Γράφει ο Γιάννης Τσαπρούνης

ΟΣΟΙ κινούμαστε καθημερινά με αυτοκίνητο έχουμε φρικάρει από τους δρόμους που έχουν φρακάρει όσο δεν πάει άλλο. Κάτι η πανδημία που κάνει αποτρεπτική τη χρήση των μέσων μεταφοράς, κάτι η εποχή των lockdowns που είχαμε συνηθίσει σχεδόν άδειους τους δρόμους και ξαφνικά νιώθουμε ασφυξία.

ΧΑΜΟΣ παντού. Και για πάρα πολλές ώρες μέσα στη μέρα. Εντάξει, το κέντρο της Αθήνας είναι αδιάβατο. Η τροφοδοσία καταστημάτων και επιχειρήσεων λειτουργεί χωρίς ωράριο και κανόνες. Οι σχεδόν καθημερινές διαδηλώσεις δημιουργούν χάος. Το παράνομο παρκάρισμα σε στιλ όπου… να ’ναι μπλοκάρει τα πάντα.

ΑΛΛΑ, βέβαια, υπάρχουν και τοπικά προβλήματα. Μποτιλιάρισμα στον Πειραιά, στο Περιστέρι, στο Χαλάνδρι, στη Νέα Σμύρνη και σε πολλές ακόμα περιοχές εκτός κέντρου.

Η κουβέντα άνοιξε. Πρώτο πράγμα που έπεσε στο τραπέζι είναι η επαναφορά του Δακτυλίου. Εντάξει, ναι, πρέπει να επανέλθει. Υπάρχει, όμως, κάποιος που πιστεύει ότι θα λυθεί το κυκλοφοριακό πρόβλημα της Αττικής μόνο με τον Δακτύλιο;

Ο Δακτύλιος θεσμοθετήθηκε για λόγους περιβαλλοντικούς τη δεκαετία του ’80. Τότε που ήταν έντονο «το πρόβλημα του νέφους» όπως ανέφεραν τα μέσα ενημέρωσης εκείνης της εποχής. Υστερα από 40 χρόνια έχουν αλλάξει όλα τα δεδομένα. Η ατμοσφαιρική ρύπανση έχει ελαττωθεί σημαντικά, καθώς στη συντριπτική πλειοψηφία τα αυτοκίνητα είναι νέας αντιρρυπαντικής τεχνολογίας.

ΤΟ πρόβλημα, πια, είναι άλλο. Το πλήθος των Ι.Χ. έχει πολλαπλασιαστεί. Αρκεί να αναλογιστούμε ότι σε όλη τη χώρα το 1985 κυκλοφορούσαν 1,8 εκατομμύρια αυτοκίνητα, ενώ τώρα φτάνουμε στα 6,8 εκατομμύρια.

ΑΡΑ ο Δακτύλιος του 2021 δεν έχει σχέση με το «νέφος», αλλά καθαρά με το μποτιλιάρισμα των δρόμων. Πρέπει, λοιπόν, να αποφασίσουμε αν έχει νόημα να υπάρχουν εξαιρέσεις όπως για ηλεκτροκίνητα οχήματα, καθώς μπορεί να μη μολύνουν το περιβάλλον, αλλά επιβαρύνουν το ίδιο την κίνηση.

ΔΕΝ πρόκειται για κάποια καινοφανή διαπίστωση, αλλά είμαστε πολλά χρόνια πίσω. Η γραμμή 4 του μετρό στην καλύτερη των περιπτώσεων θα είναι έτοιμη το 2030. Τότε, θα είναι και πιθανότατα… ξεπερασμένη. Οπως, έχουμε μείνει πολύ πίσω στην επέκταση της Αττικής Οδού προς τα νότια προάστια, την οποία συζητάμε εδώ και είκοσι χρόνια.

ΥΠΑΡΧΟΥΝ, όμως, και άλλα προβλήματα. Δεν υπάρχουν χώροι πάρκινγκ κοντά στους σταθμούς μετρό με αποτέλεσμα ακόμα και αυτό το φτωχό δίκτυο του υπόγειου σιδηροδρόμου να μην είναι ελκυστικό για όσους θα ήθελαν να αφήσουν το αυτοκίνητό τους.

ΝΑΙ, δεν περιμένει κανείς να λυθεί διά μαγείας το κυκλοφοριακό. Τα έργα είναι πολυδάπανα και απαιτούν πολλά χρόνια. Ας μην κοροϊδευόμαστε, όμως, ότι θα επανέλθει ο Δακτύλιος και θα αδειάσουν οι δρόμοι.

*Ο Γιάννης Τσαπρούνης είναι διευθυντής σύνταξης του Ελεύθερου Τύπου

Από την έντυπη έκδοση

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, ανά πάσα στιγμή στο EleftherosTypos.gr