Μόνο με μακρά ασθένεια που παρουσίασε αλλεπάλληλες επιπλοκές και εν τέλει ο ασθενής κατέληξε ομοιάζει. Και είναι τόσο μεγάλη η σύγχυση, με όσα συνέβησαν μετά το αποτέλεσμα των εκλογών, Ιούνιος 2023, ώστε οι πλείονες συμφωνούσαν να αλλάξει ακόμη και το όνομά του. Λες και η αλλαγή ονόματος μπορούσε να έχει ως αποτέλεσμα την πολιτική παρθενορραφή.

Αλλά ενεργό πολιτικό κόμμα που απεκδύεται το όνομά του, στο οποίο ενυπάρχουν η παράδοσή του, αγώνες προς υπεράσπιση των καταστατικών αρχών του, ηγετικές προσωπικότητες που άφησαν ανεξίτηλο το αποτύπωμά τους, άνθρωποι που πίστεψαν στα οράματά του, μπορεί να σβήσει, με μονοκονδυλιά, και την ιστορία του; Σας θυμίζω την περιδίνηση του ΠΑΣΟΚ σε ΕΛΙΑ μετά την ήττα του το 2010 και μετά το 2012 σε ΚΙΝ.ΑΛ., έστω κι αν συνυπήρχαν και άλλοι λόγοι που συνηγορούσαν ή και επέβαλαν για λόγους οικονομικής επιβίωσης την αλλαγή.

Και φτάσαμε χθες, μεσημέρι, να ακούσουμε από τον Στέφανο πρόεδρο να δηλώνει: «Είμαι λυτρωμένος, διότι είδαν όλοι οι πολίτες τη μομφή που ζω, από την πρώτη στιγμή που εκλέχθηκα πρόεδρος». Κανείς γύρω του δεν τόλμησε να του πει ότι όλοι οι πολίτες έβλεπαν πως για να «αγοράσει» δημοσιότητα «εξέδιδε» κομμάτι-κομματάκι τη ζωή του;

Κανείς δεν του είπε ότι η δημοσιότητα είναι ανήμερο θηρίο, που μυρίζοντας φρέσκο κρέας σπεύδει να γλείψει το χέρι που το ταΐζει, αλλά τελειώνοντας το φαγοπότι το πετά στα σκουπίδια;

Ούτε ένας δεν του είπε ότι δεν γίνεσαι θηριοδαμαστής στο τσίρκο αν δεν έχεις αρχίσει από το να κολλάς την αφίσα του; Δεν λέω ότι επειδή έδειξε πόσο φοβισμένος ήταν, ρίχνοντας κούφιες καμτσικιές στον αέρα, εκνεύρισε τόσο τα θηρία, ώστε φίλια και εχθρά ρίχτηκαν να τον κατασπαράξουν. Λέω το πιο επώδυνο: Απέδειξαν ότι ήταν κλόουν που κομπορρημονούσε ότι «θα τα αλλάξει όλα». Χθες, για άμυνα, πάτησε τους διακόπτες να ρίξει μαύρο στην παράσταση που τον είχαν στείλει να πρωταγωνιστήσει.

Ας πούμε όλη την αλήθεια. Αν ένας δημοσιογράφος -από τις δεκάδες των παρισταμένων- στη συνέντευξη που είθισται να δίνει ο πρωθυπουργός την επαύριο των εγκαινίων της Διεθνούς Εκθέσεως, στη Θεσσαλονίκη, τον ρωτούσε «είστε ευχαριστημένος από την εξέλιξη των πραγμάτων, στον ΣΥΡΙΖΑ;», είμαι βέβαιη ότι θα απαντούσε: «Πάντως αυτή δεν είναι προς το συμφέρον της Ελλάδας». Και θα το εννοούσε.

Πιο σκληρό από το να σε λυπάται ο αντίπαλός σου δεν υπάρχει. Αν, φυσικά, ο Μητσοτάκης σκέφτηκε ποτέ τον Στέφανο πρόεδρο ως αντίπαλο και όχι ως διασκεδαστή…