Αντιθέτως, ο Στ. Κασσελάκης, ο οποίος δεν διακρίνεται για τα πολιτικά αντανακλαστικά του και το βάθος της πολιτικής του σκέψης, φέρθηκε «οπαδικά» και επιπόλαια. Με κερασάκι στην τούρτα της ασυναρτησίας να ζητήσει την άμεση κύρωση των τριών πρωτοκόλλων από την ελληνική Βουλή. Ζήτησε δηλαδή από την Ελλάδα να απεμπολήσει τα τελευταία όπλα που διαθέτει για τον έλεγχο της εφαρμογής μιας κατασκευαστικά λάθος Συμφωνίας. Και μάλιστα τη στιγμή που η Γκ. Σιλιάνοφσκα καταρράκωνε και καταργούσε στην πράξη τη Συμφωνία των Πρεσπών. Ο Στ. Κασσελάκης, ακόμα κι αυτή την κρίσιμη στιγμή, έδειχνε να νοιάζεται μόνο για τη θωράκιση των Σκοπίων.
Είτε το κατάλαβε είτε όχι -γιατί και τα δύο ενδεχόμενα είναι ανοιχτά-, με τη στάση του πήγε κόντρα στην προφύλαξη της κάκιστης Συμφωνίας στο όνομα της υπεράσπισής της! Η Ε.Ε., οι ΗΠΑ, η Γερμανία και το ΝΑΤΟ έστρεψαν -και όχι τυχαία- την προσπάθειά τους στο συνετισμό της νέας προέδρου των Σκοπίων και σε ένα σκληρό μήνυμα προς τη νέα κυβέρνηση, να μην κάνει το μέγα λάθος που έκανε η κ. Σιλιάνοφσκα. Ο Στ. Κασσελάκης κινήθηκε σε ρηχά νερά και με οπτικό ορίζοντα ο οποίος εξαντλείται το πολύ πολύ στα εθνικά σύνορα της χώρας. Από το μεγάλο και πρωτοφανές που έγινε, «είδε» μόνο τη ανύπαρκτη «υποκρισία» της κυβέρνησης, τα συμφέροντα της γειτονικής χώρας και μια ευκαιρία για να κάνει αντιπολίτευση. Το μεγαλείο της πολιτικής σκέψης του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος κατά τα άλλα κάνει… «κεντρώα στροφή», αποκαλύπτεται από το γεγονός πως απευθύνθηκε με αυτόν τον τρόπο σε ένα κοινό το οποίο αποστρέφεται τη Συμφωνία των Πρεσπών!
Ο Α. Τσίπρας και ο Ζ. Ζάεφ ασφαλώς είδαν πιο μακριά και πιο βαθιά. Αλλωστε ξέρουν από πρώτο χέρι όχι μόνο το προσκήνιο, αλλά και το βαθύ και σκοτεινό παρασκήνιο της εποχής που ετοιμαζόταν εν κρυπτώ η Συμφωνία των Πρεσπών. Ξέρουν π.χ. ότι πέρασε από 40 κύματα για να μπορέσει τελικά να ψηφιστεί από μια «κυβέρνηση κουρελού». Ξέρουν επίσης ότι μια πολύ δύσκολη «στιγμή» ήταν τον Οκτώβριο του 2018. Στις 16 Οκτωβρίου έγινε το περίφημο Υπουργικό Συμβούλιο της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛ., το οποίο οδήγησε μετά από λίγο στη διάλυση αυτού του αριστερο-ακροδεξιού μορφώματος, που πρόλαβε, ωστόσο, να κυβερνήσει αρμονικά για περισσότερα από 4 χρόνια. Εκείνη η θυελλώδης συνεδρίαση έμελλε να σημαδέψει τις εξελίξεις, αλλά και να αφήσει «εκκρεμότητες» και αναπάντητα σοβαρά ερωτήματα. Σε εκείνη τη συνεδρίαση, ο Π. Καμμένος -σύμφωνα με τον Ν. Κοτζιά- είπε ότι ο Σόρος είχε δώσει 50.000.000 ευρώ στην κυβέρνηση για την εξαγορά ψήφων εντός κι εκτός χώρας. Ο Ν. Κοτζιάς αποχώρησε από τη συνεδρίαση και την επομένη, 17/10/2018, με μια 9σέλιδη επιστολή -η οποία ουδέποτε είδε το φως της δημοσιότητας- παραιτήθηκε από το υπ. Εξωτερικών, μεταξύ άλλων γιατί δεν τον στήριξε ο Α. Τσίπρας. Εγιναν κι άλλα τότε, πριν από 6 χρόνια. Ο Ν. Κοτζιάς μήνυσε τον Π. Καμμένο, ο δε Π. Καμμένος, σύμφωνα με τη μηνυτήρια αναφορά του πρώην ΥΠΕΞ, του έστελνε απειλητικά SMS του τύπου «Θα απολογηθείς για τα 24 εκατ. ευρώ… αλήτη. Θα σε τελειώσω».
Εκτοτε βαθύ σκότος σκεπάζει προστατευτικά εκείνη την κρίσιμη περίοδο και τα όσα απίστευτα καταγγέλθηκαν. Η τότε σιωπή του Α. Τσίπρα, αλλά και όλων των υπουργών, οι οποίοι σιώπησαν εκκωφαντικά σε εκείνη τη θυελλώδη συνεδρίαση του Υπ. Συμβουλίου, δεν ξέρω αν ήταν χρυσός. Το βέβαιο είναι ότι ενώ ο Α. Τσίπρας χωρίς τον Π. Καμμένο δεν είχε πλειοψηφία στη Βουλή για να περάσει τη Συμφωνία των Πρεσπών, ξαφνικά βρέθηκε με μια οριακή «πλειοψηφία κουρελού». Ο Κομφούκιος έλεγε «όμοια γαρ επί το πολύ τα μέλλοντα τοις γεγονόσι». Κάτι θα ήξερε και πιθανώς κάποια στιγμή να μάθουν και οι πολλοί.
Το ερώτημα που παραμένει για τα τρέχοντα είναι ένα: ο Στ. Κασσελάκης, ανακινώντας με αυτόν τον τρόπο το θέμα της Συμφωνίας των Πρεσπών, λειτουργεί σατανικά και προβοκατόρικα εναντίον του Α. Τσίπρα και του παλιού ΣΥΡΙΖΑ ή απλώς επιδεικνύει την άγνοιά του;
ΑΙΧΜΗ
Η ουσία της προεκλογικής καμπάνιας της Ν.Δ.
Το πρώτο προεκλογικό σποτ με πρωταγωνιστή τον Κ. Μητσοτάκη, που δόθηκε χθες στη δημοσιότητα, αποτυπώνει την ουσία της προεκλογικής καμπάνιας της Ν.Δ. για τις τελευταίες 4 εβδομάδες. Το σύνθημα της καμπάνιας -που αποκάλυψε πρώτος ο Ελεύθερος Τύπος της Κυριακής- είναι «Σταθερά πιο κοντά στην Ευρώπη» και συμπυκνώνει τη φιλοσοφία αλλά και το περιεχόμενο της προεκλογικής τακτικής της Ν.Δ. Βασιζόμενη στις μεταρρυθμίσεις και τις κατακτήσεις των τελευταίων 5 χρόνων, δίνει έμφαση στις προτεραιότητες για την επόμενη 3ετία: Ακρίβεια, καθημερινότητα, μόνιμη αύξηση των εισοδημάτων, Υγεία, ψηφιακό κράτος, ισχυρή εθνική φωνή. Και τις συνδέει ευθέως με την Ευρώπη, όπου λαμβάνεται το 70% των αποφάσεων.
Είναι προφανές ότι το Μ. Μαξίμου μεταθέτει τη συζήτηση από την τοξικότητα και τα λαϊκά δικαστήρια στην πραγματική πολιτική και τις συγκεκριμένες κοστολογημένες προτάσεις. Στο πλαίσιο αυτό, ο Κ. Μητσοτάκης θα πάρει μέρος στην προ ημερησίας διατάξεως συζήτηση που θα γίνει στις 24 Μαΐου με πρωτοβουλία του ΣΥΡΙΖΑ και θα μοιάζει με ένα εφ’ όλης ύλης ντιμπέιτ.
H Οξφόρδη και το σύνδρομο της Κίνας
Εκτός από την πολιτική αντιπαράθεση που θα γίνει, ο πρωθυπουργός αναμένεται να αναδείξει το λαϊκισμό του Στ. Κασσελάκη, ο οποίος κάθε φορά που προτείνει «κάτι» χρειάζεται δεκάδες δισ., τα οποία υπάρχουν μόνο στα «λεφτόδεντρα».
ΑΠΟΡΙΕΣ-1
Η κυβέρνηση αποφάσισε τελικά να αποδείξει ότι είναι με τις Βιβλιοθήκες και όχι με τις βαριοπούλες; Η Νομική έτσι δείχνει…
ΑΠΟΡΙΕΣ-2
Αυτό που έκανε ο Γεροτζιάφας στον Π. Πολάκη δεν είναι ο ορισμός του «ξεπουπουλιάσματος»; Μάλλον, για να αναγκαστεί μέχρι και η Β. Κεχαγιά να «αδειάσει» τον αντιεμβολιαστή…
ΑΠΟΡΙΕΣ-3
Αληθεύει ότι στην κατ’ ιδίαν συνάντηση Κ. Μητσοτάκη – Τ. Ερντογάν υπήρξε «ίχνος» λύσης για τη Μονή της Χώρας;
ΑΠΟΡΙΕΣ-4
Ισχύει ότι στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ έχει πέσει η απόδοση του στοιχήματος για νέα διάσπαση μετά τις ευρωεκλογές;