Οι γνώμες εναλλάσσονται σαν τις εποχές. Οταν το 2001 ο Τζέραλντ Ασαμόα, με καταγωγή από την Γκάνα, γινόταν ο πρώτος μαύρος ποδοσφαιριστής που φόρεσε τη φανέλα της Nationalmannschaft, η Γερμανία ευημερούσε και ο ρατσισμός ήταν στο περιθώριο.
Σήμερα πληθώρα μαύρων παικτών αγωνίζονται με το γερμανικό εθνόσημο, αλλά η κοινωνία έχει παλινδρομήσει. Ερευνα για ντοκιμαντέρ της ARD πριν από την έναρξη του Euro έδειξε το 21% των Γερμανών να διαφωνεί με την «υπερεκπροσώπηση εγχρώμων» στο εθνικό συγκρότημα. Το 45% εξ αυτών ήταν ψηφοφόροι της AfD.
1.000 μέρες βαρβαρότητας
Σε αυτή την περιρρέουσα ατμόσφαιρα, ο πρώτος γεννημένος στην Αφρική (Σενεγάλη) βουλευτής της Μπούντεσταγκ αποφάσισε να μην ξαναβάλει υποψηφιότητα στις επόμενες εκλογές. Η εκλογή του Καράμπα Ντιαμπί, το 2013, με το SPD χαρακτηρίστηκε «ιστορική» στη Γερμανία.
Ηταν ο πρώτος Αφρικανός μετανάστης που μπήκε στην Μπούντεσταγκ με το σπαθί του. Πήγε το 1985 στην τότε Ανατολική Γερμανία, για να σπουδάσει χημικός (όπως η Μέρκελ) και μετά την ολοκλήρωση του διδακτορικού του έμεινε στην ενωμένη Γερμανία.
Τα προβλήματα άρχισαν το 2017, με την είσοδο της AfD στη Βουλή. Οι ρατσιστικές δηλώσεις, οι ύβρεις και οι απειλές πύκνωσαν τόσο στον πολιτικό όσο και στον κοινωνικό του περίγυρο. Τελευταία, όμως, η κατάσταση έγινε αφόρητη, καθώς το γραφείο του στο Χάλε της Σαξονίας-Ανχαλτ έγινε στόχος εμπρηστικής επίθεσης και μετά δέχτηκε πυροβολισμούς, που έσπασαν τα τζάμια!
Σε podcast του «Politico», o Ντιαμπί ισχυρίστηκε ότι οι θανάσιμες απειλές δεν είναι ο κύριος λόγος που δεν θα κατέβει στις εκλογές του 2025. «Θέλω να αφιερώσω χρόνο στην οικογένειά μου και να κάνω χώρο σε νεότερους πολιτικούς», είπε. Υπάρχει έστω κι ένας που να τον πιστεύει;