ΦΤΑΣΑΜΕ στην Κυριακή, την τελευταία ημέρα συζήτησης του Προϋπολογισμού. Στη Βουλή ο κάθε αρχηγός των κομμάτων της αντιπολίτευσης έλεγε το μακρύ του και το κοντό του. Κάποιοι ασχολούνταν με τη διακοπή ρεύματος στο μετρό της Θεσσαλονίκης. Λογικά, δεν πρέπει να έχει ξαναγίνει τόση φασαρία σε Κοινοβούλιο οποιασδήποτε χώρας για μια τεχνική βλάβη σε έναν συρμό του μετρό. Είναι η «λιγούρα» που πιάνει την αντιπολίτευση να επιτεθεί στην κυβέρνηση κάνοντας κάθε θέμα ήσσονος σημασίας… τεράστιο.

ΑΦΟΥ κραύγαζαν όλοι, καταστροφολογούσαν και υπόσχονταν φαντασιακές λύσεις, στο τέλος η συζήτηση προσγειώθηκε στην πραγματικότητα. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης ανακοίνωσε ένα πακέτο παρεμβάσεων στις τράπεζες ύψους 320 εκατ. ευρώ. Μια σημαντική ελάφρυνση στο κόστος προμηθειών για τους πολίτες με κατάργηση ή μεγάλη μείωση στις χρεώσεις. Ενα πακέτο που πιέζει τα πιστωτικά ιδρύματα να ρίξουν στην αγορά ακίνητα που έχουν στην κατοχή τους, αλλά και 100 εκατ. ευρώ που θα δώσουν ως κοινωνικό μέρισμα για την ανακαίνιση σχολικών μονάδων.

ΚΑΙ μούγκα η αντιπολίτευση. Ο Νίκος Ανδρουλάκης πήγε για μαλλί και βγήκε κουρεμένος στην πρώτη μεγάλη αναμέτρησή του με τον πρωθυπουργό. Φάνηκε, για μια ακόμα φορά, πως δεν αρκεί να κατέχει τυπικά τη θέση του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης, πως χρειάζεται να καταβάλει πολύ μεγαλύτερη προσπάθεια για να κατέχει και φυσικά το αξίωμα.

ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ, ο Κυριάκος Μητσοτάκης έκανε ρελάνς τόσο με το επίδομα επικινδυνότητας σε 150.000 άνδρες και γυναίκες των Σωμάτων Ασφαλείας και των Ενόπλων Δυνάμεων, ένα διαχρονικό αίτημα των ενστόλων, όσο και με τη μηδενική συμμετοχή στα φάρμακα για τους πρώην δικαιούχους του ΕΚΑΣ, που καταργήθηκε από την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ.

ΠΕΡΑ από τα θετικά μέτρα του Προϋπολογισμού και τα έξτρα μέτρα που ανακοίνωσε ο πρωθυπουργός, υπάρχει κάτι ακόμα πιο σημαντικό. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης δήλωσε πως «η χώρα κινείται με ταχύτητα και κοιτά μόνο μπροστά». Αυτό δεν είναι ένα ακόμα πολιτικό σύνθημα. Είναι η πραγματικότητα. Οσο κι αν κραυγάζει η αντιπολίτευση.

Η κυβέρνηση Μητσοτάκη έχει πάει τη χώρα μπροστά πολλά βήματα από το 2019 έως σήμερα. Και το ίδιο θα συνεχίσει να κάνει μέχρι το τέλος της τετραετίας. Και στις εθνικές κάλπες του 2027 θα αποτελεί για μία ακόμα φορά τη μοναδική αξιόπιστη κυβερνητική πρόταση. Γιατί έχει σχέδιο για την Ελλάδα του 2030. Γιατί πατάει στο έδαφος. Γιατί υλοποιεί όσα δεσμεύεται, συνήθως και ακόμα περισσότερα. Χωρίς λαϊκισμούς και πυροτεχνήματα. Με ρεαλισμό και μεθοδικότητα.