Γράφει ο Μπάμπης Παπαπαναγιώτου

Και μεταξύ μας, δικαίως: Ο Ε. Τσακαλώτος με τη συνέντευξή του στην «Καθημερινή» δεν εξέφρασε μια έστω πολύ σημαντική πολιτική διαφωνία με τον αρχηγό του κόμματός του, η οποία δημιουργεί εσωκομματική αντάρα. Τον αποδόμησε προσωπικά. Αποκαλύπτοντας ποιος είναι ο Α. Τσίπρας. Είναι ένας άνθρωπος που «έχει μια ανασφάλεια που δεν δικαιολογείται» και ο οποίος «σε ένα πράγμα είναι χειρότερος από τον Κ. Μητσοτάκη, είναι στην επιλογή συμβούλων». Αυτή ήταν η φράση. Η σύγκριση προέκυψε από την απάντησή του στην ερώτηση αν η αίγλη της εξουσίας τον επηρέασε όσο ήταν υπουργός: «Με επηρέασε λιγότερο από άλλους. Δεν σημαίνει ότι είμαι καλύτερος άνθρωπος, αλλά αν έχεις πάει σε ένα σχολείο που ιδρύθηκε το 1500, σε ένα κολέγιο στην Οξφόρδη που ιδρύθηκε το 1341, δεν έχεις ανασφάλεια. Εχεις μια αστική αυτοπεποίθηση. Δεν το λέω με υπεροψία. Το αντίθετο. Η Αριστερά θα ήθελε όλοι οι άνθρωποι να έχουν αυτοπεποίθηση και τα εφόδια να την αποκτήσουν»…

ΑΠΕΝΑΝΤΙ στο καλό και ιστορικό σχολείο που πήγε ο Ε. Τσακαλώτος στο Λονδίνο ορθώνεται το Πολυκλαδικό των Αμπελοκήπων. Κι απέναντι στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, το Κολέγιο Κουίνς και το Μάνσφιλντ της Οξφόρδης υπάρχει ένα Πολυτεχνείο που ο Α. Τσίπρας το «κουτσοτέλειωσε». Δεν είναι τόσο η προσωπική σύγκριση των δύο ανδρών και τα εφόδια του καθενός. Είναι οι προσωπικότητες και οι χαρακτήρες που χτίζονται πάνω σε αυτά. Και ο Ε. Τσακαλώτος, ο οποίος πολιτικά μάλλον είναι πιο δογματικός και «σκληρά αριστερός» από τον Α. Τσίπρα, αποκάλυψε ποιος πραγματικά είναι «χαρισματικός» ηγέτης. Ενας «ανασφαλής άνθρωπος» που κάνει «κακή επιλογή συμβούλων». Δηλαδή είναι ένας κατ’ εξοχήν ακατάλληλος άνθρωπος για να κυβερνήσει τη χώρα. Χωρίς ψυχραιμία, χωρίς καθαρό μυαλό, χωρίς αποφασιστικότητα, με εμμονές και με κακή επιρροή από το περιβάλλον του. Πόσο πιο ακατάλληλος;

Ο Ε. Τσακαλώτος κάνοντας το πορτρέτο του Α. Τσίπρα ζωγράφισε έναν ηγέτη με «μικρό» πολιτικό και ανθρώπινο μέγεθος. Ο οποίος, όπως όλοι οι ανασφαλείς άνθρωποι -ιδιαίτερα αν είναι και απαίδευτοι-, είναι μετριοκράτης, ιντριγκαδόρος και συνωμοσιολόγος. Βλέπει γύρω του διαρκώς «σκιές» και εξαντλεί σημαντικό μέρος της σκέψης του στο πώς θα τις εξουδετερώσει. Είναι υποκριτής γιατί έχει την ανάγκη να δείξει ότι είναι «κάποιος άλλος», που δεν του προκαλεί ανασφάλεια. Η υποκρισία οδηγεί στα ψέματα. Και τα ψέματα, όταν αποκαλύπτονται, οδηγούν σε απαξίωση ή απολογία. Και τα δύο οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια στην ανάγκη της άμυνας. Κι ανάλογα με το χαρακτήρα, η άμυνα είναι τοξική και διχαστική. Εγκλωβίζεται σε έναν θρησκευτικού τύπου μανιχαϊσμό. Από δω εμείς οι καλοί, από κει οι κακοί. Διχασμός. Το πιο δυνατό σημείο του κυρίου «ή τους τελειώνουμε ή μας τελειώνουν». Αυτά είπε, μεταξύ άλλων, ο τέως τσάρος της οικονομίας για το χαρακτήρα την προσωπικότητα Τσίπρα.

ΑΛΛΑ δεν ήταν και τα μόνα. «Εδειξε» έναν άνθρωπο ο οποίος λόγω της ανασφάλειάς του επιλέγει κακούς συμβούλους. Επιλέγει να μη βρίσκονται δίπλα του πιο υψηλού -από το δικό του- επιπέδου άνθρωποι, γιατί του «γρατζουνίζουν» συνέχεια την ανασφάλειά του. Ετσι προέκυψαν, π.χ., οι Καρανίκες και οι Πετσίτιδες. Ετσι βρήκαν ζωτικό χώρο δίπλα του οι Πολάκηδες, οι Καρτεροί και οι Βαξεβάνηδες. Ετσι κυριάρχησαν τα ανατριχιαστικά δόγματα του ΣΥΡΙΖΑ «η αριστεία είναι ρετσινιά» ή «η καριέρα είναι χολέρα». Ομως ο Ε. Τσακαλώτος -που ξέρει τον αρχηγό του από την καλή και την ανάποδη, αφού μαζί έκαναν τη μεγάλη κωλοτούμπα του 2015 κι έφεραν το αριστερό Μνημόνιο- τον «κάρφωσε» και με τα πλεονεκτήματα που του αναγνωρίζει. Τα μεγαλύτερα πλεονεκτήματα του Α. Τσίπρα, κατά Τσακαλώτο, είναι «η λαϊκότητα και ο τακτικισμός» του. Αυτά όμως είναι πλεονεκτήματα; Η «λαϊκότητα» βρίσκεται πολύ κοντά στο λαϊκισμό. Ο οποίος θεωρείται -από πολλούς- βασικό χαρακτηριστικό της πολιτικής συμπεριφοράς του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ. Και ο «τακτικισμός» είναι ο ορισμός της πολιτικής χωρίς αρχές και του αμοραλισμού. Οχι και τόσο τιμητικό εντέλει…

ΜΕ μόλις δεκαοκτώ λέξεις ο Ε. Τσακαλώτος έδωσε τη δυνατότητα να αποκαλυφθεί το πραγματικό «πολιτικό μέγεθος Α. Τσίπρας». Ηταν η πιο σκληρή και δομική αντιπολίτευση που μπορούσε να κάνει. Αφού ανέδειξε όλα εκείνα τα στοιχεία και τα συμπλέγματα που κρατούν την ηγεσία του και τον ίδιο τον ΣΥΡΙΖΑ πιο κοντά στον κοινωνικό βυθό, παρά στην επιφάνεια. Και εξήγησε με απλό τρόπο γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ του Α. Τσίπρα δεν μπορεί να αναπνεύσει εκλογικά. Γιατί αδυνατεί να επωφεληθεί από τη φυσιολογική φθορά μιας κυβέρνησης η οποία μέσα σε μόλις 2,5 χρόνια αντιμετώπισε μια πανδημία, μια παγκόσμια ύφεση, μια παγκόσμια ενεργειακή κρίση που προκαλεί κύμα ακρίβειας κι έναν ασύμμετρο πόλεμο με την Τουρκία στον Εβρο.

