Γράφει ο Μπάμπης Παπαπαναγιώτου

ΩΣΤΟΣΟ η Συνδιάσκεψη είχε ενδιαφέρον, όχι τόσο για τις εσωκομματικές «κόντρες» -που δεν έγιναν- αλλά για τα όσα είπε ο Α. Τσίπρας, διαμορφώνοντας τη «γραμμή της απόγνωσης», και την οποία επανέλαβαν σχεδόν όλα τα κορυφαία στελέχη του κόμματος, θυμίζοντας τους «στραβούς που ακολουθούν το μονόφθαλμο». Ποια είναι η «νέα» γραμμή του Α. Τσίπρα: «Oχι να αυξήσουμε το ποσοστό μας (…) Να νικήσουμε. Γιατί μόνο η νίκη του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. στις επόμενες εκλογές ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΜΕ ΜΙΑ ΨΗΦΟ (σ.σ.: η υπογράμμιση δική μου) θα ανοίξει το δρόμο για προοδευτική κυβέρνηση και θα αποτρέψει τις διπλές εκλογές.

ΠΟΤΕ, ξανά, κανείς δεν ομολόγησε τόσο εμφαντικά: 1. Οτι θέτει έναν στόχο (ανεξαρτήτως αν είναι και ρεαλιστικός), ο οποίος υποδηλώνει βεβαιότητα ήττας. Κανένας που πιστεύει στοιχειωδώς ότι μπορεί να κερδίσει δεν βάζει τόσο χαμηλά τον πήχυ, υπογραμμίζοντας τη βεβαιότητά του ότι θα χάσει 2. Οτι ποντάρει ΜΟΝΟ στη μεγαλύτερη φθορά του αντιπάλου του, ομολογώντας ότι ο ίδιος δεν μπορεί να κάνει τίποτα για να κερδίσει. Εξ ου και το αξεπέραστο, «όχι να αυξήσουμε το ποσοστό μας» 3. Διακηρύσσει με τον πιο επίσημο και ειλικρινή τρόπο, ότι αν γίνουν διπλές εκλογές είναι «χαμένος από χέρι». Είναι κάτι παραπάνω από εντυπωσιακό πόσο εύκολα ελέχθη κάτι που είναι ό,τι πιο ηττοπαθές έχει λεχθεί ποτέ. Ακόμα και στις εκλογές του 2009, όταν ο Κ. Καραμανλής έκανε τις εκλογές απλώς για να παραδώσει την εξουσία, δεν ήταν τόσο ηττοπαθής.

ΟΜΩΣ ακόμα κι αυτό το «κουτσό εκλογικό αφήγημα», πέραν της ομολογίας ήττας, δεν αντέχει σε καμία στοιχειωδώς σοβαρή ανάλυση. Εστω -κάτι που ΔΕΝ προκύπτει από ΠΟΥΘΕΝΑ- ότι ο ΣΥΡΙΖΑ κερδίζει τις επόμενες εκλογές «με μία ψήφο», όπως θέλει ιδανικά. Με ποια κόμματα και σε ποια προγραμματική βάση θα σχηματίσει «Προοδευτική Κυβέρνηση»; Με το ΚΙΝ.ΑΛ., του οποίου οι ψηφοφόροι σε ποσοστό 70% εγκρίνουν την πολιτική της κυβέρνησης και κυριαρχούνται ακόμα από το «αντι-ΣΥΡΙΖΑ σύνδρομο»; Ή με το ΚΙΝ.ΑΛ. του οποίου τα μισά στελέχη δεν θεωρούν τον ΣΥΡΙΖΑ «κόμμα του δημοκρατικού τόξου»; Ακυρο λοιπόν το ΚΙΝ.ΑΛ. Θα σχηματίσει κυβέρνηση με το ΚΚΕ που ακούει ΣΥΡΙΖΑ και βγάζει σπυράκια; Ή με το ΚΚΕ που θεωρεί ότι ο ΣΥΡΙΖΑ ως κυβέρνηση έκανε τη «βρόμικη δουλειά του συστήματος»; Ακυρο κι αυτό. Το ΜέΡΑ25, ακόμα κι αν μπει στη Βουλή, ακόμα κι αν ξεχάσει την «προδοσία του 2015», οι βουλευτές που θα εκλέξει δεν πρόκειται να φτάνουν προκειμένου να σχηματιστεί κυβέρνηση. Ακόμα και οι βουλευτές του Κ. Βελόπουλου, αν ήθελαν να κάνουν τους ΑΝ.ΕΛ. της νέας εποχής, πάλι δεν φτάνουν, με τα ποσοστά που συγκεντρώνουν. Αρα; Ολη η μεγαλοφυής ιδέα δεν είναι παρά μια «τρύπα στο νερό». Πόσω μάλλον που ο ΣΥΡΙΖΑ υπολείπεται πάνω από 11-12 μονάδες από τη Ν.Δ.

Ο ΑΠΕΛΠΙΣΜΕΝΟΣ ηγέτης μπορεί να προσέφερε μια καραμελίτσα διάρκειας ολίγων ωρών -ούτε καν ημερών ή εβδομάδων -στο εξίσου απελπισμένο κόμμα του, αλλά έκανε δύο μοιραία λάθη. Πρώτον, έπεισε και τον τελευταίο που δεν είχε καταλάβει ότι δεν πάει για νίκη στις επόμενες εκλογές, αλλά ψάχνει τρόπο να μείνει γαντζωμένος στην καρέκλα του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Και δεύτερον -θυμίζοντας το «αρνί που εύχεται να έρθει πιο νωρίς το Πάσχα»- ζητώντας εκλογές, έλυσε τα χέρια του Κ. Μητσοτάκη να τις κάνει όποτε θέλει. Ο πρωθυπουργός επιμένει σε εκλογές στο τέλος της τετραετίας. Ωστόσο, μετά την γκάφα της επαναστατικής γυμναστικής που έκανε ο Α. Τσίπρας, απλώς και μόνο για να εξασφαλίσει μερικές μέρες εσωκομματικής ηρεμίας, νομιμοποιείται ανά πάσα στιγμή από τούδε και στο εξής, να… ανταποκριθεί στο αίτημα της αξιωματικής αντιπολίτευσης…

ΤΟ ΚΕΡΑΣΑΚΙ στην τούρτα της απελπισίας που κέρασε ο Α. Τσίπρας την Προγραμματική Συνδιάσκεψη του ΣΥΡΙΖΑ ήταν η «ατάκα» που αφορούσε μόνο την αριστερή εσωκομματική αντιπολίτευση και ουδόλως την κοινωνία και την πραγματικότητα (ελληνική και ευρωπαϊκή, που «στρίβουν» αλλιώς): «Για να κερδίσουμε το κέντρο πρέπει να στρίψουμε αριστερά». Η… Φυσική λέει ότι αν πρέπει να στρίψεις αριστερά, για να βρεθείς στο κέντρο, τότε βρίσκεσαι πολύ δεξιά. Αλλά δεν είναι αυτό το βασικό πρόβλημα του Α. Τσίπρα. Οπως δεν είναι πως είναι στραβός ο γιαλός. Ο ΣΥΡΙΖΑ παραμένει ζαλισμένος και αρμενίζει στραβά…

ΠΡΙΝ ΓΙΝΟΥΜΕ «ΕΧΘΡΟΙ»

Η εξέλιξη της μετάλλαξης «Δέλτα» -παγκοσμίως- δυστυχώς κάνει τα πράγματα τραγικά απλά: Ή επιταχύνονται οι εμβολιασμοί ή θα θρηνήσουμε κι άλλα θύματα και θα απειληθεί πάλι η οικονομία και κατ’ επέκταση το βιοτικό επίπεδο και η ισορροπία εκατοντάδων χιλιάδων οικογενειών.

