Γράφει η Άννα Παναγιωταρέα

Διότι είμαι απολύτως βέβαιη ότι δεν διαφεύγει, τουλάχιστον στους κατοίκους του κλεινού άστεως, ότι κατά την αυγή των εθνικών επετείων, ήτοι 25η Μαρτίου και 28η Οκτωβρίου, καλωσορίζουμε την ημέρα με 40 κανονιοβολισμούς, ώστε να ενθυμούμεθα, έμπλεοι συγκινήσεως και εθνικής εξάρσεως, ότι ξημερώνει μέρα λαμπρή, μέρα γεμάτη δόξα.

Η 1η Απριλίου ακόμη -δυστυχώς, θα τολμούσα να πω- δεν έχει κηρυχτεί ως εθνική επέτειος. Μέγιστη παράλειψη αλλά έσσεται ήμαρ και νυν εστί. Ομως, κατά την άποψή μου, ο μόνος λόγος ο οποίος μπορεί να δικαιολογήσει τη μεγίστη αυτή παράλειψη είναι οι δύο αρετές, οι οποίες συμβαδίζουν με τη λαοπρόβλητη κυβέρνηση: Εκείνη της σεμνότητας και η άλλη της ταπεινοφροσύνης, οι οποίες, από 25ης Ιανουαρίου 2015 έχουν εγκατασταθεί στο Μέγαρον του αείμνηστου τραπεζίτου Μαξίμου και κανοναρχούν την καθημερινότητα της αριστερής και ολίγον… καμ(μ)ένης διακυβέρνησης, του ταλαιπώρου ημών κράτους.

Ομως, επειδή η εικόνα στο Μαξίμου καθρεφτίζει μια πραγματικότητα, θα ανέμενα τουλάχιστον από τους ηγέτες της νυν μείζονος αντιπολιτεύσεως να είχαν αρθεί στο ύψος τους. Εκτός κι αν η συνάντηση στη Βουλή των Μητσοτάκη-Γεννηματά είχε αυτό ως αντικείμενο της συζητήσεώς τους και μόνον από λόγους εξαιρετικής ευγένειας αμφοτέρων δεν το ανακοινώνουν.

Αλλωστε, όσοι έχουν ψηφίσει δις ΣΥΡΙΖΑ και δις καμ(μ)ένους Ελληνες -και τρις διά του δημοψηφίσματος- νιώθουν το μέγεθος της ευθύνης των πράξεών τους, επαναληπτικά, έναντι της Ελλάδας. Επομένως, μπορεί ευκολότερα να κατανοήσουν το λόγο για τον οποίο οφείλει το Κοινοβούλιο, σύσσωμον, ομόγνωμον και ομόψυχον, να αποδώσει στην 1η Απριλίου την τιμή που οφείλει, εγγράφοντάς την εις την απόφαση ενίων Ελλήνων να παραδώσουν τη δύστηνο χώρα εις τους συριζοκαμ(μ)ένους.

Διότι, όπως απεφάνθη -στο περίπου- και ο ημέτερος ήρωας της παλιγγενεσίας, Μακρυγιάννης, έθνος το οποίον δεν θυμάται την Ιστορία του πέπρωται να μην επιβιώσει. Ομως, εμείς, οι συνέλληνες, οφείλουμε να ενθυμούμεθα ότι αυτή η κυβέρνηση, αυτός ο πρωθυπουργός, αυτοί οι συριζοκαμ(μ)ένοι βουλευτές, επαξίως πρέπει να τιμούνται εκάστην 1η Απριλίου, νυν και εσαεί, καθότι οι επιδόσεις τους στο ψεύδος, στην παραπλάνηση και στην υφαρπαγή της ψήφου δεν έχει ανάλογο προηγούμενο, εις την καθ’ ημάς Ανατολή.

Βεβαίως, θα υπάρξουν και κάποιοι οι οποίοι θα εναντιωθούν στην αναγόρευση της 1ης Απριλίου σε εθνική επέτειο εγκαθίδρυσης των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛ. Η εναντίωσή τους θα γίνει αποδεκτή, εφόσον κατορθώσουν να φέρουν άλλο παράδειγμα πρωθυπουργού που να έχει πει τόσα πολλά και χοντρά ψέματα σε τόσο λίγο χρονικό διάστημα. Αλλο παράδειγμα πρωθυπουργεύοντος που να έχει προσπέσει, μετά τοιαύτης ευκολίας «στα τέσσερα», στάση την οποία προσήψε, μετά βδελυγμίας, σε προηγούμενη κυβέρνηση.

Ας μην είμαστε μικρόψυχοι. Ας μην αποδεικνυόμαστε φειδωλοί στον έπαινο. Ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας και ο πρωθυπουργεύων Πάνος Καμμένος και οι συν αυτοίς διαθέτουν τα προσόντα για να τιμώνται κατά την παραδοσιακή επέτειο του ψεύδους. Κι εμείς ως Ελληνες πολίτες οφείλουμε να ενθυμούμεθα ότι η ψήφος μας την 25η Ιανουαρίου 2015 εγκατέστησε πάσαν νόσον και πάσαν μαλακίαν στην κεντρική κυβέρνηση.

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου της Κυριακής