Για να εκδικηθεί τον θάνατο του Νασράλα, όχι όμως και τη δολοφονία των αμάχων που χρησιμοποίησε ως ασπίδα στους ορόφους πάνω από το υπόγειο όπου κρυβόταν. Το Ισραήλ είχε ήδη ξεκινήσει τη χερσαία επιχείρηση περίπου 48 ώρες πριν. Για να εκδικηθεί την προηγούμενη πυραυλική επίθεση που είχε εξαπολύσει το Ιράν. Που το έκανε για να εκδικηθεί κάποιον άλλον θάνατο, που ήρθε μετά από κάποιον άλλον κ.λπ. κ.λπ. Κανείς δεν λέει ότι όλο αυτό προέκυψε ξαφνικά. Αλλά τι συνέβη και έσπασε η εκεχειρία που, σχετικώς, μακροημέρευε; Η 7η Οκτωβρίου 2023, η μαζική επίθεση, η σφαγή, το αιματοκύλισμα, οι αποκεφαλισμοί, τα καμένα πτώματα, οι βιασμοί, η βαναυσότητα, οι βαρβαρισμοί, οι αιχμάλωτοι.
1.000 μέρες βαρβαρότητας
Ο αυτονόητος αυτός συλλογισμός κάνει τη μονομερή προβολή του ολέθρου από «στρατευμένα media» στην Ελλάδα να μοιάζει με διαγνωσμένη τύφλωση. Η οποία δεν σταματά στη μονόπλευρη και κυρίως ανιστόρητη παρουσίαση των συγκρούσεων με τους χιλιάδες αμάχους θύματα, επιρρίπτοντας την ευθύνη στο Ισραήλ, στις ΗΠΑ και σε όλους τους συμμάχους. Η προχθεσινή ανακοίνωση της αξιωματικής αντιπολίτευσης για τον θάνατο του Νασράλα ήταν ακόμα μια επίδειξη πολιτικής – ιδεολογικής κουτοπονηριάς και μονομερούς ανθρωπισμού. Γενοκτονία από τον ισραηλινό στρατό, αναφορά στα παιδιά της Γάζας, αλλά ουδεμία αναφορά στην έναρξη της νέας φάσης του ολέθρου και της καταστροφής.
Ο αντιδυτικισμός, ο αντισημιτισμός, ο φιλοπουτινισμός της Ακροδεξιάς έχουν κολλήσει άριστα στη γοητεία που παραδοσιακά ασκεί η ένοπλη τρομοκρατία σε ένα κομμάτι της ελληνικής Αριστεράς και σε ό,τι έχει απομείνει από αυτήν. Στην Ελλάδα το έχουμε ζήσει και το ζούμε με κάθε ευκαιρία. Είτε με τα απομεινάρια της «17Ν» είτε με τους δύο εν εξελίξει πολέμους.
«Η τρομοκρατία δεν είναι μόνο η “μαύρη τρύπα” στο ιδεολογικό σύμπαν της Αριστεράς», έγραφε ο αείμνηστος δημοσιογράφος Αντώνης Καρκαγιάννης. Αυτό, όμως, που προέχει, σήμερα κιόλας, είναι να κλείσει αυτή η παγκόσμια πληγή στη Μέση Ανατολή. Μόνο τότε η ανθρωπότητα θα έχει το δικαίωμα να μιλά για εξέλιξη και ανθρωπισμό. Διότι ο πρωτογονισμός παραμένει ίδιος και απαράλλακτος, όσο μοντέρνα όπλα και αν χρησιμοποιεί, με όσα ιδεολογικά ή θρησκευτικά επιχρίσματα και αν καλύπτει τα εγκλήματά του…