(Μόνο στο bullying των τραπεζιτών και των κάθε είδους funds «δικαιούνται», άλλωστε, να υποκύπτουν οι πολιτικοί – για να μην πούμε «υποχρεούνται» εκ του Θείου Νόμου των Αγορών.)

Ωσπου όμως να γίνει πραγματικότητα η «αθώα πρόβλεψη» του υπεύθυνου του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ, Κλάους Σβαμπ, ότι οι εκλογές θα καταργηθούν και θα «εκδίδει» τα αποτελέσματα ένας αλγόριθμος Τεχνητής Νοημοσύνης, η άτιμη έννοια του πολιτικού κόστους θα ζει και θα βασιλεύει.

Μια γεύση αυτού του «πολιτικού αναχρονισμού» στην εποχή της ΑΙ πήρε η πρόεδρος της Κομισιόν. Το Politico αποκάλυψε ότι ενώ αύριο η Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν έχει προγραμματίσει να υποστηρίξει ένα σχέδιο περικοπής εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου στην Ε.Ε. κατά 90% ως το 2040, την Τετάρτη που μας πέρασε σύντροφοί της στο Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα την πέρασαν γενεές δεκατέσσερις γι’ αυτή της την… ηλιθιότητα, που συνιστά casus belli για τους ήδη εξεγερμένους Ευρωπαίους αγρότες.

Δεξιοί-ξεδεξιοί, οι ευρωβουλευτές και τα στελέχη του ΕΛΚ ψηφίζονται και από αγρότες, που ετοιμάζονται να πάνε στις ευρωκάλπες της 6ης και 9ης Ιουνίου με το μαχαίρι στα δόντια και μάτσο ψηφοδέλτια αντισυστημικών κομμάτων (κατά προτίμηση δεξιών) στην κωλότσεπη. Ενας εξ αυτών των ευρωβουλευτών είναι ο Γερμανός Χριστιανοδημοκράτης Πέτερ Γιαρ (αγρότης στο επάγγελμα), που αμφισβήτησε στη ρίζα του το σχέδιο της Πράσινης Συμφωνίας, αν είναι να χαθεί ο αγροτικός πληθυσμός της Γερμανίας και της Ευρώπης.

Στο μεταξύ κάποιοι Πράσινοι ευρωβουλευτές που ζουν στον δικό τους κόσμο θρηνολογούν για το διχασμό του ΕΛΚ και τον επαπειλούμενο ενταφιασμό της «Πράσινης Μετάβασης». Η οποία κήδεται (δήθεν) για το περιβάλλον και την κερδοφορία κάποιων κλάδων, αδιαφορώντας αν οι Ευρωπαίοι θα έχουν να φάνε κάτι της προκοπής ή θα περιοριστούν σε ιταλικό… αλεύρι από γρύλους.