ΠΑΡΑ τον «κόκκινο συναγερμό» που χτύπησε στα «υπόγεια» και σήμανε την έναρξη της «ανθρωποφαγίας» από τους «συντρόφους» του, ο Ε. Τσακαλώτος με την επεξηγηματική ανάρτηση που έκανε στο fb ουσιαστικά δεν πήρε ούτε μία λέξη πίσω. Προσπάθησε να λειάνει κάποιες γωνίες, αλλά έμεινε στη δική του ερμηνεία για τα όσα είπε στην «Καθημερινή». Δεν υπέκυψε στις καταιγιστικές επιθέσεις λεκτικής και πολιτικής βίας που δέχθηκε. Δεν υπέκυψε στο μπούλινγκ που υπέστη. Τον χαρακτήρισαν «λόρδο της Αριστεράς», τον κατηγόρησαν για «εκτροπή από την ηθική», για «σουσουδισμό» (εκ της Μαντάμ Σουσού), για «αλαζονεία». Και τα ανώνυμα τρολ απαιτούσαν επιτακτικά να διαγραφεί. Δεν υπέκυψε ούτε στη δίκη προθέσεων που πέρασε με συνοπτικές διαδικασίες: «Γιατί» το έκανε και «πότε» το έκανε. Το λαοδικείο αποφάσισε ότι ο Ε. Τσακαλώτος, είπε ό,τι είπε «γιατί» έχει ηττηθεί εσωκομματικά εν όψει του Συνεδρίου. Από προσωπική πίκα δηλαδή… Απεφάνθη επίσης ότι τα είπε «τώρα» που το έχει ανάγκη επικοινωνιακά ο Μητσοτάκης, ο οποίος είναι με την πλάτη στον τοίχο. Επαιξε το παιχνίδι του εχθρού δηλαδή. Ανασφαλείς αντιδράσεις κακών συμβούλων…

Ο Ε. Τσακαλώτος ήξερε τι έλεγε. Και τα εννοούσε. Γι’ αυτό και ενόχλησε πάρα πολύ. Τράβηξε την κουρτίνα.

ΘΑ ΣΚΟΤΩΘΕΙ Η ΛΕΡΝΑΙΑ ΥΔΡΑ;

Η δεύτερη κίνηση, μετά την άμεση σύλληψη των κατηγορουμένων για την άγρια δολοφονία του 19χρονου Αλκη, έγινε. Η κυβέρνηση ανακοίνωσε ένα πλέγμα μέτρων για την αντιμετώπιση της «αθλητικής» βίας. Αυστηροποίηση των ποινών και χωρίς αναστολή οι ποινές για οπαδική βία.

Αναστολή της λειτουργίας των συνδέσμων έως 31 Ιουλίου, ώστε να αλλάξει το πλαίσιο λειτουργίας τους. Θα υπάρχει μόνο μία λέσχη ανά αθλητικό σωματείο, που θα έχει έδρα της την έδρα του σωματείου, που σημαίνει ότι οι ευθύνες των σωματείων γίνονται πιο συγκεκριμένες. Δημιουργία ψηφιακού μητρώου λεσχών φιλάθλων. Είσοδος στις θύρες των οργανωμένων μόνο με εισιτήρια διαρκείας, τα οποία είναι ονομαστικά. Λύθηκε το πρόβλημα; Ασφαλώς όχι. Κλείνουν, βέβαια, κάποιες «τρύπες» που είχε το νομοθετικό πλαίσιο. Αλλά η λύση θα έρθει(;) όταν γίνει(;) αυτό που είπε ο ΥΠΠΟ, Τ. Θεοδωρικάκος: «Ηρθε η ώρα να σκοτώσουμε όλοι μαζί, ως Πολιτεία και ως πολίτες, τη Λερναία Υδρα του χουλιγκανισμού».

Ο χουλιγκανισμός είναι πράγματι Λερναία Υδρα. Κόβεις ένα κεφάλι, πετιούνται δύο. Ο Ηρακλής χρειάστηκε να καίει το κάθε κεφάλι που έκοβε για να σταματήσουν να βγαίνουν δύο νέα κεφάλια του τέρατος. Η Λερναία Υδρα είχε προστάτιδα, την Ηρα, η οποία την είχε αναθρέψει.

Και ο χουλιγκανισμός έχει τροφούς και προστάτες. Ο Ηρακλής, για να τη σκοτώσει, χρειάστηκε να κάνει έναν από τους άθλους του. Και ο άθλος χρειάζεται θάρρος, αποφασιστικότητα και κυρίως επιμονή. Ιδιαίτερα τότε, που οι προβολείς της δημοσιότητας -μοιραία- θα φύγουν από τον Αλκη και τον κάθε Αλκη.

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου