Γράφει η Άννα Παναγιωταρέα

Μια ανάλογη αποστροφή Τσίπρα θα έκανε τους πούρους συντρόφους του ΣΥΡΙΖΑ να αναρριγήσουν. Τι ήθελε και ανακάτεψε τη… δικαιοσύνη, με την οποία η σχέση του είναι… «κακούργημα»;

Οι αρχηγοί κομμάτων που πήραν μέρος στη σύσκεψη της 4ης Ιουλίου 2015, υπό τον τ. πρόεδρο της Δημοκρατίας Π. Παυλόπουλο, δεν ξεχνούν τον Ν. Παππά, φουριόζο, να διακόπτει το συμβούλιο για να αναγγείλει στον Τσίπρα ότι σε λίγο θα μιλούσε με τον Πούτιν. «Ετοιμος να κατ@@@@θεί από τη χαρά του ήταν ο Λαφαζάνης», αφηγείτο ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης, που λίγες ώρες πριν είχε αναλάβει την ηγεσία της Ν.Δ., ως μεταβατικός πρόεδρος.

Και πώς να κρυφτεί η χαρά Λαφαζάνη! Είχε έρθει… το momentum η Ελλάδα, μετά από το 1947, να γίνει δορυφόρος… της πάλαι ποτέ Σοβιετικής Ενωσης. Θα έπαιρνε σάρκα και οστά 2015, το όνειρο εκείνων, που κατά δήλωση Τσίπρα, «η ιστορία τους ερχόταν από πολύ μακριά», κατευθείαν, από τον Γράμμο και το Βίτσι».

Και ο μεν Π. Παυλόπουλος θα πήγαινε σπίτι του. Αλλά ο Τσίπρας και ο Λαφαζάνης θα μας κοιτούσαν πίσω από τα κάγκελα του Κορυδαλλού. Μια ακόμη τραγωδία, από τις πολλές που κτυπούσαν την Ελλάδα σε κύματα, μετά την 25η Ιανουαρίου 2015, είχε αποφευχθεί χάρι στον… Πούτιν, που παρέπεμψε τον Τσίπρα, αδιάβαστο, στη Μέρκελ. Ενώπιόν του, στην Αγία Πετρούπολη,  είχε δηλώσει ότι ήταν έτοιμος «να πλεύσει σε νέες θάλασσες». Δώδεκα έχει η Ρωσία. Το σκάφος Τσίπρα καταποντιζόταν, την 4η Ιουλίου, στα αφιλόξενα νερά τους. Ο Γάλλος πρόεδρος Ολάντ αποκάλυψε το αίτημα Τσίπρα στον Πούτιν, για την εκτύπωση της ρωσικής… δραχμής, δίνοντάς τον, στεγνά, στο βιβλίο του.

Κι έρχεται τώρα ο Τσίπρας, μετά από έξι ακριβώς χρόνια, νομίζοντας ότι οι Ελληνες ξέχασαν εκείνες τις μέρες του τραγικού Ιουλίου, που κρατούσαμε την αναπνοή μας, να δηλώνει ότι «πρέπει να επιστρέψει στην εξουσία για να επανέλθει η δικαιοσύνη στη χώρα».

Η δικαιοσύνη, στην κυριολεξία, τη επινεύσει Τσίπρα, παραδόθηκε στο σύστημα Παπαγγελόπουλου, για να εγκαθιδρυθεί το καθεστώς ΣΥΡΙΖΑ. Θυμηθείτε εκείνες τις δέκα κάλπες στη Βουλή, δέκα αγχόνες, που ανανδοίαστα έστησε ο Τσίπρας για να κρεμάσει, ως δημόσιο θέαμα, το ήθος των πολιτικών του αντιπάλων. Αν κάτι ακόμη μένει νωπό στη μνήμη μας είναι τα δάκρυα του αντιπροέδρου Πικραμμένου και η οργή των υπολοίπων.

Περιμένουμε, με όση υπομονή χρειάζεται, να ανοίξει η αυλαία της σκευωρίας Νοβάρτις, ώστε ο ρόλος του Τσίπρα να παρουσιαστεί ανάγλυφος. Τότε, πράγματι, η Δικαιοσύνη με Δ κεφαλαίο, που έχει επιστρέψει στη χώρα από την 8 Ιουλίου 2019, οφείλει να αποδώσει τα του Καίσαρος τω Καίσαρι…

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, ανά πάσα στιγμή στο EleftherosTypos.gr