Η πιο φρέσκια δημοσκόπηση του ινστιτούτου INSA είναι ενδεικτική: CDU/CSU 31%, AfD 20%, SPD 17%, Πράσινοι 11%, BSW (Σάρα Βάγκενκνεχτ) 8%, Ελεύθεροι Δημοκράτες (FDP) 5%, Linke (Aριστερά) 3%. Αυτό σημαίνει πως είτε Χριστιανοδημοκράτες και Σοσιαλδημοκράτες θα προσπαθήσουν να ξαναστήσουν έναν Μεγάλο Συνασπισμό… αυτοκτονίας, δίνοντας αέρα σε AfD και BSW, είτε η άρτι καταρρεύσασα κυβέρνηση SPD-Πρασίνων-FDP θα προσπαθήσει να ξανασταθεί στα πόδια της, χωρίς την παραμικρή ελπίδα να το πετύχει. (Αν, φυσικά, οι φιλελεύθεροι μπουν στη Βουλή.) Μια πρόγευση της πιθανής μετεκλογικής αστάθειας δίνουν οι διαβουλεύσεις σε Θουριγγία-Σαξονία, όπου οι «συνταγματικές» δυνάμεις προσπαθούν να τετραγωνίσουν τον κύκλο, για να αφήσουν εκτός κυβέρνησης μια AfD της τάξης του 31%-32%. Τη μακράν κυρίαρχη δύναμη στην πρώην Ανατολική Γερμανία.

Ολα αυτά είναι απότοκο της οικονομικής κρίσης, της γεωπολιτικής ανασφάλειας και της απουσίας ελπίδας και οράματος, που απομακρύνει από την πολιτική τη γερμανική νεολαία.

Σε μεγάλη έρευνα του ευρωπαϊκού Ιδρύματος Μπέρτελσμαν, το 71% των Γερμανών 16-30 ετών δηλώνει ελάχιστη ή καθόλου εμπιστοσύνη στην πολιτική. Το 40% πιστεύει ότι οι κοινωνικές συνθήκες δεν μπορούν να αλλάξουν με τίποτα και ο 1 στους 2 νιώθει φόβο και αδυναμία μπροστά στα τεράστια διεθνή προβλήματα. Μόνο το 8% θεωρεί ότι το πολιτικό κατεστημένο ασχολείται σοβαρά με τα προβλήματα των νέων και μόνο το 61% εξακολουθεί να πιστεύει πως η Δημοκρατία είναι το καλύτερο πολίτευμα, παρά τα προβλήματά της.

Ετσι εξηγείται γιατί η AfD κάνει θραύση σε αυτές τις ηλικίες στην Ανατολική Γερμανία. Το καμπανάκι, λοιπόν, χτύπησε για τον «βοσκό» (πολιτικό κατεστημένο και οικονομική άρχουσα τάξη). Αυτός ευθύνεται που μπήκε ο ακροδεξιός «λύκος» στο μαντρί, αυτός οφείλει και να τον διώξει. Αν το θέλει πραγματικά…