπλικανών, Ερίκ Σιοτί, υπογράμμισε ότι ο γιος του Ντε Γκολ «ενσάρκωνε το ρεπουμπλικανικό ιδεώδες».
H Οξφόρδη και το σύνδρομο της Κίνας
Ούτως ειπείν, τις αξίες της Πέμπτης Δημοκρατίας του 1958, που σύμφωνα με πολλούς πλησιάζει στο τέλος της. Αν και πρόπερσι ο ίδιος ο Φιλίπ ντε Γκολ, στην τελευταία του συνέντευξη στη «Figaro» με αφορμή τα 100 του χρόνια, χαρακτήρισε «υπερβολικές» τις ιερεμιάδες περί του επικείμενου «τέλους της Γαλλίας».
«Μακάρι να χάριζα λίγα από τα χρόνια μου στον πατέρα μου για να ζήσει παραπάνω», είπε τότε μεταξύ άλλων (σ.σ.: ο Σαρλ ντε Γκολ πέθανε το 1970 σε ηλικία 80 ετών). Κλείνουμε με το αποχαιρετιστήριο μήνυμα του προέδρου του «Εθνικού Συναγερμού», Ζορντάν Μπαρντελά: «Τιμή σε αυτόν τον Γάλλο ήρωα, που από το 1940 πολέμησε για την απελευθέρωση της χώρας μας».