Γράφει ο Γιάννης Παπαδάτος
Υπάρχουν όμως πολλοί τρόποι για να καταστρέψεις μια χώρα, υλοποιώντας ένα «πατριωτικό» δόγμα. Δυστυχώς για το Κιριμπάτι και άλλες νησιωτικές χώρες του Ειρηνικού, το «America First» έχει και περιβαλλοντικό σκέλος, το οποίο απειλεί να τις πνίξει στα βάθη του ωκεανού. «Το ξέρω ότι η Αμερική έχει νέα πολιτική», παραδέχθηκε ο προηγούμενος πρόεδρος του Κιριμπάτι, Ανότε Τονγκ, ο οποίος αγωνίστηκε με πάθος για να περάσει η συμφωνία κατά της κλιματικής αλλαγής στο Παρίσι το 2015.
Τότε όμως είχε σπάνιο σύμμαχο έναν πρόεδρο των ΗΠΑ, ο οποίος στήριζε την ανανεώσιμη ενέργεια απέναντι στα πετρελαϊκά συμφέροντα. Τώρα ο Τραμπ, με το εκτελεστικό διάταγμα περί «ενεργειακής ανεξαρτησίας» του Μαρτίου, απειλεί να δώσει τη χαριστική βολή στη συμφωνία του Παρισιού, τερματίζοντας τους περιορισμούς στις βιομηχανικές εκπομπές ρύπων, που ανεβάζουν τη θερμοκρασία του πλανήτη και τη στάθμη της θάλασσας.
Κλιμάκωση χωρίς κέρδος
«Ο Τραμπ θέλει να τερματίσει τους οικολογικούς περιορισμούς για να αναθερμάνει τη βιομηχανία του και να δώσει δουλειές. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι πρέπει να καταστρέψει τη δική μας χώρα», δήλωσε στην απελπισία του ο Τονγκ, γνωρίζοντας ότι δεν μπορεί να εμποδίσει το μοιραίο.
Ακόμη κι αν οι ΗΠΑ δεν αποσυρθούν επίσημα από τη Συνθήκη του Παρισιού, είναι σίγουρο ότι δεν θα εφαρμόσουν το Πρόγραμμα Καθαρής Ενέργειας του Ομπάμα. Βιομηχανίες άνθρακα, ενεργειακοί σταθμοί, καύσεις πετρελαίου και φυσικού αερίου θα ρυπάνουν ακόμη περισσότερο την ατμόσφαιρα, απομακρύνοντας το στόχο για συγκράτηση της θερμοκρασιακής ανόδου στον 1,5 βαθμό Κελσίου. Το χειρότερο είναι πως η στάση του Τραμπ άνοιξε την όρεξη στη βιομηχανία της Ινδίας να παραβιάσει κι αυτή τα περιβαλλοντικά πρωτόκολλα, με το ακαταμάχητο επιχείρημα: «Αφού το κάνουν οι Αμερικανοί, γιατί να μην το κάνουμε κι εμείς που είμαστε 100 φορές φτωχότεροι;».
Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου