Σε ζωντανή μετάδοση, ο Γ. Βαρεμένος τραμπούκισε δημοσίως μία γυναίκα βουλευτή, την Αννα Καραμανλή. Χωρίς κανένα δισταγμό ή αναστολή, της πήρε βίαια από τα χέρια μία φωτογραφία που έδειχνε, την τσαλάκωσε και την πέταξε. Μόνο σε παρακμιακά καφενεία τέτοιες συμπεριφορές (τόσο η κατόπιν προτροπής συγγνώμη του ίδιου όσο και η μισή καταδίκη του ΣΥΡΙΖΑ για τη συμπεριφορά του βουλευτή του δεν έκαναν τίποτα άλλο από το να αναδείξουν τη χυδαιότητα, η οποία περιφέρεται πλέον από το πεζοδρόμιο στα πάνελ). Από την εποχή του Κασιδιάρη είχαμε να δούμε live bullying άνδρα προς γυναίκα. Κανένας σεβασμός στην ημέρα της κηδείας του υποσμηναγού, με την έμμεση συμμετοχή της Αν. Καραμανλή, η οποία υπερέβαλε. Αλλά το bullying είναι bullying.

Χθες, επίσης, έγινε γνωστό ότι ο πρώτος διδάξας και αρχηγός του πολιτικού τραμπουκισμού, ο Π. Πολάκης, καταδικάστηκε από το Πολυμελές Πρωτοδικείο με την απόφαση 56/2023 για αποδεδειγμένη βάναυση εξύβριση και συκοφαντική δυσφήμηση του συναδέλφου Γ. Παπαχρήστου. Ο υβριστής από τα Σφακιά εκφράζει με τον καλύτερο τρόπο την τροχιά που είναι αναγκασμένος να ακολουθήσει ο ΣΥΡΙΖΑ μετά την έξοδο από τη Βουλή και την κάθοδο στο πεζοδρόμιο. Μονίμως παρόντες στον «αγώνα» του bullying ο αγέρωχος Δ. Τζανακόπουλος και οι εξ επαρχίας νεοσσοί του «πολακισμού».

Η «καρικατούρα ανένδοτου» που κήρυξε ο Α. Τσίπρας διευκολύνει ή και επαινεί την αγοραία συμπεριφορά ανθρώπων που χαρακτηρίζονται από πρωτόγονα ένστικτα χυδαιότητας και τραμπουκισμού. Φαντάζεται κανείς τέτοια συμπεριφορά από βουλευτές και στελέχη άλλου κόμματος, στο οποίο οι Βαρεμένοι και οι Πολάκηδες δεν είναι ευπρόσδεκτοι, αλλά είναι πρότυπα;

Ο ολισθηρός αντιθεσμικός δρόμος που διάλεξε η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, προκειμένου να συσπειρώσει από ακροαριστερούς έως ψεκασμένους και να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις της αμφισβήτησης του εκλογικού αποτελέσματος, τον οδηγεί στην αποκάλυψη του «είναι» αρκετών στελεχών του. Οι ύβρεις, οι προκλήσεις, τα fake news, οι τραμπουκισμοί και η προσπάθεια βίαιου εξοβελισμού της διαφορετικής άποψης θα γίνονται όλο και περισσότερες, όλο και πιο έντονες όσο πλησιάζουμε στις εκλογές.

Η «αριστερή» άποψη και πολιτική θα είναι το πρόσχημα. Η ουσία βρίσκεται στο ότι υπάρχουν οι «κατάλληλοι άνθρωποι», οι οποίοι μπορούν να υπηρετήσουν τον «αριστερό τραμπουκισμό». «Είναι η χυδαιότητα, ηλίθιε», που θα έλεγε και μια ψυχή…

ΑΙΧΜΗ

Η ΠΑΤΡΙΣ ΚΛΑΙΟΥΣΑ ΚΑΙ ΕΥΓΝΩΜΟΝΟΥΣΑ

Περίσσεψαν τα δάκρυα, ράγισαν, εκτός από τις καρδιές, και οι πέτρες. Η κηδεία του υποσμηναγού Μάριου-Μιχαήλ Τουρούτσικα εξελίχθηκε σε πανελλήνιο θρήνο. Πρώτα απ’ όλα αυτό καθαυτό το γεγονός, η απώλεια ενός 29χρονου άνδρα υπέρ πατρίδος. Γιατί κάποιοι «πολεμάνε» καθημερινά, ακόμα κι όταν δεν έχει προκηρυχθεί πόλεμος. Μετά οι σπαρακτικοί επικήδειοι της μάνας, του πατέρα και των συναδέλφων του. Και μετά τα αυθόρμητα δάκρυα όσων βρίσκονταν στην εκκλησία. Πολιτική, πολιτειακή και στρατιωτική ηγεσία δάκρυσαν. Οπως βούρκωσαν ή έκλαψαν και όσοι έβλεπαν ή άκουγαν. Σήμερα κηδεύεται και το δεύτερο θύμα της τραγωδίας, ο 31χρονος σμηναγός Ευστάθιος Τσιτλακίδης. Είναι σίγουρο ότι η κλαίουσα και ευγνωμονούσα πατρίς θα είναι εκεί. Τιμώντας και το δεύτερο θύμα του καθήκοντος. Ομως, έχω την εντύπωση -άκουσα αρκετούς να το ρωτούν- ότι στον αέρα πλανάται και μια ενοχική αίσθηση. Αυτά τα παιδιά, οι άνδρες της Πολεμικής Αεροπορίας, που παίζουν τη ζωή κάθε μέρα κορόνα-γράμματα, αμείβονται όπως τους αξίζει; Ασφαλώς στη ζωή και στο αξιακό σύστημα του πατριωτισμού, τα χρήματα δεν είναι το παν. Αλλά η κλαίουσα και ευγνωμονούσα πατρίς αμείβει έναν υποσμηναγό με μόλις 1.200 ευρώ…

