Γράφει η Άννα Παναγιωταρέα

Οι περίοδοι της ελληνικής Ιστορίας που διδάσκονται, από την Α΄ Δημοτικού ως και τη Γ΄ Λυκείου, έχουν πολλούς… εχθρούς. Ο πρώτος είναι ο τρόπος γραφής της Ιστορίας, της αντίστοιχης περιόδου, προς σχολική χρήση. Πολλές φορές, στα λεγόμενα σχολικά εγχειρίδια, η αφήγηση της Ιστορίας δεινοπαθεί. Το ίδιο και οι μαθητές. Ο δεύτερος λόγος είναι ότι η Ιστορία καταντά μάθημα που η γνώση της εξατμίζεται στην παπαγαλία. Ο τρίτος και βασικότερος: Αν ο καθηγητής δεν αγαπά την Ιστορία -πιο χρήσιμο μάθημα δεν υπάρχει- τότε ολοκληρώνοντας τη δωδεκάχρονη εκπαίδευση, αν δεν ξανανοίξεις ποτέ βιβλίο Ιστορίας ελάχιστα πράγματα κρατά η μνήμη, όπου μπλέκει η Μάχη του Μαραθώνα με τη Ναυμαχία της Σαλαμίνας.

Οπως μου έλεγε φίλη, «καλά που κρατώ το βιβλίο της Ιστορίας και μου λένε τα παιδιά μου το μάθημα της επόμενης μέρας. Ετσι έμαθα από τον μικρό για το Βυζάντιο και από τον μεγάλο κάτι λίγα για τον Β´ Παγκόσμιο Πόλεμο». Είναι γνωστό τοις πάσι ότι ποτέ δεν ολοκληρώνεται η ύλη της Ιστορίας στη χρονιά- καλά δεν λέω για πέρυσι και φέτος!- αλλά και ότι στις εξετάσεις ο καθηγητής, διευκολύνοντας, είτε δίνει κεφάλαια… SOS ή κάνει γενναίες εκπτώσεις στην εξεταστέα ύλη. Ποιος παίρνει σοβαρά το μάθημα;

Πάμε από την αρχή: Ο Μάιος 1827 βρήκε την Επανάσταση στη χειρότερή της ώρα. Στις 24 Μαΐου είχε πέσει η Ακρόπολη ενώ η ηπειρωτική Ελλάδα είχε ήδη παραδοθεί. Μόνον ένα τμήμα της Πελοποννήσου ελεγχόταν από τους επαναστάτες. Ωστόσο, οι Μεγάλες Δυνάμεις της εποχής, Αγγλία, Γαλλία, Ρωσία, στις 24 Ιουνίου 1827 συνομολόγησαν στο Λονδίνο τη συνθήκη που καθόριζε τα της ελληνικής ανεξαρτησίας. Η συνθήκη δεν εμπόδισε τον Ιμπραήμ, επικεφαλής του τουρκο-αιγυπτιακού στόλου, να προσορμιστεί στην Πύλο -τότε Ναβαρίνο-για να αποβιβάσει στρατεύματα στην Πελοπόννησο.

Ο Βρετανός Κόδριγκτον, που ήταν επικεφαλής του τριεθνούς στόλου, έστειλε προς τον Ιμπραήμ λέμβρο με λευκή σημαία, προς συνεννόηση. Εκείνος έκρινε να σκοτώσει τον Ελληνα λεμβούχο. Μετά από λίγες ώρες έπλεαν τα συντρίμμια του τουρκο-αιγυπτιακού στόλου στη λιμνοθάλασσα του Ναβαρίνου. Ουσιαστικά, αυτή η ήττα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, χάρη στην τριεθνή σύμπραξη Βρετανίας, Γαλλίας και Ρωσίας, σήμανε την απελευθέρωση της Ελλάδας, με σύνορα τη γραμμή Αμβρακικού-Παγασητικού.

Να γιατί την Τετάρτη στην Πινακοθήκη και την Πέμπτη στην παρέλαση τιμώνται οι εκπρόσωποι των τριών δυνάμεων. Η Ελλάδα δεν ξεχνά…

Υστερόγραφο:

Κων. Καβάφης, ποίημα «Φιλέλλην» (1912)

«…ώστε ανελλήνιστοι δεν είμεθα, θαρρώ».

Από την έντυπη έκδοση

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, ανά πάσα στιγμή στο EleftherosTypos.gr