Γράφει η Άννα Παναγιωταρέα

Η Ρωσία έχει κατεβάσει την πολεμική μηχανή της για να συντρίψει την Ουκρανία. Τα ερείπια που βλέπουμε να σωριάζονται στους δρόμους είναι από τη Μαριούπολη, από τις παρυφές του Κιέβου. Οι πολυκατοικίες με τα καμένα διαμερίσματα και τα παράθυρα που χάσκουν δεν έχουν καεί από μόνες τους. Οι ετοιμόγεννες που τις τρέχουν μέσα σε σεντόνι δεν είναι… ηθοποιοί που παίζουν το ρόλο τους. Ο άνθρωπος που οδηγούσε προς το Κίεβο και, βλέποντας ξαφνικά να έρχεται ρωσικός στρατός, μπήκε στο βενζινάδικο για να σωθεί δεν αυτοπυροβολήθηκε.

Ολα αυτά και χιλιάδες άλλα περιστατικά που συγκροτούν τη θηριωδία των Ρώσων καθώς έχουν στόχο να διαλύσουν την Ουκρανία και να εξορίσουν τους Ουκρανούς από τον τόπο των προγόνων τους φαίνεται να είναι αόρατα για τους ΣΥΡΙΖΑίους. Φαίνεται να τα θεωρούν κατασκευασμένα ώστε να αμαυρώσουν την εικόνα της ειρηνόφιλης Ρωσίας. Τα δικαιολογούν λέγοντας ότι είναι το αποτέλεσμα της ανάμιξης των ΗΠΑ στην Ουκρανία.

Η κυρία Μποφίλιου που έδωσε την «αντιπολεμική» συναυλία της και μιμείται στην υψωμένη της γροθιά τον Τσίπρα δεν έμαθε και ούτε της είπε κανείς ότι δεν κάνει πόλεμο η Ευρωπαϊκή Ενωση, που και να ήθελε δεν έχει καν δικές της αμυντικές δυνάμεις για να αντιμετωπίσει αυτό που ο Πούτιν αποκαλεί «επιχείρηση». Δεν της είπε κανείς, φαίνεται, ότι τον πόλεμο στην Ουκρανία δεν τον κάνει το ΝΑΤΟ, ώστε να ακουστούν οι συνηθισμένες φωνές «ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο». Και, μα την αλήθεια, απορώ πώς δεν σκέφτηκε να πάει να κάνει τη συναυλία της έξω από την αμερικανική πρεσβεία. Πού να διανοηθεί η καημένη ότι τον πόλεμο τον κάνει η Ρωσία που επιτίθεται απρόκλητα σε ένα λαό που θέλει να ζήσει ελεύθερος, να ορίζει τη χώρα του με δημοκρατικό πολίτευμα και να φροντίζει τα εθνικά του συμφέροντα.

Η κυρία Μποφίλιου ως γυναίκα ίσως θα έπρεπε να ρίξει μια ματιά στις φωτογραφίες όπου χιλιάδες Ουκρανές, με τα μικρά παιδιά στην αγκαλιά τους, με βλέμμα απελπισίας, προσπαθούν να βολευτούν σ’ ένα στρώμα που τους προσφέρει ο καταυλισμός στην Πολωνία. Ας έριχνε μια ματιά και στις κοπέλες που αποχωρίζονται τον καλό τους που μένει πίσω για να πολεμήσει για την πατρίδα του. Μήπως και καταλάβει πόσο άδικο είναι αυτό που γίνεται στην Ουκρανία. Θα έρθει η στιγμή που θα μετανιώσει για την υψωμένη γροθιά της, που δεν ήταν εναντίον του πολέμου, αλλά εναντίον ενός λαού που μάχεται για την ανεξαρτησία του ως Δαυίδ απέναντι στον Γολιάθ.

Η κ. Μποφίλιου διάλεξε να υπερασπιστεί τους θύτες . Οχι τα θύματα. Αυτό να θυμάται.

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, ανά πάσα στιγμή στο EleftherosTypos.gr