Γράφει ο Γιώργος Μιχαηλίδης*
Μόνο έτσι μπορεί να εξηγηθεί το γεγονός πως ο νεώτερος πρωθυπουργός της Ελλάδας που θα άλλαζε την κατάσταση στην χώρα, που θα έσκιζε τα Μνημόνια και θα έφερνε την ελπίδα, προσέβαλε την αργία (που ο ίδιος έκανε απεργία) της Πρωτομαγιάς υπογράφοντας ένα νέο «Μνημόνιο» με σκληρά «νεοφιλελεύθερα» μέτρα και φυσικά περικοπές στις συντάξεις.
Μάλιστα με το θράσος που διακρίνει τον πρωθυπουργό το τελευταίο διάστημα, θα μπορούσαμε να τον δούμε σε καμμιά τηλεοπτική συνέντευξη -ακολουθεί υποθετική δήλωση- να σχολιάζει «ποια Πρωτομαγιά, ακυρώθηκε από τον ίδιο τον κόσμο με την έξοδό του το τριήμερο, βγήκα έξω, κυκλοφόρησα και είδα την μεγαλύτερη έξοδο των τελευταίων ετών, ο κόσμος έχει, ξοδεύει, η οικονομία παίρνει μπροστά».
Όχι, ευτυχώς δεν τα είπε αυτά, αλλά διαβάζοντας κανείς το μήνυμά του για την πρωτομαγιά, θαρρεί κανείς πως η οικονομία καλπάζει και πως η χώρα είναι ένα βήμα πριν την εποχή των παχέων αγελάδων.
«Μετά το κλείσιμο και της δεύτερης αξιολόγησης, που μας φέρνει πιο κοντά από ποτέ στην έξοδο από τα μνημόνια, θέτουμε ως στρατηγικό στόχο της διακυβέρνησής μας τη δίκαιη ανάπτυξη. Θέτουμε με αυτό τον τρόπο, τις βάσεις για την μείωση της ανεργίας και τη δημιουργία νέων αξιοπρεπώς αμειβόμενων και ποιοτικών θέσεων απασχόλησης», υποστηρίζει ο κ. Τσίπρας.
Μα είμαστε σοβαροί; Για ποια «δίκαιη ανάπτυξη» μιλάμε όταν ο ΣΥΡΙΖΑ κάνει πάρτυ στο Δημόσιο με προσλήψεις και μονιμοποιήσεις; Θυμίζουμε τα στοιχεία που αποκάλυψε ο Ελεύθερος Τύπος της Κυριακής, και σύμφωνα με τα οποία, είχαμε 12.000 νέες προσλήψεις και 30.000 μονιμοποιήσεις!
H Οξφόρδη και το σύνδρομο της Κίνας
Διαβάστε σχετικά ΕΔΩ
Η αλήθεια είναι στους αριθμούς και αυτοί πονάνε. Μπορεί σύμφωνα με την έρευνα της «διαΝΕΟσις» τα ποσοστά ακραίας φτώχειας να μειώθηκαν για τρίτη χρονιά το 2016 και διαμορφώθηκαν στο 13,6% έναντι 15% το 2015, 15,7% το 2014 και 17,1% το 2013, ωστόσο ο αριθμός των Ελλήνων που βιώνουν αυτήν την ακραία φτώχεια είναι ακόμα στους 1.488.714.
«Ο νέος μεγάλος εθνικός στόχος τής μετα-μνημονιακής εποχής στην πατρίδα μας είναι να επουλώσουμε τις κοινωνικές πληγές της κρίσης, να ξανακερδίσουμε την εργασία με όρους αξιοπρέπειας και προοπτικής, να ξαναγυρίσουμε πίσω τους νέους μας που αναζητούν εργασία στο εξωτερικό, να ξαναδώσουμε ελπίδα και προοπτική στην ελληνική κοινωνία και ειδικότερα στη νέα γενιά», σημειώνει ο Αλέξης Τσίπρας.
Αλήθεια, την ώρα που κάθε μέτρο που συζητάμε είναι υφεσιακό, πώς θα επιστρέψουν οι Έλληνες του εξωτερικού, την ώρα που όσοι έχουν απομείνει εδώ δεν μπορούν να βρουν δουλειά, καθώς συνολικά το 2016, 1.131.000 πολίτες ήταν άνεργοι, ενώ οι νέοι είναι αυτοί που σε μεγαλύτερο ποσοστό βιώνουν την ακραία φτώχεια;
Η κυβέρνηση είναι δέσμια της αποτυχίας της. Είναι σαν τον αυτόχειρα που έχει πηδήξει στο κενό και κατά την πτώση έχει αντιληφθεί πως δεν μπορεί να κάνει τίποτα πλέον για να αλλάξει την κατάσταση, παρά μόνο να βιώσει την διαδρομή μέχρι την σύγκρουση. Έτσι και η παρέα του Μεγάρου Μαξίμου, αδυνατεί να αλλάξει τους πολιτικούς συσχετισμούς, έχει χάσει κάθε εμπιστοσύνη ακόμα και αυτών που έσκιζαν τα ρούχα τους για την Πρώτη Φορά Αριστερά το 2015 και κάνει κάθε τι προκειμένου να μείνει όσο το δυνατόν περισσότερο. Κι ας μην έχει πλέον καμμία νομιμοποίηση για να συμφωνεί αυτά με τα οποία κάποτε διαφωνούσε πλήρως.
*Ο Γιώργος Μιχαηλίδης είναι διευθυντής σύνταξης του EleftherosTypos.gr
Ακολούθησέ τον στο Facebook και στο Twitter