Η πρώτη είναι το διογκούμενο κύμα ακρίβειας που οφείλεται στον πόλεμο στην Ουκρανία και την ενεργειακή κρίση και η δεύτερη είναι η τουρκική απειλή που αποτελεί απόρροια του αναθεωρητισμού της Aγκυρας και της διαρκώς εντεινόμενης τουρκικής προκλητικότητας η οποία εκφράζεται τόσο με τις παραβιάσεις και υπερπτήσεις στο Αιγαίο όσο και με απαράδεκτες επιθετικές δηλώσεις με ανιστόρητο περιεχόμενο.

Οι πρόσφατες παρεμβάσεις του Κυριάκου Μητσοτάκη στα διεθνή fora, από την Ουάσιγκτον και το αμερικανικό Κογκρέσο μέχρι το Νταβός, είχαν θετικό αντίκτυπο στην κοινότητα της Δύσης, που είναι φανερό πως βλέπει πλέον την Ελλάδα ως ισχυρό σύμμαχο και εταίρο, με αναβαθμισμένο γεωστρατηγικό ρόλο στην ευρύτερη περιοχή της Νοτιοανατολικής Ευρώπης, αλλά και ως ενδιαφέροντα επενδυτικό προορισμό.

Από την άλλη, η καλή εικόνα του πρωθυπουργού στο εξωτερικό, η συσπείρωση του κόσμου με αφορμή τις προκλήσεις της Αγκυρας, αλλά και τα μέτρα στήριξης του εισοδήματος, όχι μόνο των οικονομικά ασθενέστερων και κοινωνικά ευάλωτων ομάδων του πληθυσμού, αλλά και της μεσαίας τάξης, απέναντι στην πρωτοφανή ακρίβεια, δίνουν πόντους στην κυβέρνηση και αυτό αποτυπώνεται δημοσκοπικά.

Από τα εξαγόμενα και τα ποιοτικά χαρακτηριστικά των τελευταίων ερευνών προκύπτει μια ισχυροποίηση του κυβερνώντος κόμματος και μια δημοσκοπική καθήλωση του ΣΥΡΙΖΑ ο οποίος εμφανίζει φανερή αδυναμία να περιορίσει την ψαλίδα, παρά το γεγονός ότι επιμένει να ζητά εκλογές. Αντιθέτως, η διαφορά δείχνει ότι αρχίζει να αυξάνεται και πάλι και αυτό σημαίνει ότι η αξιωματική αντιπολίτευση δεν μπορεί να κεφαλαιοποιήσει τη φυσιολογική φθορά που έχει η Νέα Δημοκρατία μετά από τρία χρόνια διακυβέρνησης.

Η αδυναμία αυτή του ΣΥΡΙΖΑ οφείλεται σε έναν βαθμό και στο γεγονός ότι η ισχυροποίηση της Ελλάδας από τις πρωτοβουλίες Μητσοτάκη ενοχλεί δυστυχώς, όχι μόνο τον Ερντογάν, αλλά και την αξιωματική αντιπολίτευση, οι επικρίσεις της οποίας κατά της κυβέρνησης για σειρά θεμάτων δεν βρίσκουν θετική ανταπόκριση στους πολίτες.

Ο κόσμος αντιλαμβάνεται ότι τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα, στην οικονομία και την τσέπη του, αλλά και στις ελληνοτουρκικές σχέσεις και προτιμά να συσπειρωθεί στον πολιτικό οργανισμό που μπορεί να εμπιστευθεί, εν προκειμένω τη Νέα Δημοκρατία, αντί να αναζητά πιθανές νέες περιπέτειες, αντίστοιχες του 2015, όταν οι τυχοδιωκτικές επιλογές των Τσίπρα-Βαρουφάκη λίγο έλειψε να μας βγάλουν εκτός ευρώ.