Αυτές οι ΜΚΟ μαζί με Ελληνες ευρωβουλευτές (ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ, Γ. Κύρτσο κ.λπ.) και διάφορους ακτιβιστές που αναζητούν χώρα και κόμμα για να κατέβουν στις επικείμενες ευρωεκλογές, διαδραμάτισαν καθοριστικό ρόλο για την έκδοση του περίφημου ψηφίσματος από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο κατά της Ελλάδας. Και όχι κατά της κυβέρνησης Μητσοτάκη.

Σίγουρα έμαθαν όμως ότι η Διοικητική Ολομέλεια του Αρείου Πάγου χθες, με μεγάλη πλειοψηφία (49-13), χαρακτήρισε το επίμαχο ψήφισμα ως «ανεπίτρεπτη και ευθεία παρέμβαση στο έργο των ελληνικών δικαστικών αρχών σε σωρεία υποθέσεων που είναι δικαστικά εκκρεμείς». Τονίζοντας ότι το ψήφισμα στηρίζεται σε «αναπόδεικτες και ατεκμηρίωτες αιτιάσεις». Το γεγονός ότι ο Αρειος Πάγος ένιωσε την ανάγκη να αντιδράσει σε αυτό το ψήφισμα, είναι μια πρώτη ισχυρή απόδειξη πως η Ελληνική Δικαιοσύνη αμύνθηκε υπέρ της χώρας και της δικής της ανεξαρτησίας. Δεν αμύνθηκε υπέρ της κυβέρνησης Μητσοτάκη. Γι’ αυτό και η «συμμαχία των προθύμων» να δυσφημήσουν τη χώρα διεθνώς, μόλις έγινε γνωστό, ότι θα συγκληθεί η Ολομέλεια του Αρείου Πάγου, προσπάθησαν την «κάψουν». Εφτασαν στο σημείο να αποκαλέσουν τη Δικαιοσύνη μέχρι και «θεραπαινίδα της κυβέρνησης»! Την κατά τα άλλα «ανεξάρτητη δικαιοσύνη» που την «σέβονται» αλά καρτ. Οταν οι αποφάσεις της είναι αυτές που θέλουν την επικαλούνται. Οταν οι αποφάσεις της δεν οι επιθυμητές, τότε την θεωρούν «στημένη»…

Ποιοι; Αυτοί που ήθελαν να «ελέγξουν τους αρμούς της εξουσίας», αυτοί που έστησαν τη «σκευωρία της Novartis» κι αυτοί που μόλις πριν από λίγες μέρες απάντησαν σε κομματική εκδήλωση στην ερώτηση, «αν θα πάει κανένας μέσα» με το αξεπέραστο, «αν αλλάξουμε τη Δικαιοσύνη, ναι».

Τόσο ο «Economist όσο κυρίως η απόφαση της Ολομέλειας του Αρείου Πάγου και η ετήσια έκθεση της Κομισιόν για το Κράτος Δικαίου που δεν έχει το «άρωμα του Αρβανίτη» ή την «κολόνια της Σόφι Ιν’τ Βελντ», αποτελούν ισχυρό πλήγμα για το κύρος και τις προθέσεις του επίμαχου ψηφίσματος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Και βεβαίως για όσους πρωταγωνίστησαν στις παρασκηνιακές διεργασίες, προκειμένου να εκδοθεί αυτό το ψήφισμα. Το έχω γράψει ξανά: Οποιος Ελληνας πολίτης, που δεν είναι κομματικά φανατισμένος διάβασε αυτό το ψήφισμα, θα νομίζει ότι αφορά μια άλλη χώρα. Αυτός ο «μεσαίωνας» που περιγράφει το ψήφισμα, δεν έχει καμία σχέση με αυτό που ζει στην καθημερινότητα ο μέσος Ελληνας πολίτης. Κι αυτό, όχι λόγω των «πετσωμένων ΜΜΕ», αλλά λόγω της αδιαμεσολάβητης σχέσης του με αυτό που ζει. Είναι ακριβώς η ίδια έλλειψη επαφής με την πραγματικότητα, που έκανε π.χ. τον ΣΥΡΙΖΑ να πάει ακριβώς με την ίδια ατζέντα (υποκλοπές, Τέμπη, ναυάγιο της Πύλου, buss backs, Ανεξάρτητες Αρχές, Καραϊβάζ, Δημητράς κ.λπ.) σε δύο εκλογικές αναμετρήσεις και να πέσει στο πηγάδι.

Η παρέμβαση του Αρείου Πάγου ήταν επιβεβλημένη, όταν θίγεται τόσο βάναυσα η ανεξαρτησία και η επάρκεια της Δικαιοσύνης. Αν η ελληνική δικαιοσύνη σιωπούσε, τότε η σιωπή της θα μπορούσε να θεωρηθεί είτε σαν «σιωπηλή συμφωνία» με το περιεχόμενο του ψηφίσματος ή σαν «συνενοχή» σε όσα καταγγέλλει. Εχει υπάρξει ξανά τέτοια κίνηση από τον Α. Π.; Οχι. Οπότε πράγματι είναι «πρωτοφανής». Αλλά έχει υπάρξει ξανά -μετά τη χούντα- τέτοιο ψήφισμα του Ευρωκοινοβουλίου κατά της χώρας; Οχι. Εύλογο λοιπόν, οι πρωτοφανείς επιθετικές ενέργειες να αντιμετωπίζονται με πρωτοφανείς αντιδράσεις. Αφήνοντας τους «βαστάζους» των υπολειμμάτων του άλλοτε ισχυρού ΣΥΡΙΖΑ, να λένε απομονωμένοι σε μια γωνία, ότι «ο Αρειος Πάγος καταστρατηγεί κάθε έννοια διάκρισης των εξουσιών» ή ότι «το ανώτατο δικαστήριο της χώρας ξεπλένει Μητσοτάκη»…

ΑΙΧΜΗ

ΠΗΡΕ ΕΣΤΩ ΜΙΑ ΨΗΦΟ Ο ΚΑΣΣΕΛΑΚΗΣ ΑΠΟ ΤΟ ΝΤΟΥ;

Μπαίνοντας αιφνιδιαστικά στην αίθουσα του θεάτρου φορώντας ένα t-shirt Φεβρουάριο μήνα, ο Στ. Κασσελάκης εντυπωσίασε. Με διάφορους αναλυτές να εξυμνούν το επικοινωνιακό γκολ και την επικοινωνιακή δεινότητα του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ. Αυτή όμως είναι η «μικρή εικόνα». Η εικόνα που αφορά έναν πολιτικό μικρόκοσμο.

Πράγματι, προς απογοήτευση των Δ. Τεμπονέρα, Μ. Χριστοδουλάκη και κυρίως της Ε. Αχτσίογλου, ο Στ. Κασσελάκης «ακύρωσε» την  εκδήλωση με τον ενοχλητικό τίτλο, «Απέναντι στην κυριαρχία Μητσοτάκη, ποιος;» Αυτόματα η συζήτηση έφυγε από τα όσα έλεγαν και είπαν οι τρεις συμμετέχοντες και οι προβολείς στράφηκαν στον showman. Ο οποίος «αδειάζοντας» ακόμα και τους στενούς συνεργάτες του, οι οποίοι τις προηγούμενες μέρες προσπαθούσαν εναγωνίως να απαξιώσουν ή και να ματαιώσουν την εκδήλωση με το καίριο ερώτημά της, εμφανίστηκε μαζί με το «μεγαλείο» του. Θέλοντας να πει ότι η «απάντηση στο ερώτημα είμαι εγώ». Και τον αποθέωσαν οι αναλυτές και οι ειδικοί της επικοινωνίας. Οι οποίοι, όμως, δεν έκαναν τον κόπο να κοιτάξουν έξω από τα παράθυρο. Κατάμεστο το θέατρο, άδειοι οι δρόμοι έξω απ’ αυτό. Ή, με άλλα λόγια, ο Στ. Κασσελάκης όντως «καθάρισε» στο μικρόκοσμό του, αλλά πήρε έστω και μια ψήφο που δεν την είχε πριν κάνει το θεαματικό ντου στο θέατρο «Αλφα»;

Ο συνεπής Σαμαράς και οι διακομματικές αναταράξεις

Ισως δεν υπήρχε καλύτερος και πιο τεκμηριωμένος τρόπος για να εκφράσει τις γνωστές και σταθερές απόψεις του ο Α. Σαμαράς. Δεν «έκρυψε» τίποτα απ’ όσα πιστεύει, αλλά και δεν τράβηξε το σκοινί. Η προσμονή του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ ότι ο πρώην πρωθυπουργός θα άνοιγε την πόρτα για μια «νέα Πολιτική Ανοιξη», διαψεύστηκαν παταγωδώς. Ωστόσο η ομιλία του Α. Σαμαρά προκάλεσε αίσθηση και άγγιξε ψυχές, όπως φάνηκε από τις αντιδράσεις βουλευτών όχι μόνο της Ν.Δ. Την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές δεν είναι γνωστό το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας. Ολα δείχνουν πως το νομοσχέδιο σήμερα θα είναι νόμος του κράτους. Ωστόσο έμεινε «αποτύπωμα». Το ΠΑΣΟΚ αντιμετωπίζει αναλογικά το ίδιο ή μεγαλύτερο πρόβλημα από τη Ν.Δ. Και ο ΣΥΡΙΖΑ θα φέρει το «στίγμα» της συνειδητής απουσίας του Π. Πολάκη, η οποία μένει να φανεί αν θα προκαλέσει «μέτρα» σε βάρος του, λίγες μέρες πριν από το Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ…

ΑΠΟΡΙΕΣ-2

Μήπως οι ευρωεκλογές να γίνουν σε τρεις γύρους; Πιο αντιπροσωπευτικό δεν θα είναι το αποτέλεσμα;

ΑΠΟΡΙΕΣ-2

Αληθεύει ότι από χθες αυξάνεται η πίεση που δέχεται ο Στ. Κασσελάκης «να τελειώσει με τον Πολάκη»;

ΑΠΟΡΙΕΣ-3

Σημαίνει κάτι για το μέλλον, το γεγονός ότι το νομοσχέδιο για την ισότητα στο γάμο είναι το πρώτο -και μάλλον τελευταίο- νομοσχέδιο που δεν περνά μόνο με τις ψήφους της Ν.Δ.;