Τα στοιχεία είναι συντριπτικά και ανεπίδεκτα αμφισβητήσεως. Το 99% (!) των θυμάτων ή όσων κατέληξαν με βαριά νόσηση στις ΜΕΘ, στις κρίσιμες ηλικίες 60-80, ήταν ανεμβολίαστοι πολίτες, οι οποίοι είχαν τη δυνατότητα να έχουν εμβολιαστεί. Είναι κυριολεκτικά τραγικό και μεγάλο κρίμα. Αλλά είναι κι ένα δυνατό χαστούκι σε όλους.

Πρωτευόντως σε αυτούς που δεν εμβολιάζονται, ενώ μπορούν. Και δευτερευόντως σε όλους όσοι έχουν εμβολιαστεί και νιώθουν πάλι την απειλή εξαιτίας των αρνητών ή των απρόθυμων. Ο καθηγητής κ. Σύψας το είπε όσο πιο καθαρά γίνεται: «Σύντομα θα έχουμε δυο Ελλάδες, δηλαδή, περιοχές με χαμηλά ποσοστά εμβολιασμού και υψηλά ποσοστά μόλυνσης».

Κάτι που θεωρείται βέβαιο, ότι θα οδηγήσει σε τοπικά περιοριστικά μέτρα. Ενα κι ένα εξακολουθούν να κάνουν δύο. Κι όμως υπάρχουν κάποιοι που συνεχίζουν να προτάσσουν το «διχασμό» ή να επιμένουν στην ανάγκη πειθούς. Καμία αντίρρηση για την πειθώ! Αλλά εδώ και 15 μήνες που υποφέρουμε από την πανδημία και ιδιαίτερα από τότε που υπάρχουν διαθέσιμα εμβόλια για οποιονδήποτε θέλει να εμβολιαστεί, υπάρχει κανείς που δεν ξέρει; Αν υπάρχουν είναι ελάχιστοι. Ομως το 30-35% που είναι ανεμβολίαστοι είναι τεράστιο ποσοστό.

Κι όπως τόνισε ο Σ. Τσιόδρας η αυξητική τάση εντοπίζεται στην Αττική, την Κρήτη, το Νότιο Αιγαίο και αφορά ιδιαίτερα τις νεότερες ηλικίες. Εκεί να εξαντληθεί οποιοδήποτε περιθώριο ενημέρωσης και πειθούς, με όποιο κόστος. Αλλά στους αρνητές και τους αδιάφορους για τη δημόσια υγεία πρέπει να καταστεί απολύτως σαφές ότι και περιορισμούς θα δεχθούν, αλλά και ότι δεν υπάρχει άλλο φθινόπωρο με επιδοτούμενο καθισιό. Η Πολιτεία συντεταγμένα, χωρίς άλλα λάθη και ταλαντεύσεις, και ο καθένας ατομικά, ας πάρουμε τις ευθύνες μας. Πριν γίνουμε «εχθροί»…

Κατάμαυρη επέτειος

Χθες ήταν η επέτειος του πιο μαϊμού δημοψηφίσματος που έχει γίνει ποτέ. Και της πιο μεγάλης κωλοτούμπας που έγινε ποτέ κάνοντας το 61,31% του «όχι», «ναι», προκαλώντας τη μεγαλύτερη πολιτική εξαπάτηση της νεότερης Ιστορίας του τόπου. Μια παρέα άσχετων και ιδεοληπτικών, η οποία δεν δίστασε να βάλει σε μεγάλη δοκιμασία τη χώρα χρησιμοποιώντας παρακρατικές μεθόδους και πρακτικές υποκόσμου, «έγραψε ιστορία».

Για την ακρίβεια μερικές από τις πιο «κατάμαυρες» σελίδες της Ιστορίας. Οι οποίες στη συνέχεια ακολουθήθηκαν από άλλες «μαύρες» σελίδες. Ψέματα, νταούλια, Καλογρίτσες, σκευωρίες, μουσαμάδες, θέατρο στα αποκαΐδια στο Μάτι, κότερα και παραδικαστικά. Ενας λαός χωρίς μνήμη είναι ένα λαός καταδικασμένος να χαθεί στην Ιστορία.

Από την στήλη «Δια Ταύτα» της έντυπης έκδοσης του Ελεύθερου Τύπου