Γράφει ο Πάνος Αμυράς*

Τα βασικά συμπεράσματα που προκύπτουν από τα ποιοτικά στοιχεία των ερευνών είναι τα εξής:

Πρώτον, η εικόνα του πρωθυπουργού βελτιώθηκε σημαντικά εν μέσω αλλεπάλληλων κρίσεων γιατί, εκτός από τον κορονοϊό, η κυβέρνηση κλήθηκε να αντιμετωπίσει την όξυνση του μεταναστευτικού και την κορύφωση των προκλήσεων από την Τουρκία. Σύμφωνα με τη δημοσκόπηση της Alco για το Open, ο κ. Μητσοτάκης αξιολογείται θετικά από το 48% για τα έργο του τους τελευταίους 12 μήνες στο μέτωπο της πανδημίας, όταν το αντίστοιχο ποσοστό για τον κ. Τσίπρα είναι 30%. Αντίστοιχα, στο ερώτημα ποιον εμπιστεύεστε περισσότερο για πρωθυπουργό, ο κ. Μητσοτάκης έχει σχεδόν διπλάσια ποσοστά από τον κ. Τσίπρα (42% έναντι 22%) ενώ το 31% των ερωτηθέντων απαντά «κανέναν».

Δεύτερον, η οικονομία θα παίξει τον σημαντικότερο ρόλο για την επόμενη ημέρα και στο πολιτικό σκηνικό. Οι πολίτες ανησυχούν για το τι θα αφήσει η πανδημία στην αγορά εργασίας και στις επιχειρήσεις και αυτό αποτελεί το μεγάλο στοίχημα της κυβέρνησης. Πώς, δηλαδή, θα πετύχει την «αποσωλήνωση» της οικονομίας από την κρατική στήριξη χωρίς να σημειωθεί ντόμινο από «λουκέτα» και έκρηξη της ανεργίας.

Ο Μητσοτάκης έχει ένα πλεονέκτημα καθώς πιστεύει στη μείωση των φόρων ως εργαλείο ανάπτυξης σε αντίθεση με τον Τσίπρα, η οικονομική πολιτική του οποίου έχει αφήσει πληγές στη μεσαία τάξη και στους επαγγελματίες. Ηδη, ο πρωθυπουργός προανήγγειλε με τη συνέντευξή του στο «Βήμα» ότι θα μονιμοποιηθούν οι μειώσεις των φόρων που ήδη έχουν αποφασισθεί ενώ ελπίζει ότι από το δεύτερο εξάμηνο του έτους ο ρυθμός ανάπτυξης θα προσεγγίζει το 10% σε σχέση με το 2020.

Τρίτον, η αντιπολιτευτική γραμμή που έχει υιοθετήσει η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ αφήνει αδιάφορη την κοινωνία. Ο ΣΥΡΙΖΑ αδυνατεί να εισπράξει το παραμικρό όφελος από τη φθορά της κυβέρνησης καθώς βασικές επιλογές του, όπως η στοίχιση πίσω από τα αιτήματα του Κουφοντίνα ή η υποστήριξη ακραίων πράξεων όπως οι καταλήψεις στις σχολές, δεν βρίσκουν σύμφωνο τον αποκαλούμενο μεσαίο χώρο, αλλά και ένα υπολογίσιμο τμήμα των ψηφοφόρων του. Δεν είναι τυχαίο ότι η δημοσκοπική δύναμη του ΣΥΡΙΖΑ είναι μειωμένη κατά 8 με 10 ποσοστιαίες μονάδες σε σχέση με το αποτέλεσμα των εκλογών του 2019, όταν η Νέα Δημοκρατία εμφανίζεται κοντά στο 40%.

Ο ΕΡΝΤΟΓΑΝ ΧΑΝΕΙ ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΤΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ

Δεν μακροημέρευσε ο κεντρικός τραπεζίτης της Τουρκίας Νατζί Αμπάλ, που καρατομήθηκε από τον Ερντογάν μόλις τέσσερις μήνες από την τοποθέτησή του. Πρόκειται για τον τέταρτο κατά σειρά τραπεζίτη που απομακρύνεται από την «ηλεκτρική καρέκλα» σε διάστημα 20 μηνών, ενδεικτικό της κρίσης που μαίνεται στην τουρκική οικονομία.

Ο Αμπάλ ήταν υπέρ της αύξησης των επιτοκίων προκειμένου να ενισχυθεί η λίρα, η οποία πράγματι επί των ημερών του είχε ανατιμηθεί κατά 15%.

Ωστόσο τα αυξημένα επιτόκια, σύμφωνα με τον Ερντογάν, τροφοδοτούσαν τον πληθωρισμό και η ακρίβεια σε συνδυασμό με τον κορονοϊό έχει γονατίσει τα νοικοκυριά της γείτονος χώρας. Η δυσαρέσκεια των Τούρκων για την οικονομική πολιτική του προέδρου τους αυξάνεται και ο Ερντογάν αναζητεί τρόπους προκειμένου ο πληθωρισμός από 15% που τρέχει σήμερα να πέσει κάτω από το 10% στο τέλος του 2022.

Μέχρι στιγμής διώχνει τραπεζίτες ενώ η λίρα χάνει το παιχνίδι της οικονομίας. Ο νέος κεντρικός τραπεζίτης, ονόματι Καβτζίογλου, ήταν διευθυντής της Hulkbank την περίοδο 2005-2015, η οποία ερευνάται από τις αμερικανικές αρχές για παραβίαση του εμπάργκο προς το Ιράν. Η Αγκυρα θα έχει νέους μπελάδες με τις επιλογές του Ερντογάν.