Πώς, άραγε, είναι το συναίσθημα να «πέφτεις από τα σύννεφα»; Υποθέτω ότι συνειδητοποιείς, κατά την πτώση σου, πως αυτό που έβλεπες και θεωρούσες στερεή μάζα δεν ήταν τίποτε άλλο από συμπυκνωμένος ατμός, τουτέστιν αέρας κοπανιστός.
Ωστόσο, τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ που έσπευσαν να υποδεχθούν, μετά βαΐων και περικοκλάδων, τον Κασσελάκη, που στοιχήθηκαν πίσω του, γιατί ήταν πεπεισμένα ότι θα έφερνε την άνοιξη και δεν στήριξαν Αχτσιόγλου ή Ευκλείδη -παπούτσια από το κόμμα τους, που… λέει και η παροιμία-, αντί να ζητήσουν συγγνώμη από τους οπαδούς που παρέσυραν, βγαίνουν και ζητούν τα ρέστα. Από τον Κασσελάκη – το σύννεφο που σας έλεγα.
Ινάσιο Λούλα, ο «πρεσβευτής» του Καλού
Αλλά μήπως κρύφτηκε ο Κασσελάκης; Μήπως ίσχυαν γι’ αυτόν οι στίχοι του Βαρνάλη; «Αχ, πού ’σαι, νιότη, που ’δειχνες πως θα γινόμουν άλλος;».
Κάθε άλλο. Ο άνθρωπος δεν κρύφτηκε. Μάλλον εξετέθη πλέον του δέοντος. Αλλά μήπως τον ήξεραν στον ΣΥΡΙΖΑ; Μήπως είχαν ακούσει το όνομά του; Ο Τσίπρας τον έβαλε στο ψηφοδέλτιο επικρατείας και τώρα περιμένω την ώρα -λένε ότι γράφει «απομνημονεύματα»- να εξηγήσει τους λόγους που «θαμπώθηκε» από τον Κασσελάκη. Και καλά να τον βάλει ένατο στο ψηφοδέλτιο, αλλά να τον χρίσει και διάδοχό του; Λες και τον γνώριζε από το Δεκαπενταμελές της Γκράβας, εποχή ΚΝΕ. Μήπως περπάτησαν μαζί ως την αμερικανική πρεσβεία «κατά των δολοφόνων των λαών»; Μη και βρέθηκαν στο πεζοδρόμιο φωνάζοντας συνθήματα υπέρ του Κουφοντίνα;
Δεν φαίνεται να απασχόλησε ούτε τον Τσίπρα ούτε και την Πολιτική Γραμματεία η ιδεολογική συνάφεια του Κασσελάκη με τον ΣΥΡΙΖΑ ή, έστω, με την Αριστερά. Ούτε ποιος ήταν. Ούτε τι είχε κάνει. Και το κυριότερο: ούτε και ποιος τον σύστησε. Πίστεψαν ότι αυτός ήταν ο σωτήρας, ο προορισμένος να φιλήσει την Κουμουνδούρου και να παντρευτεί το Μαξίμου. Οπως η πριγκίπισσα όταν φίλησε το βάτραχο. Ο Κασσελάκης, μετά την άλωση της Κουμουνδούρου, θα είπε στον Tyler: «Δικό μας το μαγαζί και πάμε από την αρχή». Γι’ αυτό και δείχνει τόσο αποφασισμένος να μην αφήσει πέτρα πάνω στην πέτρα. Και προχτές, από το Λονδίνο, έτσι για να μην υπάρχει καμία αμφιβολία των προθέσεών του, δήλωσε: «Ακόμη και 20 μονάδες μπροστά να είναι ο Μητσοτάκης στις ευρωεκλογές, εγώ δεν φεύγω από τον ΣΥΡΙΖΑ». Και πού να πάει δηλαδή. Οπότε, η μόνη λύση είναι να φύγει ο ΣΥΡΙΖΑ… από τον Κασελάκη
Φυσικά, μετά την επερχόμενη συντριβή των ευρωεκλογών, θα δηλώσει: «Τι να κάνω στους πρώτους δέκα μήνες που ανέλαβα; Τα “βαρίδια” δεν με αφήνουν. Πάμε να γκρεμίσουμε την Κουμουνδούρου, να τα αλλάξουμε όλα». Τι δεν καταλαβαίνει ο Κασσελάκης; Οτι άλλαξε η εποχή. Και τα τρακτέρ στο Σύνταγμα, τους φοιτητές στις καταλήψεις που βγήκε και χάιδεψε ρίχνουν νερό στο μύλο του εκσυγχρονισμού του Μητσοτάκη. Αν δεν αλλάξει τώρα η Ελλάδα, πότε;