Το δικτατορικό καθεστώς των Βιντέλα και Σία κατέρρευσε το 1983, αφού για μια επταετία σκότωσε, βασάνισε και «εξαφάνισε» δεκάδες χιλιάδες πολίτες. Στο μεταξύ, κέρδισε ένα στημένο Παγκόσμιο Κύπελλο κι έχασε έναν βρόμικο πόλεμο από τη Βρετανία στα Φόκλαντ (αποικιοκρατία κατά δικτατορίας). Μπορεί σήμερα η Αργεντινή να μην απειλείται άμεσα από στρατιωτικό πραξικόπημα, αλλά σε συνθήκες οικονομικής κρίσης τα ακροδεξιά σταγονίδια έχουν γίνει ποτάμι…

Η ξεχειλισμένη κοίτη του λίγο έλειψε να πνίξει την αντιπρόεδρο, Κριστίνα Φερνάντες ντε Κίρχνερ, που δήλωσε τις προάλλες σε μια εκκλησία ότι «ο Θεός και η Παναγία την βοήθησαν να μείνει ζωντανή». Η έρευνα της Αστυνομίας και των μυστικών υπηρεσιών έδειξε ότι ο βραζιλιάνικης καταγωγής επίδοξος δολοφόνος της, Φερνάντο Σαμπάγκ Μοντιέλ, που τη σκόπευσε εξ επαφής έξω από το σπίτι της την 1η Σεπτεμβρίου, δίχως ευτυχώς το όπλο του να εκπυρσοκροτήσει, δεν ήταν «μοναχικός λύκος».

Ανήκε στη νεοφασιστική οργάνωση «Ομοσπονδιακή Επανάσταση», μέλη της οποίας συζητούσαν για την απόπειρα τουλάχιστον τέσσερις μέρες νωρίτερα, όπως φάνηκε από ηχογραφημένα ντοκουμέντα. Τόσο ο δράστης όσο και οι σύντροφοί του -νεαροί 20άρηδες και 30άρηδες και των δύο φύλων, που δεν έζησαν τη φρίκη της χούντας, αλλά συνεγείρονται από την ιδεολογία της- αντιπροσωπεύουν ένα υπαρκτό κοινωνικό ρεύμα, που κάνει αισθητή την παρουσία του στις αντικυβερνητικές διαδηλώσεις. Τον Αύγουστο, μάλιστα, κάποιοι έστησαν κρεμάλες έξω από το προεδρικό μέγαρο, την Κάζα Ροσάντα, ζητώντας την κεφαλή της Κίρχνερ επί πίνακι, για τα σκάνδαλα διαφθοράς και την εν γένει αριστερή, περονική πολιτική της.

Ο πρόεδρος, Αλμπέρτο Φερνάντες, (συνωνυμία με την αντιπρόεδρο), έκανε λόγο για το σοβαρότερο κρούσμα πολιτικής βίας από το 1983, ενώ ο Λούλα στη Βραζιλία χτύπησε επίσης καμπανάκι. Οχι μόνο για τη χώρα του, αλλά για ολόκληρη τη Λατινική Αμερική.