Ούτε διάλειμμα στον «ανένδοτο»

Κατατέθηκε χθες η τροπολογία-μπλόκο στο κόμμα Κασιδιάρη, η οποία θα συζητηθεί και θα ψηφιστεί την Τρίτη. Οπως έχει δεσμευτεί ο Α. Τσίπρας, ο ΣΥΡΙΖΑ θα διέκοπτε την αποχή από τις ψηφοφορίες, όταν θα ερχόταν η τροπολογία για το κόμμα Κασιδιάρη. Φαίνεται όμως ότι κι αυτό το «διάλειμμα στον ανένδοτο» θα εξυπηρετεί τον… «ανένδοτο». Οι πληροφορίες λένε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν συμφωνεί με τη συγκεκριμένη τροπολογία και επιμένει στη δική του. Παρά τις προσεκτικές διατυπώσεις της τροπολογίας -ουσιαστικά τίθεται φραγμός μόνο στο να συμμετέχουν στις εκλογές εγκληματικές οργανώσεις με μανδύα πολιτικού κόμματος-, παρά τις άτυπες συζητήσεις που έχει κάνει ο Γ. Γεραπετρίτης με την Κουμουνδούρου και παρά το γεγονός ότι την τελική κρίση θα την κάνει ο Αρειος Πάγος, ο ΣΥΡΙΖΑ αρνείται να συναινέσει στον αποκλεισμό των φασιστών από τη Βουλή.

Είναι και άτυχος

Πάνω που ο Α. Τσίπρας διατύπωνε το μέγα δίλημμα «Δημοκρατία ή Μητσοτάκης» ή με άλλα λόγια «Με τη Δημοκρατία ή με την εκτροπή», ήρθε η ετήσια έκθεση του «Economist» για τον «Παγκόσμιο Δείκτη Ποιότητας της Δημοκρατίας» σε 167 χώρες. Προφανώς, στο πλαίσιο κάποιας διεθνούς συνωμοσίας, η Ελλάδα βρίσκεται στην 25η θέση. Ο ΣΥΡΙΖΑ, φεύγοντας, την είχε παραδώσει στην 39η θέση. Συμμαχούν θεοί και δαίμονες εναντίον του «ανένδοτου»…

Η ΥΠΟΤΙΜΗΜΕΝΗ ΔΙΚΗ…

Επί σχεδόν δύο μήνες, στο Τριμελές Πρωτοδικείο Αθηνών διεξάγεται μια από τις πιο συγκλονιστικές και σημαντικές δίκες. Η δίκη για τους 103 νεκρούς στο Μάτι. Τα όσα ακούγονται από τους μάρτυρες είναι κυριολεκτικά τρομακτικά. Απίστευτες μαρτυρίες από ανθρώπους που έχασαν παιδιά, μανάδες, πατεράδες, παππούδες, γιαγιάδες και συγγενείς. Ή από μάρτυρες που είναι εγκαυματίες, θύματα κι αυτοί της θηριώδους ανικανότητας και της εγκληματικής υποκρισίας της τότε κυβέρνησης. Κι όμως, αυτή η δίκη περνάει περίπου στα «ψιλά». Απασχολεί κυρίως μόνο όταν περισσεύουν χρόνος στην τηλεόραση ή σελίδες στις εφημερίδες. Ασφαλώς υπάρχουν και φωτεινές εξαιρέσεις, οι οποίες πραγματικά παρακολουθούν και αναδεικνύουν τη σημασία αυτής της δίκης. Κατά κανόνα όμως, σαν είδηση «παίζει» αναπληρωματική…

…ΚΑΙ ΤΟ «ΚΑΤΗΓΟΡΩ» ΤΗΣ ΖΩΗΣ

…Χθες κατέθεσε για τρίτη ημέρα η Ζωή Κωνσταντοπούλου, η οποία με μια κατάθεση-καταπέλτη έφερε στην επιφάνεια τις πολιτικές και όχι μόνο ευθύνες για την ιστορική τραγωδία. Μίλησε ευθέως για «κακοπαιγμένο θέατρο πάνω σε πτώματα». Μίλησε για τον πλημμεληματικό και όχι κακουργηματικό χαρακτήρα των κατηγοριών και ανέδειξε τις ευθύνες συγκεκριμένων προσώπων. Μίλησε ευθαρσώς για την υποκριτική στάση του Α. Τσίπρα και της Ρ. Δούρου, επικαλούμενη γεγονότα. Η κατάθεσή της ήταν τόσο έντονη, ώστε δίχασε την αίθουσα και την έδρα. Κάποιοι εκ των συνηγόρων των κατηγορουμένων ζήτησαν να μη ληφθεί υπ’ όψιν η κατάθεσή της, ενώ η αίθουσα του δικαστηρίου ζητούσε να αφεθεί η μάρτυρας να μιλήσει…