Γράφει ο Μπάμπης Παπαπαναγιώτου

ΜΑΖΙ με τους αξιωματούχους του Λ. Οίκου όμως φρίκαρε κι όλος ο κόσμος. Ο οποίος έβλεπε σε ζωντανή μετάδοση μια από τις ισχυρότερες δημοκρατίες του πλανήτη να γίνεται τραπουλόχαρτο στα χέρια του πιο επικίνδυνου πρόεδρου που πέρασε ποτέ από τις ΗΠΑ. Η λογική, οι θεσμοί και το βαθύ αμερικανικό κράτος επικράτησαν κι έτσι δεν ολοκληρώθηκε ποτέ μια από τις μεγαλύτερες εκτροπές της Ιστορίας. Ο Ν. Τραμπ και ο «τραμπισμός» που δημιούργησε δεν φαίνεται να έχουν κοινή μοίρα από εδώ και πέρα. Ο Τραμπ τέλειωσε. Σε αντίθεση με τον «τραμπισμό», ο οποίος, αν και ηττήθηκε, παραμένει ένα από τα ισχυρότερα λαϊκιστικά ρεύματα παγκοσμίως. Το οποίο, στον εφιαλτικό καιρό της πανδημίας, συναντάται με άλλα λαϊκιστικά ρεύματα, είτε της Λατινικής Αμερικής είτε της Ευρώπης.

ΕΙΤΕ είναι δεξιόστροφα είτε είναι αριστερόστροφα, έχουν κοινή «γλώσσα» και κοινές «αντιλήψεις». Κι όπως με τους Ρεπουμπλικάνους του Τραμπ, όλοι οι λαϊκιστές στο πίσω μέρος του μυαλού τους έχουν κάποιου είδους εκτροπή. Από «απλή θεσμική» μέχρι κανονικά πραξικοπήματα. Είναι σύμφυτα του λαϊκισμού αυτά τα πολιτικά καρκινώματα.

ΤΟ ΖΗΣΑΜΕ και στην Ελλάδα από το 2011 έως το 2019. Κι εδώ πήγαν χέρι χέρι η «πάνω» και η «κάτω» πλατεία. Φωνάζοντας τα ίδια συνθήματα κι έχοντας τους ίδιους εχθρούς. Μαζί φώναζαν «να καεί, να καεί το μπ@ρδ@λ@ η Βουλή». Μαζί προσπάθησαν το 2011 να κάνουν «ντου» στη Βουλή. Και είχαν κοινό εχθρό καθετί θεσμικό. Μαζί ήταν συστατικά στοιχεία του κοινωνικοπολιτικού αχταρμά που ονομάστηκε «αγανακτισμένοι». Μαζί σήκωσαν τα αντιμνημονιακά λάβαρα εξαπατώντας τον κόσμο. Μαζί έστηναν λαϊκά δικαστήρια στην πλατεία Συντάγματος. Μαζί έφτιαχναν κρεμάλες. Μαζί ζητούσαν την ανατροπή μιας νόμιμα εκλεγμένης κυβέρνησης. Μαζί χτύπησαν κι έβρισαν πολιτικούς. Μαζί προπηλάκισαν τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Και μαζί γιαούρτωναν.

ΟΣΟ ΚΙ αν ο ΣΥΡΙΖΑ θέλει να διαγράψει από τη συλλογική μνήμη της χώρας εκείνη την επαίσχυντη περίοδο, η οποία τον έφερε στην εξουσία, με δεκανίκι τον ηγέτη των θεωριών συνωμοσιών, τα προχθεσινά γεγονότα στο Καπιτώλιο μάς τα θύμισαν ξανά. Μπορεί οι ομοιότητες να μην είναι απόλυτες -και δεν είναι-αλλά είναι πολλές. Με σημαντικότερη όλων ότι όπως ο Ντ. Τραμπ, λόγω του λαϊκισμού του, υπήρξε ο πιο επικίνδυνος πρόεδρος των ΗΠΑ, για τον ίδιο λόγο και ο Α. Τσίπρας υπήρξε ο πιο επικίνδυνος πρωθυπουργός της χώρας. Γι’ αυτό και ο Α. Τσίπρας στις 18/10/2017, μετά τη συνάντησή του με τον Ντ. Τραμπ στον Λ. Οίκο, δήλωνε: «(Με τον πρόεδρο Τραμπ) μοιραζόμαστε ΚΟΙΝΕΣ ΑΞΙΕΣ. Μην ξεχνάτε ότι η αξία της ελευθερίας γεννήθηκε στην Ελλάδα και είναι μια βασική αξία που διατρέχει την αμερικανική κουλτούρα και την αμερικανική παράδοση. Αυτών των αξιών είναι ΣΥΝΕΧΙΣΤΗΣ ο σημερινός πρόεδρος των ΗΠΑ (…)».

ΠΑΝΤΟΤΕ, αλλά ιδιαίτερα σε ανώμαλους καιρούς, όπως αυτοί που ζούμε τώρα με την πανδημία, ο λαϊκισμός είναι ένα ύπουλο και δηλητηριώδες φίδι που δαγκώνει τα ζωτικά όργανα της δημοκρατίας. Ευτυχώς, μετά το «κάστρο» του Τραμπ που έπεσε υποχωρούν κι όλα τα υπόλοιπα «οχυρά» του. Ο Τζόνσον στην Αγγλία, ο Ιγκλέσιας στην Ισπανία, η Λεπέν στην Γαλλία και οι «σύντροφοι» της Λατινικής Α μερικής βρίσκονται σε υποχώρηση. Ενώ η ημέτερος λαϊκιστικός βραχίονας, μετά την ήττα του 2019, δεν λέει να σηκώσει κεφάλι.

ΟΙ 3 ΚΕΡΔΙΣΜΕΝΟΙ ΤΗΣ «ΠΛΑΤΕΙΑΣ» ΚΑΙ ΤΑ 3 ΑΥΤΟΓΚΟΛ

Αμηχανία ή ενοχικότητα; Ποιος ξέρει. Πάντως η προσπάθεια του ΣΥΡΙΖΑ να ταυτίσει τους εισβολείς του Καπιτωλίου με την «Ακροδεξιά» που κυβερνά στην Ελλάδα πήγε άπατη. Και ήταν και για γέλια. Ομως ήταν και ατυχής προσπάθεια. Καθώς η «σύνδεση» που επιχείρησε ξύπνησε μνήμες, οι οποίες δεν είναι καθόλου ευχάριστες και καλές για τον ΣΥΡΙΖΑ. Ιδιαίτερα τώρα που, έστω ανεπιτυχώς, προσπαθεί να φιλοτεχνήσει ένα πιο μετριοπαθές πρόσωπο.

Η «σύνδεση» οδήγησε αυτομάτως στην «πλατεία» και τους «αγανακτισμένους». Το μόνο συγγενές με αυτό που έγινε στο Καπιτώλιο –«Επίθεση στη Δημοκρατία», όπως έγραψε το «Time»- που έχουμε τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα ήταν το «ντου» στη Βουλή, που επιχειρήθηκε το 2011. Αυτό ήταν το πρώτο αυτογκόλ της Κουμουνδούρου. Το δεύτερο αυτογκόλ ήταν ότι θύμισε σε όλους ποιοι ήταν οι «τρεις μεγάλοι κερδισμένοι» από τους «αγανακτισμένους». Ο πρώτος κερδισμένος ήταν ο Α. Τσίπρας, ο οποίος έγινε και πρωθυπουργός από το πουθενά. Ο δεύτερος κερδισμένος ήταν ο Π. Καμμένος, ο οποίος βρέθηκε να συγκυβερνά με τον ΣΥΡΙΖΑ. Και ο τρίτος κερδισμένος ήταν ο φυλακισμένος τώρα Ν. Μιχαλολιάκος, ο οποίος έγινε τότε ο αρχηγός του τρίτου σε δύναμη κόμματος της Βουλής.

Υπάρχει κι ένα τρίτο αυτογκόλ, λόγω της άγαρμπης και ανιστόρητης διασύνδεσης που επιχείρησε ο ΣΥΡΙΖΑ. Θύμισε σε όλους ότι προέρχεται και παραμένει στη μήτρα του λαϊκισμού.

ΤΑ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΤΑ ΚΑΚΑ ΝΕΑ ΓΙΑ ΤΑ ΕΜΒΟΛΙΑ

Τα καλά νέα για τον εμβολιασμό είναι ότι προχωράει με ταχύτερους ρυθμούς απ’ ό,τι είχε προγραμματιστεί. Σήμερα μπαίνουν στον εμβολιασμό άλλα 55 νοσοκομεία και απομένουν μόνο τα νοσοκομεία στα νησιά, όπου υπάρχουν δυσκολίες στη μεταφορά τους. Με τα νέα νοσοκομεία που αρχίζουν τον εμβολιασμό, οι εμβολιασμοί αναμένεται να φτάσουν τους 8.000 ημερησίως, αντί των 5.000-6.000 που γίνονταν ως τώρα.

Τα κακά νέα είναι ότι οι πολύ μεγάλες παρτίδες εμβολίων αναμένεται να έρθουν τον Μάρτιο. Αυξημένος αριθμός εμβολίων θα υπάρξει και τον Ιανουάριο και τον Φεβρουάριο, αλλά το «άλμα» αναμένεται να γίνει τον Μάρτιο. Η Ελλάδα δεν έχει προχωρήσει σε διμερείς συμφωνίες με τις εταιρίες που παράγουν τα εμβόλια, συντασσόμενη με την κοινή πολιτική της Ε.Ε. Ομως η Ε.Ε. για μία ακόμα φορά δεν έδρασε με την ταχύτητα και την αποτελεσματικότητα που απαιτούν οι καιροί.

Από την στήλη «Δια Ταύτα» της έντυπης έκδοσης του Ελεύθερου Τύπου

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, ανά πάσα στιγμή στο EleftherosTypos.gr