Γράφει ο Γιάννης Τσαπρούνης*

ΥΠΗΡΧΑΝ όμως και κάποια πράγματα που ένωναν τα δύο εντελώς διαφορετικής ιδεολογίας κόμματα. Η πιο ισχυρή συγκολλητική ουσία ήταν η εξουσία. «Ακόμη και με το διάβολο θα πάμε, αν αυτό εξυπηρετεί τα συμφέροντα του λαού», είχε δηλώσει το 2013 ο Αλέξης Τσίπρας. Και η πλέον «διαβολική» συμμαχία έγινε πραγματικότητα το 2015. Το αριστερο-ακροδεξιό μόρφωμα που δημιουργήθηκε υποσχόταν να σκίσει τα Μνημόνια, να στήσει κρεμάλες για όλους τους δωσίλογους που εκτελούσαν «στα τέσσερα» τις εντολές της τρόικας και να δώσει λεφτά, πολλά λεφτά, στους πολίτες.

ΟΠΩΣ αποδείχθηκε, ο φτηνός σανός ξεπούλησε, αλλά ο πραγματικός λογαριασμός ήρθε με χρονοκαθυστέρηση και θα πληρώνεται για πολλά ακόμα χρόνια. Ο Τσίπρας, που δεσμευόταν πως δεν θα κάνει κωλοτούμπες, και ο Καμμένος, που υποσχόταν πως θα εγκαταλείψει την πολιτική, όχι μόνο υπέγραψαν Μνημόνιο, όχι μόνο ψηφίζουν «ναι σε όλα», αλλά έχουν γίνει κολλητάρια της «συντηρητικής νομενκλατούρας της Ευρώπης» που κατήγγειλαν. Εκαναν και συνεχίζουν να κάνουν τα πάντα για την καρέκλα. Από αγκαλιές σε εκλογικά επινίκια έως και την ιστορική προσφώνηση «σύντροφοι» του Καμμένου στο Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ. Τι κι αν για τα μάτια του κόσμου ο πρόεδρος των ΑΝ.ΕΛ. είχε απειλήσει ουκ ολίγες φορές να φύγει από την κυβέρνηση για διάφορους σοβαρούς ή αστείους λόγους, αλλά, όπως είναι γνωστό, η εξουσία είναι γλυκιά.

ΚΑΙ ξαφνικά ο Νίκος Φίλης και κάποιοι ακόμα «σύντροφοι» και από τα δύο κόμματα ομολογούν ότι η συμμαχία τους είναι… παρά φύσιν. Προφανώς ο Φίλης κάνει αντάρτικο αφού πρώτα έχασε το υπουργείο, γιατί αν παρέμενε στην καρέκλα δεν θα ψέλλιζε τίποτα. Οπως και δεν είχε ψελλίσει τίποτα από τον Ιανουάριο του 2015.

ΠΙΘΑΝΟΤΑΤΑ, όμως, υπάρχουν βαθύτερα αίτια για την ξαφνική κόντρα που έχει ξεσπάσει. Η κυβέρνηση καταρρέει, ο ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται στο 15%, οι ΑΝ.ΕΛ. στο 2%. Οι μέρες στην εξουσία είναι πλέον μετρημένες. Η επόμενη μέρα ακόμα πιο θολή. Οπως συμβαίνει, συνήθως, σε κάθε συνεταιρισμό όταν η δουλειά δεν πάει καλά, ο πανικός μπορεί και να φέρει απρόσμενες εξελίξεις. Ετσι κι αλλιώς, και τα δύο κόμματα έχουν αποδείξει πως μπορούν μέσα σε μια ημέρα «να γλείφουν εκεί που έφτυναν» ή να κάνουν και το… αντίστροφο.

*Ο Γιάννης Τσαπρούνης είναι διευθυντής σύνταξης του Ελεύθερου Τύπου

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου