Γράφει ο Γιάννης Παπαδάτος

Ενα από τα πρώτα μελήματα του Μάκρι ήταν φυσικά να αποκαταστήσει τις σχέσεις με τις ΗΠΑ του Μπαράκ Ομπάμα. Ελα όμως που στη θέση του βρίσκεται σήμερα ο Ντόναλντ Τραμπ, ο οποίος επέβαλε εμπάργκο στα λεμόνια Αργεντινής και θέλει να διαλύσει τις πολυμερείς συμφωνίες με τους λατινοαμερικανικούς οργανισμούς.

Κάθε πρόβλημα όμως έχει τη λύση του. Η απάντηση των Αργεντίνων στον οικονομικό προστατευτισμό του Τραμπ ήταν να ανοιχτούν περισσότερο στις αγορές της Ασίας – και δη του Βιετνάμ, χώρας-πρότυπο του «market friendly κομμουνισμού».

Το 2016 το Βιετνάμ ήταν ο τέταρτος προορισμός των αργεντίνικων εξαγωγών μετά τη Βραζιλία, την Κίνα και τις ΗΠΑ. Ετσι, λοιπόν, οι κεντροδεξιοί του Μπουένος Αϊρες άφησαν κατά μέρος τις ιδεολογικές αγκυλώσεις κι έστειλαν υψηλόβαθμη αντιπροσωπία του PRO στο Κομμουνιστικό Κόμμα του Βιετνάμ, με στόχο όχι μόνο την αύξηση του διμερούς εμπορίου, αλλά και άντληση ιδεών σε επίπεδο κομματικής και διοικητικής οργάνωσης από τους απογόνους των Βιετκόνγκ. Χωρίς υπερβολή, οι Βιετναμέζοι πέτυχαν ένα μικρό θαύμα μετά την επική νίκη κατά των Αμερικανών, συγκροτώντας ένα οργανωμένο ανεξάρτητο κράτος που δεν κλείστηκε στον εαυτό του όπως η Βόρεια Κορέα.

Η Ρεπουμπλικανική Πρόταση είναι σχετικά νέο κόμμα (ιδρύθηκε το 2003, λίγο μετά τη χρεοκοπία) κι έχει πολλά να διδαχθεί από την τεχνογνωσία των Ασιατών στη διοίκηση και την οργάνωση μιας χώρας σε κρίση. Τον Δεκέμβριο άλλωστε οι Αργεντίνοι κεντροδεξιοί είχαν ανάλογες επαφές με τεχνοκράτες του Κ.Κ. Κίνας!

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου