Γράφει η Δέσποινα Κονταράκη

Κάπως έτσι, μεταξύ σοβαρού και αστείου, περιγράφουν πολιτικά μυαλά της χώρας το νέο σκηνικό που έχει διαμορφωθεί μετά την αλλαγή ηγεσίας στο ΚΙΝΑΛ και τη διαφαινόμενη διευρυμένη απήχησή του. Η Κρήτη είναι ένα από τα πλέον παραδοσιακά εκλογικά κάστρα, για την κατάκτηση των οποίων τα κόμματα προετοιμάζονται από τώρα.

Η ΑΝΟΧΗ που δείχνει ο Αλέξης Τσίπρας στον Παύλο Πολάκη και τον «πολακισμό» είναι δεδομένη, αφού θεωρείται -και εν πολλοίς είναι- το alter ego του. Ομως, την προηγούμενη εβδομάδα, προσεκτικοί παρατηρητές σημείωναν με νόημα πως ακόμα και μετριοπαθή στελέχη της Κουμουνδούρου, που σε άλλες στιγμές θα διαχώριζαν τη θέση τους από τις ακραίες ρητορικές και πρακτικές του αψύ Κρητικού, τώρα απλώς δεν μίλησαν. «Νιώθουν την ανάσα μας στον λαιμό τους», λένε με ικανοποίηση στη Χαριλάου Τρικούπη βλέποντας τον αέρα των δημοσκοπήσεων να ανεμίζει τα πανιά τους.

Η αλήθεια είναι πως αν κάποιος βρίσκεται στριμωγμένος στον τοίχο είναι ο ΣΥΡΙΖΑ και όχι η κυβέρνηση. Η επιθυμία του Αλέξη Τσίπρα να «κυριαρχήσει» στον χώρο της Κεντροαριστεράς μοιάζει χαμένη από χέρι όχι επειδή έκανε κάτι ο Νίκος Ανδρουλάκης, αλλά επειδή κάνει περισσότερα ο «πολακισμός». Εκτός και αν νομίζουν στην Κουμουνδούρου ότι οι πολίτες αυτής της χώρας είναι ακραίοι, προκλητικοί φωνακλάδες και ότι το πολιτικό κέντρο κερδίζεται από τα τρολ του twitter. Στρατηγικό λάθος.

ΑΛΛΑ ΑΥΤΗ είναι η μία πλευρά, η εξ ευωνύμων του Ανδρουλάκη. Η άλλη είναι αυτή της κυβέρνησης, η οποία κυριαρχεί με άνεση στον χώρο που εκτείνεται από τις παρυφές της Κεντροδεξιάς έως της Κεντροαριστεράς. Το σημαντικό, μάλιστα, είναι ότι το προβάδισμα της Νέας Δημοκρατίας δεν προκύπτει από μια θεωρητική αποδοχή βασισμένη στις υποσχετικές ενός προεκλογικού προγράμματος, αλλά από την έμπρακτη αποδοχή των πεπραγμένων μιας κυβέρνησης που μετρά ήδη 31 μήνες σκληρής θητείας. Οι πολίτες κρίνουν και βαθμολογούν στην κάλπη της καθημερινότητας και παρά το γεγονός ότι η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη παλεύει ακόμα με μια παγκόσμια πανδημία και την ενεργειακή κρίση που προκάλεσε έκρηξη ακρίβειας, εξακολουθεί να προηγείται με διψήφιο ποσοστό. Γιατί; Ο ΕΝΦΙΑ είναι ένα εξαιρετικό και φρέσκο παράδειγμα. Ο φόρος, που ο Τσίπρας θα καταργούσε με ένα άρθρο και έναν νόμο, μειώθηκε κατά 35% από τον Μητσοτάκη, ανακουφίζοντας περισσότερους από 5 εκατομμύρια πολίτες της μεσαίας τάξης.

Ο ΝΙΚΟΣ ΑΝΔΡΟΥΛΑΚΗΣ, ο οποίος είναι νέος αλλά δεν είναι χθεσινός στην πολιτική, τα βλέπει αυτά και τα ζυγίζει. Οπότε, είναι εύκολα ερμηνεύσιμη η χλιαρή τακτική που ακολουθεί. Κύριο μέλημά του, επί του παρόντος, δεν είναι να κάνει κάτι σωστό, αλλά να μην κάνει λάθος. Στόχος του είναι να διατηρήσει τη δυναμική που του δίνει η πρόσφατη εκλογή του σε συνδυασμό με τα απανωτά φάουλ που κάνει ο εγκλωβισμένος ΣΥΡΙΖΑ. Λένε πως σε όλη την προεκλογική εκστρατεία για την αρχηγία του ΚΙΝΑΛ ο Ανδρουλάκης ακολούθησε την τακτική της πάπιας. Εξω από το νερό ακίνητος, κάτω από το νερό τα πόδια δούλευαν ασταμάτητα. Τώρα ακολουθεί την ποδοσφαιρική τακτική του κατενάτσιο: Δεν θέλει να φάει γκολ μέχρι να σφυρίξει η ώρα της κάλπης.

*Η Δέσποινα Κονταράκη είναι αρχισυντάκτρια του Ελεύθερου Τύπου

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, ανά πάσα στιγμή στο EleftherosTypos.gr