Γράφει ο Πάνος Αμυράς*

Το 2016 ήταν μία χρονιά ανάκαμψης για όλες τις ανεπτυγμένες χώρες. Η ευρωπαϊκή οικονομία συνολικά αναπτύχθηκε κατά 2%, η ευρωζώνη κατά 1,7% με μοναδική θλιβερή εξαίρεση την Ελλάδα, όπου πέρυσι η οικονομία κόλλησε στο μηδέν σε σχέση με το επίσης υφεσιακό 2015.

Ο Τσίπρας παρέλαβε την Ελλάδα με ανάπτυξη 0,7% και κατάφερε, στη χρυσή διετία για την υπόλοιπη Ευρώπη, να ρίξει τη χώρα στα βράχια της ύφεσης. Αρχικά με την «περήφανη» διαπραγμάτευση που έφερε τα capital controls και το τρίτο Μνημόνιο και στη συνέχεια με την υπερφορολόγηση και τις αέναες συζητήσεις για τη δεύτερη αξιολόγηση.

Οταν η παρέα του Μαξίμου σχεδίαζε το δημοψήφισμα ή τις νέες εκλογές του Σεπτεμβρίου, οι υπόλοιπες πρώην μνημονιακές χώρες αξιοποιούσαν την ευνοϊκή συγκυρία των χαμηλών τιμών πετρελαίου και πάτησαν γκάζι.

Ετσι η Ιρλανδία πέρυσι έτρεξε με ρυθμό ανάπτυξης 5,2%, η Κύπρος με 2,8% και η Πορτογαλία με 1,4%, ενώ η Ισπανία που απέφυγε το πολιτικό ατύχημα των Podemos είδε την οικονομία της να απογειώνεται στο 3,2%.

Και όμως στο τελευταίο τρίμηνο του 2014 η Ελλάδα είχε παρουσιάσει τον υψηλότερο ρυθμό ανάπτυξης στην ευρωζώνη. Ολοι οι διεθνείς οργανισμοί εκτιμούσαν ότι στη διετία 2015-2016 η χώρα μας θα σημείωνε ρεκόρ αύξησης του ΑΕΠ κατά 7% σωρευτικά.

Αυτό ήταν το μεγαλύτερο έγκλημα της διακυβέρνησης της χώρας από τον ΣΥΡΙΖΑ. Αντί να ενισχύσει τις αναπτυξιακές συνθήκες που είχαν εκδηλωθεί στην οικονομία, ο κ. Τσίπρας και η παρέα του ήθελαν να το παίξουν επαναστάτες με τα λεφτά των άλλων. Οχι μόνο των δανειστών αλλά κυρίως των Ελλήνων, και δη των φτωχότερων, που δέχθηκαν τις ριπές των μέτρων του τρίτου Μνημονίου και ετοιμάζονται για το τέταρτο. Ακόμη και η ανεργία, για την οποία ο πρωθυπουργός επαίρεται ότι έριξε κατά 3,5% από το 27% στο 23,5%, θα είχε μειωθεί περισσότερο εάν δεν μεσολαβούσε η καταστροφική διετία ΣΥΡΙΖΑ. Αλλωστε και η Ισπανία το 2014 είχε παραπλήσια με εμάς ανεργία, αλλά πέρυσι είδε τα ποσοστά να μειώνονται στο 19,6% καλύπτοντας διπλάσια διαφορά σε σχέση με την Ελλάδα.

Για αυτό όλοι οι Ευρωπαίοι, ακόμη και οι πρώην «σύντροφοι», αποκηρύσσουν τον Τσίπρα θεωρώντας ότι ο τρόπος διακυβέρνησής του είναι παράδειγμα προς αποφυγήν.

Για φέτος το ΔΝΤ προβλέπει ανάπτυξη 2,2%, «κουρεμένη» σε σχέση με την προηγούμενη εκτίμηση του Δεκεμβρίου για 2,8%. Αλλά έτσι όπως καρκινοβατεί η διαπραγμάτευση και πάλι το ΔΝΤ θα πέσει έξω, όπως συνηθίζει να λέει ο κ. Τσίπρας.

Τα μηνύματα της Ν.Δ. για την εξεταστική

Η τοποθέτηση του Ιάσονα Φωτήλα στη θέση της Κατερίνας Παπακώστα που αντικαταστάθηκε μετά τις άστοχες δηλώσεις της για τον Αδωνη Γεωργιάδη δείχνει ότι η ηγεσία της Ν.Δ. δεν λαμβάνει υπόψη της κομματικές επετηρίδες αλλά δίνει ευκαιρίες και σε νεότερα μέλη της. Επίσης αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι στην Εξεταστική Επιτροπή για την Υγεία η Ν.Δ. τοποθέτησε και το βουλευτή Γιώργο Βλάχο. Η επιλογή δεν ήταν τυχαία. Ο ΣΥΡΙΖΑ θα στοχοποιήσει την περίοδο Καραμανλή 2004-2009 και ο κ. Βλάχος είναι ο κατάλληλος άνθρωπος για να την υπερασπισθεί. Οσο για τη μη επιλογή των πρώην υπουργών Υγείας Αδ. Γεωργιάδη, Μ. Βορίδη και Μαρ. Σαλμά, είναι φανερό ότι η Ν.Δ. δεν θέλει να δώσει τροφή στα επικοινωνιακά παιχνίδια του ΣΥΡΙΖΑ με ατελείωτους καβγάδες…

Επικίνδυνη υπόθεση η διαχείριση του BREXIT

Η Τερέζα Μέι μπορεί επανειλημμένως να δήλωνε ότι οι εκλογές στη Βρετανία θα γίνουν το 2020, αλλά χθες προκήρυξε αιφνιδίως κάλπες για τις 8 Ιουνίου. Η διαχείριση του Brexit είναι μία δύσκολη και επικίνδυνη υπόθεση, την οποία δεν μπορεί να σηκώσει η Μέι που εξελέγη πρωθυπουργός από τους βουλευτές του Συντηρητικού Κόμματος μετά την παραίτηση Κάμερον. Επιθυμεί τη λαϊκή εντολή προκειμένου να ισχυροποιήσει τη θέση της εν όψει διαπραγματεύσεων με την Ευρώπη. Η Βρετανία έχει εισέλθει σε φάση αβεβαιότητας ύστερα από το περυσινό δημοψήφισμα και η Μέι προσπαθεί να περιορίσει τους κραδασμούς του Brexit μέσα από την εκλογική αναβάπτιση. Οι κάλπες όμως δεν αρκούν όταν έχει αποκαλυφθεί ότι η Βρετανία δεν διαθέτει έστω και ένα υποτυπώδες σχέδιο για να υλοποιήσει την έξοδό της από την Ευρωπαϊκή Ενωση.

*O Πάνος Αμυράς είναι ο διευθυντής του Ελεύθερου Τύπου

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου