Γράφει ο Γιώργος Μιχαηλίδης*

Ας είμαστε ειλικρινείς. Οι μοναδικές φορές που έχει συναντήσει ο Αλέξης Τσίπρας τους Έλληνες είναι στις πολλαπλές εκλογικές αναμετρήσεις που τους έχει οδηγήσει για να ζητήσει την ψήφο τους και… άλλη μία φορά που τους είπε να μην διαβάζουν εφημερίδες. Όλο το υπόλοιπο διάστημα βρίσκεται στο Μέγαρο Μαξίμου το οποίο είναι και περιφραγμένο από συστάδες πούλμαν των ΜΑΤ που δεν αφήνουν ούτε αδέσποτη γάτα να περπατήσει στην Ηρώδου Αττικού. Αλλά ας μην είμαστε κακεντρεχείς, ο πρωθυπουργός έχει ξεκινήσει το τελευταίο διάστημα περιοδείες σε όλη την χώρα για να σπείρει τον σπόρο των εκλογών.

Έξω από την δική του πραγματικότητα την οποία ζει ο πρωθυπουργός, όλοι εμείς οι υπόλοιποι τα δύο αυτά χρόνια διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ ζήσαμε πολύ ενδιαφέρουσες στιγμές εμπνευσμένες από τους καλύτερους σκηνοθέτες. Οι εναλλαγές από την κωμωδία, στην αυταπάτη και από εκεί στην απόγνωση, την οργή, το δράμα και την γκανγκστερικής συλλήψεως δημοκρατία, ήταν καθημερινές. Όλες τους για να μας κρατούν σε εγρήγορση προκειμένου να μην βλέπουμε το «Λεωφορείον η Ελλάς» που πηγαίνει πρόσω ολοταχώς για τον γκρεμό.

Είναι αλήθεια πως ο ΣΥΡΙΖΑ ήρθε στην εξουσία κομίζοντας κάτι καινούργιο επιμελώς και ιδεολογικώς αναπαλαιωμένο. «Παροχές», «ελπίδα», «αλλαγή», «ευημερία», «ανεξαρτησία», ήταν μόνο μερικές από τις λέξεις που έβρισκες στα προεκλογικά τσιτάτα που γέμιζαν το Facebook και τους δρόμους. Όπως όμως έδειξε η ανώμαλη προσγείωση με την πραγματικότητα όλη η κοσμοθεώρηση που είχαν εκεί στην Κουμουνδούρου ήταν σίγουρα από παράλληλο σύμπαν.

Αυτό γιατί και, Μνημόνιο έφεραν και, τον ΕΝΦΙΑ δεν κατήργησαν και, τα δάνεια ξεπούλησαν στα funds και, φόρους έβαλαν και τον ΦΠΑ στα νησιά αύξησαν και, περικοπές στις συντάξεις έκαναν και, τον φόρο κατανάλωσης στο πετρέλαιο αύξησαν και, το εισιτήριο στα ΜΜΜ αύξησαν και, τους πλειστηριασμούς απελευθέρωσαν. Αλλά ας μην συνεχίσουμε, η λίστα είναι μεγάλη.

Την διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ προκειμένου να την εξετάσουμε πρέπει και να την χωρίσουμε σε δύο διαφορετικές αλλά συνεχείς περιόδους. Η πρώτη είναι η περιπέτεια του 2015 όταν και ο Τσίπρας ορμώμενος από την νεανική του αυτοπεποίθηση είπε στον Γερούν Ντάισελμπλουμ «σκέφτομαι να πρωτοτυπήσω και να μείνω συνεπής στις δεσμεύσεις μου». Έστειλε στην Ευρώπη τον Γιάνη Βαρουφάκη ο οποίος δρώντας σε διατεταγμένη υπηρεσία εφάρμοσε την δική του στρατηγική προκειμένου να αναγκάσει τους εταίρους μας να μας «φύγουν» από την Ευρωζώνη. Τα παράλληλα νομίσματα, τα IOU και η συνεχής άρνηση για την επίτευξη συμφωνίας έσυραν την Ελλάδα σε μία πολύμηνη διαπραγμάτευση –στον ΣΥΡΙΖΑ την ονόμασαν «περήφανη»- που παρ’ ολίγον να φέρει την χώρα εκτός ευρώ.

Έχει γραφτεί πως ο Αλέξης Τσίπρας δεν ήθελε ποτέ την έξοδο από το ευρώ. Αυτό είναι ένα ψέμα και αποδεικνύεται από την περίφημη θυελλώδη σύσκεψη που έγινε μετά το δημοψήφισμα όταν και ο πρωθυπουργός ήταν έτοιμος για την «ρήξη» εφόσον αυτό αποφάσισε ο λαός. Τελικά ο Δραγασάκης ήταν αυτός που επέβαλε την λογική περιγράφοντας με γλαφυρό τρόπο ποιο θα ήταν το μέλλον του Αλέξη Τσίπρα εάν έβγαζε την Ελλάδα από το ευρώ.

Τελικώς «γλυτώσαμε» από σκηνές σφαγής αγελάδων στους αγρούς για να τραφούμε, μείναμε στο ευρώ, ο Τσίπρας έδιωξε τους Λαφαζαναίους και η χώρα προσπάθησε να μπει σε μία κανονικότητα. Μας έμειναν όμως αμανάτι τα capital controls.

Ακόμα τα έχουμε αλλά μάθαμε να ζούμε με αυτά. Όπως μάθαμε να ζούμε με τον ΣΥΡΙΖΑ, όπως και αυτός έμαθε με την σειρά του να ζει στην σκληρή πραγματικότητα του σεβασμού των θεσμών και της εγκατάλειψης των αυταπατών. Το είπε και ο ίδιος ο πρωθυπουργός άλλωστε.

https://youtu.be/OlcAY1GPbPE?t=25s

Ο πρωθυπουργός συστημοποιήθηκε, άφησε τις επαναστατικές κορώνες, πήγε στην Ευρώπη, επιχείρησε να προσκολληθεί στους Ευρωπαίους Σοσιαλιστές, έγινε καλός συνεργάτης των Ευρωπαίων και συνδέθηκε αρκετά με την Γερμανίδα καγκελάριο Άνγκελα Μέρκελ.

Τα Go Back έγιναν σφιχταγκαλιάσματα και τα συχνά τηλεφωνήματα μας έφεραν σε απανωτούς φόρους στο κεφάλι. Βρισκόμαστε πλέον στην δεύτερη φάση της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, το 2016. Οι φόροι, οι περικοπές και κάθε άλλο μέτρο λιτότητας έπεσαν πάνω στην πλάτη του Έλληνα προκειμένου να καταφέρουμε να επιβιώσουμε κάτω από την Δαμόκλειο Σπάθη των Ευρωπαίων. Και επιβιώσαμε. Και λίπος έχουμε ακόμα να κάψουμε…

Ο Έλληνας πληρώνει τους φόρους (αυτούς που μπορεί) και αυτό επιβραβεύεται αφού σύμφωνα με τα στοιχεία, ο προϋπολογισμός του 2016 παρουσίασε πρωτογενές πλεόνασμα ύψους 4,437 δισ. ευρώ έναντι πρωτογενούς πλεονάσματος 2,270 δισ. ευρώ το 2015 και στόχου για πρωτογενές πλεόνασμα 1,983 δισ. ευρώ.

Την ίδια ώρα όμως, μαζί με τους φόρους και τα μέτρα λιτότητας ο ΣΥΡΙΖΑ εφάρμοσε ένα οργανωμένο σχέδιο διείσδυσής του σε συστήματα και θεσμούς. Στόχος μόνο ο επηρεασμός και η ανάπτυξη αγαστών σχέσεων με κύκλους που θεωρούνταν πως έχουν επιρροή στην ελληνική κοινωνία. Γι αυτό και η μανία του Νίκου Παππά με τα ΜΜΕ. Ο Αλέξης Τσίπρας τον άφησε ελεύθερο και αυτός ως μικρός πρωθυπουργεύων Ναπολέων εξαπέλυε ομοβροντίες για «θανάτους» του MEGA και ευρωθηρικούς διαγωνισμούς.

Τελικά το ριάλιτι που ονόμασε διαγωνισμός έγινε, τα πανηγύρια για τα εκατομμύρια που θα μάζευε η κυβέρνηση ήταν διθυραμβικού χαρακτήρα, αλλά ξέχασαν κάτι σημαντικό. Τους νόμους και το Σύνταγμα αυτής της Πολιτείας. Ο περίφημος νόμος Παππά πετάχτηκε εν μία νυκτί στον κάλαθο των αχρήστων τα εκατομμύρια εξανεμίστηκαν και το τηλεοπτικό τοπίο παρέμεινε ένα μπάχαλο μέχρι να ξεκαθαριστεί ποια θα είναι η επόμενη μέρα. Και χιλιάδες εργαζόμενοι μπορεί να μην έχασαν την δουλειά τους αλλά βρίσκονται επί ξύλου κρεμάμενοι.

Όμως η προσπάθεια ΣΥΡΙΖοποίησης της ενημέρωσης δεν έμεινε εκεί. Μπορεί το κάστρο της τηλεόρασης να μην έπεσε ακόμη, είδαμε όμως προσκλήσεις εκδοτών σε διάφορους αριστερούς σωτήρες (βατράχους κατά κάποιους) προκειμένου να σώσουν τα υπερχρεωμένα μέσα τους. Οψόμεθα.

Ο ΣΥΡΙΖΑ όμως έκανε και κάτι ακόμα το 2016. Κατέρρευσε δημοσκοπικά. Το άστρο του Αλέξη Τσίπρα άρχισε να ξεθωριάζει και κατ επέκτασιν και τα ποσοστά του κόμματος είδαν την κατιούσα. Η ΝΔ χτυπάει double score -χωρίς ωστόσο να έχει καταφέρει να δημιουργήσει ρεύμα υπέρ της- και ο Αλέξης Τσίπρας είναι ο πρώτος εν ενεργεία πρωθυπουργός που δεν θεωρείται καταλληλότερος για αυτήν την θέση.

Στο Μέγαρο Μαξίμου μπορεί να θεωρούν το πρόσημο των τελευταίων δύο ετών θετικό και να πιστεύουν πως δικαιώθηκαν όμως η κοινωνία και οι αριθμοί είναι αμείλικτοι. Τα δεδομένα μιλούν από μόνα τους και ο ΣΥΡΙΖΑ είναι μία κυβέρνηση που προσπαθεί να βγει από ένα πηγάδι. Κουβαλάει όμως μαζί του και την Ελλάδα. Προς το παρόν.

Όμως ο ΣΥΡΙΖΑ είναι μόνος του; Όχι έχει το πατριωτικό δεξί κέντρο των Ανεξαρτήτων Ελλήνων του Πάνου Καμμένου. Για αυτόν γιατί δεν γράψαμε τίποτα; Μάλλον είναι δύσκολο να προσέξεις κάποιον που μπουσουλάει.

https://www.youtube.com/watch?v=1TIeoDrKBS0

*Ο Γιώργος Μιχαηλίδης  είναι διευθυντής του EleftherosTypos.gr

Ακολούθησέ τον στο Facebook και στο Twitter