Γράφει η Δέσποινα Κονταράκη*
Συγκεκριμένα, οι δικαστές είχαν εντάξει στο σκεπτικό τους πως ένας από τους λόγους που η Κυριακή έχει επιλεγεί ως αργία είναι και επειδή πρόκειται για ημέρα «σχετιζόμενη με την Χριστιανική θρησκεία». Το «ναι» λοιπόν της κυβέρνησης είναι κατά βάθος μια πολύ αριστερή κίνηση, ίσως και να είναι μια μικρή επανάσταση, αφού έρχεται σε αντίθεση με την εκφρασμένη θέση της Εκκλησίας. Ούτε η ΛΑΕ δεν θα σκεφτόταν ένα τόσο σατανικό σχέδιο.
H Οξφόρδη και το σύνδρομο της Κίνας
Ο υπουργός Οικονομίας Δημήτρης Παπαδημητρίου βέβαια ήταν αρκετά μετριόφρων και περιορίστηκε να χαρακτηρίσει τη συμφωνία ως «εκσυγχρονισμό». Αλλά αρκετά με τα αστεία, που δεν είναι καθόλου αστεία στην πραγματικότητα. Η λειτουργία των καταστημάτων τις Κυριακές απασχολεί αυτή τη χώρα περίπου έξι χρόνια τώρα. Ανοίγουν πιλοτικά, κλείνουν δοκιμαστικά, εξαιρούνται κάποιες περιοχές, ξανανοίγουν, ξανακλείνουν και πάει λέγοντας. Οποιος τολμούσε να υποστηρίξει όλο αυτό τον καιρό είτε τη λειτουργία της Κυριακής, είτε τις Λευκές Νύχτες που οργανώνονταν κατά περιοχές από τους δήμους και τους τοπικούς εμπορικούς συλλόγους, χαρακτηριζόταν από αιμοσταγής καπιταλιστής μέχρι όργανο των πολυεθνικών. Μέχρι που διαπραγματεύτηκε η κυβέρνηση και κάπου εκεί στις 6 τα ξημερώματα, είπε: «Βρε μπας και τελικά είναι εκσυγχρονισμός;».
Αργούν λίγο αλλά όταν πάρουν μπρος δεν σταματούν σε τίποτα. Ετσι, στο ίδιο καλάθι με τις Κυριακές έβαλαν τους μισθούς και τις συντάξεις, τη ΔΕΗ, τα φάρμακα και το αφορολόγητο. Για όλα αυτά θα πρέπει να κατατεθούν άμεσα τα σχετικά νομοσχέδια στη Βουλή ώστε να ψηφισθούν μέχρι τις 13 Μαΐου. Αρα θα έχουν ξεμπερδέψει, ώστε να μπορούν την επομένη, την Κυριακή 14 Μαΐου, να ασχοληθούν με την έλευση στην Ελλάδα του ιερού σκηνώματος της Αγίας Ελένης. Αλλοι για να προσκυνήσουν (έχει και ΑΝΕΛ αυτή η κυβέρνηση) και άλλοι για να κάνουν επαναστατική γυμναστική, όπως είχαν κάνει και με το ιερό λείψανο της Αγίας Βαρβάρας. Τι, όχι;
*Η Δέσποινα Κονταράκη είναι αρχισυντάκτρια του Ελεύθερου Τύπου
Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου