ΠΟΛΛΟΙ επιχείρησαν να μην ξεκινήσει ποτέ το έργο. Ο Αλέξης Τσίπρας που μιλούσε για ξεπούλημα, ο Πολάκης που κορόιδευε παίζοντας με αυτοκινητάκι-μπουλντόζα στο βήμα της Βουλής, συλλογικότητες, υπηρεσίες του Δημοσίου. Πολύς κόσμος που απλά δεν θέλει να αλλάξει τίποτα.
ΜΙΛΟΥΣΑΝ για την ανάγκη να δημιουργηθεί ένα κρατικό πάρκο, την ώρα που το κράτος αδυνατεί να διαχειριστεί το Πεδίον του Αρεως ή τον Εθνικό Κήπο. Στην πραγματικότητα δεν ήθελαν να γίνει τίποτα. Ετσι, για είκοσι χρόνια το παλαιό αεροδρόμιο παρέμενε αναξιοποίητο. Ενα τεράστιο πάρκο από τσιμέντο. Και για πολλά χρόνια έπρεπε να κερδηθούν δεκάδες δικαστικές μάχες, για να προχωρήσει η επένδυση.
ΑΥΤΑ δεν έγιναν μόνο στο Ελληνικό. Αξίζει να θυμηθούμε και άλλες παρόμοιες περιπτώσεις.
ΠΡΙΝ από λίγες ημέρες έφυγε από τη ζωή ο κορυφαίος αρχαιολόγος Δημήτρης Παντερμαλής, που ήταν η «ψυχή» του Μουσείου της Ακρόπολης. Τώρα, όλοι θαυμάζουμε αυτό το εντυπωσιακό μουσείο. Εχουμε, όλοι, ξεχάσει πως ο Δημήτρης Παντερμαλής βρέθηκε 107 φορές -ναι, 107!- στα δικαστήρια, για να υπερασπιστεί αυτό το κορυφαίο για την Ελλάδα έργο. Αρχαιολόγοι, συλλογικότητες, κόμματα, κάτοικοι προσέφευγαν στη Δικαιοσύνη, για να μην γίνει το Μουσείο της Ακρόπολης.
Στόχος του Μασκ: Τα εργασιακά δικαιώματα
ΑΝ γυρίσουμε πιο πίσω στο παρελθόν θα θυμηθούμε και άλλες τέτοιου είδους σοκαριστικές αντιδράσεις. Στις αρχές της δεκαετίας του’90 είχαν ξεσηκωθεί οι καταστηματάρχες της Ερμού ενάντια στην πεζοδρόμηση. Τελικά, η Ερμού έγινε ο πιο ακριβός εμπορικός δρόμος της Ελλάδας.
ΣΤΑ τέλη της δεκαετίας του ’90 κάποιοι αντιδρούσαν και στην πεζοδρόμηση της Διονυσίου Αρεοπαγίτου και της Αποστόλου Παύλου, κάτω από την Ακρόπολη. Τελικά, όμως, η Αθήνα απέκτησε τον πιο όμορφο πεζόδρομό της.
ΤΑ ίδια συμβαίνουν σήμερα στα Εξάρχεια. Μπαχαλάκηδες, συλλογικότητες και ο ΣΥΡΙΖΑ αντιδρούν στην κατασκευή σταθμού μετρό στην πλατεία.
ΔΥΣΤΥΧΩΣ, οι οπισθοδρομικές ιδεοληψίες κάποιων που υποδύονται τους προοδευτικούς φρενάρουν την αλλαγή και την πρόοδο της Ελλάδας.
ΜΠΟΡΕΙ κανείς να φανταστεί πώς θα ήταν η Αθήνα αν δεν είχαν πεζοδρομηθεί η Ερμού και η περιοχή του Μακρυγιάννη; Αν δεν είχε γίνει το Μουσείο της Ακρόπολης; Αν δεν υπήρχε το μετρό; Αν παρέμενε για πάντα… τσιμέντο το παλαιό αεροδρόμιο στο Ελληνικό;
ΚΑΤΙ πρέπει να αλλάξει. Δεν γίνεται να χάνουμε χρόνια, ολόκληρες δεκαετίες, για να προχωρήσουν σημαντικά έργα και παρεμβάσεις που αλλάζουν την Αθήνα. Επιτέλους, τα πράγματα πρέπει να τρέχουν με ταχύτητα προς τα εμπρός.