Και απευθύνονται, περίφροντις, στο νοήμον αριστερό ακροατήριό τους, όταν στη χώρα τους, ψάχνεις το Κράτος Δικαίου με το φανάρι του Διογένη. Πιστεύουν ότι η Ελλάδα πορεύεται με κράτος… αδικίας, καταστρατήγησης του νομικού καθεστώτος, καταπάτησης των αρχών του Συντάγματός της, στο οποίο προβλέπεται, ρητά, η διάκριση των εξουσιών; Η υποκρισία περισσεύει.

Στο όλον περιτύλιγμα του ολοφυρμού τους, περί Κράτους Δικαίου, δεν πρέπει να παραβλέψουμε το ρόλο των ευρωβουλευτών της Αριστεράς και του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝ.ΑΛ. που σιτίζονται, πλουσιοπαρόχως, εν τω πρυτανείω της Ευρωβουλής, ώστε διαστρεβλώνοντας θέματα, όπως το ναυάγιο της Πύλου, τη σκορπιοσκοτωμένη Μαρία του Εβρου, να δημιουργήσουν διεθνείς εντυπώσεις κατά της κυβέρνησης Μητσοτάκη. Παλαιότατο το άθλημα!

Οι πλείστοι των ευρωβουλευτών της αντιπολίτευσης, ενώ είναι τόσο φλύαροι και αποτελεσματικοί -να τους το αναγνωρίσουμε- στο διασυρμό της χώρας, δεν έχουν ανοίξει το στόμα τους στα σοβαρά θέματα που έρχονται στην Ολομέλεια. Είναι και οι τελευταίοι, σε συνεισφορά, στις εργασίες του Ευρωκοινοβουλίου. Αν ένας «πρόθυμος» ακούσει αυτά τα οποία καταμαρτυρούν στην ελληνική κυβέρνηση, μπορεί και να πιστέψει ότι ο Μητσοτάκης δεν κυβερνά, επειδή στις εκλογές του Ιουνίου τον ψήφισαν οι Ελληνες με ποσοστό 41%. Δηλαδή, «αποφασίζομεν και διατάσσομεν; Ποιος; Ο Μητσοτάκης!

Τα κόμματα της εντόπιας αντιπολίτευσης, όταν οι, κατά φαντασία, «Κιγκινάτοι» στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο εκφράσουν τις καθεστωτικές «ανησυχίες» τους, αμέσως τις υποδέχονται ως θεόπεμπτο δώρο! Τα δε Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης – άλλο θαύμα και αυτό- που ταυτόχρονα εκφράζουν και την Ακρα Δεξιά και την Ακρα Αριστερά, συμπλέοντα, τις κάνουν πρωτοσέλιδα. Στη ζέση τους να καταγγείλουν, ο αναγνώστης δεν ξεχωρίσει αν διαβάζει έντυπο ακροδεξιό ή αριστερό. Οι πηχυαίοι τίτλοι είναι οι αψευδείς μάρτυρες της αναξιοπιστίας του καταγγελτικού κειμένου.

Δεν μας λένε λοιπόν, οι ματαιόσπουδοι πώς εννοούν το Κράτος Δικαίου που το έχουν κάνει… τσίχλα; Το Κράτος Δικαίου συνδέεται με την αρχή της νομιμότητας. Οι αποφάσεις που μπορεί να πάρει η κρατική εξουσία βασίζονται σε προαποφασισμένους νομικούς κανόνες και κανείς δεν μπορεί να αποφασίζει όπως θέλει για ό,τι νομίζει. Ούτε ερμηνεύεται ο νόμος κατά τις αποφάσεις του εκάστοτε πολιτικού προϊσταμένου του υπουργείου Δικαιοσύνης, των δικαστών ή των δικηγόρων αλλά με την ακρίβεια της εκφοράς του. Ο νόμος είναι ο κυρίαρχος. Εφαρμόζεται οριζόντια, προστατεύοντας την ασφάλεια των πολιτών και της περιουσίας τους. Η Δικαιοσύνη αποδίδεται από ανεξάρτητους δικαστές, άνευ εμπλοκής της εκτελεστικής εξουσίας.

Τι, λοιπόν, αποδεικνύουν οι ωρυόμενοι συριζαίοι και πασοκιναλίτες περί Κράτους Δικαίου;  Δεν δέχονται την ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης. Η πραγματικότητα είναι ότι ο καθείς εξ αυτών, εξ ιδίων κρίνει…