Ωστόσο, στον δεύτερο γύρο των προεδρικών εκλογών θα συγκρουστούν δύο πολιτικοί που συμφωνούν ότι ο παλιός πολιτικός διαχωρισμός έχει πεθάνει. Με τυπικούς όρους, ο Εμανουέλ Μακρόν ανήκει στο Κέντρο» και η Μαρίν Λεπέν στην Ακρα Δεξιά.
Οπως σημειώνει, όμως, ο Γκίντεον Ράχμαν στους «Financial Times», και οι δύο απεκδύονται στην πράξη αυτές τις ταμπέλες. Η Λεπέν υποστηρίζει ότι δεν υπάρχουν πια Αριστερά και Δεξιά και η πραγματική πολιτική αντιπαράθεση γίνεται ανάμεσα στους πατριώτες (γαλλιστί «σουβερενιστές», οπαδούς της εθνικής κυριαρχίας) και τους ρέκτες της παγκοσμιοποίησης (άλλως πως «γκλομπαλιστές»).
Στόχος του Μασκ: Τα εργασιακά δικαιώματα
Ομοίως, ο Μακρόν δηλώνει πως «δεν είναι ούτε αριστερός ούτε δεξιός», ενώ στη βιογράφο του, Σοφί Πεντέρ, τόνισε ξεκάθαρα: «Η νέα πολιτική διαίρεση σοβεί ανάμεσα σε εκείνους που φοβούνται την παγκοσμιοποίηση και σε όσους τη βλέπουν ως ευκαιρία».
Για τη Λεπέν, ο όρος «γκλομπαλιστής» ισοδυναμεί με βρισιά, όπως και για τον ιδεολογικό γκουρού του Πούτιν, Αλεξάντρ Ντούγκιν. Μαντέψτε ποιος άλλος ανήκει στο κλαμπ: «Το μέλλον δεν ανήκει στους γκλομπαλιστές, αλλά στους πατριώτες», έχει πει ο… Ντόναλντ Τραμπ στα Ηνωμένα Εθνη. Αν βάλει κανείς μέσα και τον Μπόρις Τζόνσον, θα κερδίσει ένα εύκολο στοίχημα. Το κακό είναι ότι όλοι οι πατριώτες των Μεγάλων Δυνάμεων (Τραμπ, Τζόνσον, Λεπέν, ακόμη και ο Πούτιν) ονειρεύονται ενίσχυση της παγκόσμιας επιρροής των χωρών τους, προφανώς σε βάρος άλλων.
Οι πατριώτες των μικρότερων χωρών (Ορμπαν, Βούτσιτς, Μαδούρο κ.λπ.) απλώς αντιστέκονται στην πίεση των βουβαλιών, ενώ οι απανταχού οπαδοί της παγκοσμιοποίησης υποστηρίζουν άθελά τους τόσο το σύστημα Μπάιντεν-Ομπάμα-Χίλαρι όσο και τον οικονομικό επεκτατισμό της Κίνας. Ενας μπερδεμένος κόσμος…