Γράφει η Δέσποινα Κονταράκη*

Τέσσερις ημέρες για κάθε έργο που καταγράφεται σε αυτό το Λεξικό θα σήμαινε πως θα χρειάζονταν 65.400 ημέρες ανάγνωσης. «Διαιρέστε διά του 365 και έχετε περίπου 180 χρόνια», συνεχίζει ο Εκο. «Ο συλλογισμός είναι άψογος. Κανείς δεν μπορεί να έχει διαβάσει ή να διαβάσει όλα τα έργα που αξίζουν σύμφωνα με την κοινή γνώμη». Ούτε καν ο κύριος Καρανίκας, συμπληρώνουμε εμείς.

Φυσικά, το θέμα δεν είναι ο σύμβουλος του πρωθυπουργού ούτε τα ονόματα των συγγραφέων και των διανοητών που αραδιάζει στο περίφημο άρθρο του. Η μόρφωση και η καλλιέργεια, όταν πραγματικά υπάρχουν, δεν διατυμπανίζονται και προπαντός δεν αποτελούν πεδίο επίκλησης για να αποδείξει κάποιος την ανωτερότητά του. Το πολιτικό ανάστημα ενός αντρός ή μία γυναικός δεν μετριέται ούτε με τα πτυχία ούτε με τα χρήματα ούτε με το επάγγελμα. Εχει να κάνει με το ήθος και τη βαθύτερη ανάγκη του να υπηρετήσει τη χώρα στην οποία ζει. Ομοίως και ο πολιτικός πολιτισμός έχει να κάνει με το σεβασμό που δείχνει σε αυτούς που θεωρεί ιδεολογικούς αντιπάλους.

Δεν ήταν όμως το κείμενο του κυρίου Καρανίκα που μας αποκάλυψε τη μεγάλη ιδέα που έχει για τον εαυτό του και τους Αριστερούς και την ταυτόχρονη απαξίωση στα όρια της απέχθειας που νιώθει για τους δεξιούς. Το είχαμε καταλάβει απ’ όταν ο ΣΥΡΙΖΑ αναδύθηκε στον πολιτικό αφρό με το επιχείρημα του ηθικού πλεονεκτήματος της Αριστεράς. Θυμηθείτε το διχαστικό τους λόγο, με τον οποίο επιχείρησαν να χωρίσουν τους πολίτες σε κατηγορίες πατριωτών αριστερών και προδοτών «φιλελέδων». Αυτά λοιπόν κάνουν τους πολιτικούς και τους συμβούλους τους άξιους ή ανάξιους των θέσεων που κατέχουν.

*Η Δέσποινα Κονταράκη είναι αρχισυντάκτρια του Ελεύθερου Τύπου

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου