Γράφει η Άννα Παναγιωταρέα

Ιδού διάφορες ιδέες περί κοινής αποδοχής. Π.χ. Ο αρχηγός του πρώτου κόμματος μαζί με τους ηττημένους καταθέτουν κατάλογο προσώπων προς αξιολόγηση για ανάληψη υπουργείου. Οπότε, με κοινή αποδοχή, προκύπτει το Υπουργικό Συμβούλιο. Δεν αποτελεί και έκπληξη. Δεν θυμάστε που είχε προτείνει ο Αλέξης υπουργό Υγείας και Πρόνοιας κοινής αποδοχής; Ε! Αυτό ήταν το πρώτο βήμα στη μεγαλοφυή ιδέα που τον ταλανίζει.

Ωστόσο, η ιδέα της κοινής αποδοχής έχει και λαμπρότερες εφαρμογές: Την κατάργηση των εκλογών. Προς τι η φασαρία, ο κόπος, οι δαπάνες τόσων εκατοντάδων πολιτευτών για μια θέση στους τριακοσίους; Η κοινή αποδοχή θα έλυνε το θέμα της εκλογικής αναμέτρησης. Θα είναι αρκετή κοινή αποδοχή του πρωθυπουργού από… το κόμμα του, το οποίο έχει την κοινή αποδοχή των πολιτών χωρίς εκλογές, φασαρίες, μεγάφωνα στις πλατείες και φλυαρία στα κανάλια.

Μήπως αυτή η «κοινή αποδοχή» φέρνει στη μνήμη τον τρόπο «διακυβέρνησης» των σοσιαλιστικών καθεστώτων του εικοστού αιώνα, ως την πτώση τους, στην τελευταία δεκαετία του; Κι αυτοί «κυβερνούσαν» με την κοινή αποδοχή του λαού, χάριν του κόμματος. Τη διαφορά έκανε ότι η μεν αποδοχή μπορεί να ήταν κοινή, η δε εφαρμογή της αναγκαστική. Οι διαφωνούντες στα γκουλάγκ αναδιαμόρφωναν τη σοσιαλιστική τους συνείδηση.

Αλλά η πρόταση Τσίπρα για την κοινή αποδοχή των επιδημιολόγων οδηγεί σε ιστορικές ατραπούς που είμαι βέβαιη ότι ο Τσίπρας δεν έχει υπόψη του. Εχει διαβάσει για τους «γιατρούς» κοινής αποδοχής στα στρατόπεδα συγκέντρωσης; Δεν ήταν κοινής αποδοχής από τους… κρατούμενους, αλλά ήταν από μια σειρά ερευνητικών κέντρων τα οποία έλεγχαν οι ναζί.

Είμαι βέβαιη ότι δεν έχει υπόψη του ούτε τη «δίκη των γιατρών» στη Νυρεμβέργη, όσων δηλαδή είχαν εμπλακεί σε ναζιστικούς πειραματισμούς και μαζικές δολοφονίες, στο ὀνομα της ευθανασίας. Οι περισσότεροι απολογούμενοι στη δίκη ισχυρίστηκαν ότι ήταν κοινής αποδοχής του Εθνοσοσιαλιστικού Κόμματος και των επιστημονικὠν οργανώσεων για το καλό της ανθρωπότητας…

Η έννοια της κοινής αποδοχής πρέπει να ξέρετε ότι βασανίζει τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ από έφηβο. Θυμάμαι ότι είχε πει στη μεγάλη απεργία του ’91, όταν έκλεισαν όλα τα Γυμνασία και τα Λύκεια της χώρας, ως μέλος τότε του 15μελούς, ότι οι καθηγητές πρέπει να είναι πρόσωπα κοινής αποδοχής των μαθητών. Θα τους επιλέγουν τα παιδιά και όποιος δεν θα τους κάνει, δεν θα ξαναμπαίνει στην τάξη.

Καλά όλα αυτά, αλλά απορώ: Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ γιατί άραγε δεν εφάρμοσε την ιδέα του περί της κοινής αποδοχής όταν είχε την ευκαιρία ως πρωθυπουργός; Το να ζητάει σήμερα από τον πρωθυπουργό, Κυριάκο Μητσοτάκη, να την εφαρμόσει, θα του έλεγα ότι μάλλον εκτίθεται. Φαίνεται ότι διατελεί ακόμη εν Νεφελοκοκκυγία. Πότε άραγε θα κατέλθει…

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου