Γράφει η Άννα Παναγιωταρέα

Μεταφράζει, λοιπόν, από τα αγγλικά όσα λέει στα ελληνικά -με λάθη, φυσικά-, αλλά αν σκεφτούμε ότι μιλώντας στο εξωτερικό δεν κάνει τους ακροατές να βγαίνουν από την αίθουσα ξεκαρδισμένοι από τα γέλια… υπάρχει σχετικόν όφελος.

Ωστόσο, είμαι βέβαιη ότι το τελευταίο πράγμα που θα ήθελε ο Ευκλείδης, Σάββατο βράδυ, ήταν να εκπροσωπεί τον ΣΥΡΙΖΑ στην πρόταση δυσπιστίας. Η 29η Ιανουαρίου 2022, είκοσι λεπτά πριν από μεσάνυχτα, θα του μείνει αξέχαστη για το υπόλοιπον του βίου του. Πώς ήταν η περιβόητη ρήση της Ρένας Δούρου που πέρασε στη σύγχρονη πολιτική Ιστορία ως το απαύγασμα της πολιτικής αναισθησίας; «Επεσε μια στραβή στη βάρδιά μου!».

Αυτό συνέβη με τον Τσακαλώτο. Επεσε στην κοινοβουλευτική βάρδιά του να πάρει το λόγο ο Αδωνις Γεωργιάδης για την οικονομία και την ανάπτυξη, αλλά και απαιτώντας μια συγγνώμη για όσα διέπραξε εις βάρος του η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ο Ρασπούτιν και η κλίκα του ήταν οι εκτελεστές. Οι ηθικοί αυτουργοί είναι ακόμη στο απυρόβλητο.

Μετά από πέντε χρόνια, στα οποία ο Γεωργιάδης άκουσε από τους ΣΥΡΙΖΑίους ύβρεις, λοιδορίες, συκοφαντίες, ο εισαγγελέας οικονομικού εγκλήματος έστειλε την υπόθεση στο αρχείο, πλέκοντας το εγκώμιό του για τον τρόπο που χειρίστηκε την όλη υπόθεση του φαρμάκου, και ειδικά την εταιρία Novartis. Αλλά η κακοήθεια έχει περισσέψει στον ΣΥΡΙΖΑ. Οταν δεν είχαν τη γενναιότητα να ζητήσουν συγγνώμη για τους 128 νεκρούς που έπεσαν στη βάρδιά τους, θα ζητούσαν από τον Γεωργιάδη, όταν γι’ αυτούς είναι ο υπ’ αριθμόν ένα εχθρός τους;

Ωστόσο, θα έλεγα ότι η θέση του Τσακαλώτου κατέστη δεινότερη μετά από την παράθεση των στοιχείων που παρουσίασε ο υπουργός Ανάπτυξης, αποδεικνύοντας ότι η Ελλάδα, στα δυόμισι χρόνια της διακυβέρνησης Μητσοτάκη, κερδίζει τον χαμένο καιρό της καταστροφικής πενταετίας Τσίπρα και προχωρά ακάθεκτη. Τα έγγραφα στα οποία αναφερόταν ο Γεωργιάδης είχαν αντληθεί από την Ευρωπαϊκή Ενωση και διεθνείς χρηματοοικονομικούς οργανισμούς.

Αν δεν κάνω λάθος, ο Αδωνις Γεωργιάδης στην ομιλία του αναφέρθηκε ονοματικά στον Τσακαλώτο 13 φορές, ζητώντας του να τοποθετηθεί στην οικονομική ανάλυση που έκανε, αποδεικνύοντας ότι η Ελλάδα δεν είναι η Ψωροκώσταινα του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά χώρα που αναπτύσσεται με ρυθμούς που τη φέρνουν στις πρώτες θέσεις της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Δυστυχώς ο -προηγουμένως- λαλίστατος Τσακαλώτος είχε καταπιεί -στην κυριολεξία- τη γλώσσα του. Σχεδόν είχε εξαφανιστεί χωμένος στο κάθισμά του.

Τι την ήθελε ο Τσίπρας την πρόταση δυσπιστίας κατά της κυβέρνησης Μητσοτάκη; Της πρόσφερε υπηρεσίες, αποδεικνύοντας στους πολίτες ότι η μαθητεία των δυόμισι χρόνων στην αντιπολίτευση είναι λίγη, πολύ λίγη… Χρειάζονται τουλάχιστον τέσσερα συν ο ενάμισης χρόνος που απομένει…

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου