Σε αυτόν τον τομέα η κυβέρνηση έκανε άλματα. Τόσο στα δημοσιονομικά όσο και στην πραγματική οικονομία. Η μεγάλη μείωση της ανεργίας, οι αυξήσεις μισθών και συντάξεων, η δημιουργία ενός φιλικού προς τις επενδύσεις κλίματος δημιούργησαν ένα εξαιρετικά καλύτερο οικονομικό περιβάλλον και προσδοκίες για το μέλλον.

Η κυβέρνηση συνεχίζει με την ίδια φιλοσοφία και στη δεύτερη τετραετία, παρά το πρόβλημα της ακρίβειας, ενώ το βασικό σύνθημα είναι «καλύτεροι μισθοί για όλους». Σε αυτό το σκηνικό, πια, η οικονομία που κάποτε αποτελούσε το μεγάλο αγκάθι για τη χώρα και τους πολίτες, τρέχει με ικανοποιητικούς ρυθμούς ανάπτυξης.

ΔΕΝ είναι, όμως, μόνο η οικονομία αυτό που απασχολεί τους πολίτες. Η κυβέρνηση στη δεύτερη τετραετία θα κριθεί και από την πρόοδο που θα υπάρξει σε τρεις σημαντικούς τομείς: στην Παιδεία, στην Υγεία και την Ασφάλεια.

ΣΤΗΝ Παιδεία έχουν γίνει ήδη κάποια βήματα. Η αναβάθμιση της επαγγελματικής εκπαίδευσης με την ουσιαστική αναμόρφωση των δημοσίων ΙΕΚ και τις σχεδιαζόμενες αλλαγές στα ΕΠΑΛ δημιουργούν ένα καλύτερο σκηνικό. Η εμβληματική μεταρρύθμιση για την ίδρυση μη κρατικών ΑΕΙ ανεβάζει «πίστα» τη χώρα, ύστερα από δεκαετίες ατολμίας και ιδεοληψιών. Το επόμενο μεγάλο βήμα πρέπει να αφορά στη δημιουργία ενός νέου εκπαιδευτικού συστήματος από το Δημοτικό έως το Λύκειο, στο οποίο κυριαρχεί η υπερφροντιστηριοποίηση και οι αναχρονιστικές μέθοδοι διδασκαλίας.

ΣΤΗΝ Υγεία έχουν γίνει τα πρώτα δειλά βήματα. Με την ανακαίνιση νοσοκομείων μέσω του Ταμείου Ανάκαμψης και χορηγιών και με τη δημιουργία πρότυπων Κέντρων για την αντιμετώπιση εγκεφαλικών. Μένουν, όμως, πολλά ακόμα. Υπάρχουν μεγάλες ελλείψεις σε γιατρούς και νοσηλευτές. Το σύστημα εφημεριών πάσχει. Τα ράντζα αποτελούν καθεστώς στα νοσοκομεία. Το «φακελάκι» παραμένει, δυστυχώς, τις περισσότερες φορές… προαπαιτούμενο. Εδώ, απαιτούνται ρηξικέλευθες ιδέες και ρεαλιστικό σχέδιο. Οι πολίτες αναμένουν να διαπιστώσουν, έως το τέλος της τετραετίας, ότι τα πράγματα θα έχουν αλλάξει.

ΣΤΗΝ ασφάλεια υπάρχουν σοβαρά ζητήματα. Και σε αυτόν τον τομέα υπάρχει λειψανδρία. Τα περισσότερα αστυνομικά τμήματα υπολειτουργούν. Ελάχιστα περιπολικά κυκλοφορούν τα βράδια. Τα επεισόδια εντός και εκτός γηπέδων, η βία ανηλίκων και η μικροεγκληματικότητα αυξάνονται αντί να μειώνονται. Το βαρύ και οργανωμένο έγκλημα σοκάρει με την παρουσία του, ενώ επανεμφανίστηκαν και νέες τρομοκρατικές οργανώσεις. Εδώ, όπως φαίνεται, δεν αρκούν μόνο οι προσλήψεις, αλλά απαιτείται ένα νέο ολοκληρωμένο επιχειρησιακό σχέδιο σε όλα τα επίπεδα, το οποίο να ταιριάζει στις δύσκολες ανάγκες που έχουν διαμορφωθεί.