Τα δημοσιεύματα που αφορούν σε αρχαιολογικές ανασκαφές προκαλούν ποικίλο ενδιαφέρον. Το ζήσαμε Αύγουστο-Σεπτέμβρη 2014. Οταν ήρθε στο φως το ταφικό συγκρότημα, στην Αμφίπολη, τα μεν ΦΕΚ του ΣΥΡΙΖΑ αποφάσισαν ότι η αποκάλυψή του αντιστρατευόταν την πορεία του κόμματος προς την εξουσία – τίτλος του ΦΕΚ του ΣΥΡΙΖΑ: «Αμφίπολη εναντίον ΣΥΡΙΖΑ» κι άλλα ΜΜΕ στη μαυρίλα της γερμανικής προτεσταντικής εμμονής της Μέρκελ «να τιμωρηθεί η Ελλάδα» διέθεσαν άπειρο χώρο και χρόνο για την αρχαιολογική αποκάλυψη, που ήταν εξαιρετικά θετική είδηση.

Σημειώνω ότι την ώρα που οι «New York Τimes» στο μισό πρωτοσέλιδό τους διεκτραγωδούσαν την οικονομική κατάσταση της Ελλάδας, στο άλλο μισό εξέφραζαν το θαυμασμό τους για την αποκάλυψη του ταφικού συγκροτήματος. Και εδώ που τα λέμε, ποιο άλλο πολιτιστικό ή και πολιτικό γεγονός συγκέντρωσε όχι σε ένα χωριό, όπως στην Αμφίπολη, αλλά στην πρωτεύουσα τηλεοπτικά συνεργεία, δημοσιογράφους και ανταποκριτές από 72 χώρες…

Το τελευταίο τρίμηνο αναζωπυρώθηκε το θέμα: «Ποιος είναι θαμμένος στο ταφικό συγκρότημα των Αιγών» -στη Βεργίνα- που έφερε στο φως η σκαπάνη του Ανδρόνικου, 8 Νοεμβρίου 1977, θαμπώνοντας τον ίδιο -«κι έχασα το φως μου», είπε- κι όλο τον κόσμο. Οχι μόνο για την ποσότητα, αλλά και για το περίτεχνο των χρυσών κτερισμάτων του. Ο Ανδρόνικος τοποθετήθηκε -κάθετα και εξ αρχής- ότι το εύρημά του αφορούσε στον Φίλιππο Β΄, πατέρα του Αλέξανδρου.

Η θεωρία περί ταφής εκεί του Φιλίππου του Αριδαίου δεν βρήκε ευήκοα ώτα. Σημειώνω, όμως, ότι κατά την παρουσίαση των ευρημάτων στην κατάμεστη Αρχαιολογική Εταιρεία, στην Αθήνα, όταν ο Ανδρόνικος παρουσίασε τα χρυσά κτερίσματα, την «τοιχογραφία του κυνηγιού» στην πρόσοψη του τάφου ΙΙ που απέδιδε στον Φίλιππο, από το ειδικό ακροατήριο ακούστηκαν φωνές: «Αλέξανδρος, Αλέξανδρος». Η άποψη της Ελένης Αρβελέρ ότι εκεί βρίσκεται θαμμένος ο Αλέξανδρος, αναφερόμενη στην τοιχογραφία του «κυνηγιού» ή στην -από ελεφαντοστό- μινιατούρα της προτομής του Αλέξανδρου -ζων βασιλιάς σε τάφο;- δεν έχει πάρει ακόμη επιστημονικές απαντήσεις.

Η συζήτηση περί του τόπου ταφής του Αλέξανδρου καλά κρατεί. Αποτελεί ένα ζήτημα, όπως εκείνο, το διαρκές παρόν, για το άγιο δισκοπότηρο -το ιερό Γκράαλ-, σκεύος που χρησιμοποίησε ο Ιησούς στο Μυστικό Δείπνο, που δόθηκε στον Ιωσήφ της Αριμαθείας.

Την περασμένη Πέμπτη σηκώθηκε πάλι «σκόνη» για μελέτη τριών επιστημόνων που από τις φωτογραφίες των οστών που βρέθηκαν στους βασιλικούς τάφους της Βεργίνας κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι ο τάφος του Φιλίππου δεν είναι… του Φιλίππου.

Αυτή συζήτηση γίνεται και θα γίνεται επ’ αόριστον: Αλλά πότε θα γίνει ένα παγκόσμιο συνέδριο, όπου σύμπασα, η επί του γνωστικού αντικειμένου επιστημονική κοινότητα θα εκθέσει τις απόψεις της; Μήπως, δηλαδή, βρεθεί μία άκρη. Αλλιώς, όλα αυτά δίνουν τροφή στη φαντασία μας, ώστε όλοι να έχουμε άποψη ως… «αρχαιολόγοι». Οπως κατά καιρούς είμαστε «συνταγματολόγοι», «ειδικοί» επί του Covid, των εξοπλισμών και λοιπών ειδησεογραφικών θεμάτων…