Γράφει ο Γιάννης Παπαδάτος

Η κίνησή του να «προδώσει» τον Νάιτζελ Φάρατζ και να αποπειραθεί να ενταχθεί στην πιο… φιλοευρωπαϊκή ομάδα του Ευρωκοινοβουλίου, τους Φιλελευθέρους (τελικά ο επικεφαλής της, πρώην πρωθυπουργός του Βελγίου Γκι Φερχόφσταντ αθέτησε αργά χθες βράδυ τη συμφωνία τους κατόπιν έντονων εσωτερικών πιέσεων, αφήνοντας τον Γκρίλο στα κρύα του λουτρού), δείχνει πού μπορεί να φτάσει ο άνθρωπος για την εξουσία.

Με ένα νεύμα του αρχηγού, κάπου 40.000 μέλη του Κινήματος Πέντε Αστέρων αποφάσισαν με 78,5% σε online «αμεσοδημοκρατική» ψηφοφορία να εγκαταλείψουν την ομάδα των ευρωσκεπτικιστών ΕFDD και να προσχωρήσουν στην κεντρώα ALDE, μαζί με τον… Μάριο Μόντι. Σαν να λέμε ο Κώστας Ζουράρις αγκαζέ με τον Σημίτη! Θου Κύριε.

Φυσικά ο Φάρατζ δεν χαρίστηκε στον μέχρι πρότινος σύντροφό του: «Ο Γκρίλο πήγε στον πυρήνα του κατεστημένου της ΕΕ. Εγινε ένα με τους ευρωφανατικούς της διατλαντικής συμφωνίας εμπορίου, της μαζικής μετανάστευσης και του ευρωστρατού». Ο απίστευτος Γκρίλο, αφού συνεχάρη τον Φάρατζ για το… Brexit, ψέλλισε κάτι ασυναρτησίες περί «συνέχισης των κοινών αγώνων από διαφορετικά μετερίζια». Το ερώτημα είναι τι θα κάνει τώρα που τον άδειασε ο Φερχόφσταντ. Θα τον θέλει ο Φάρατζ πίσω ή θα μείνει μπουκάλα;

Επίσης είναι άγνωστο πώς θα αντιδράσει η βάση των Πέντε Αστέρων σε αυτά τα καραγκιοζιλίκια. «Η συμμετοχή μας στην ευρωομάδα των κεντρώων είναι τεχνικής (!) και όχι πολιτικής φύσεως. Παραμένουμε κατά της ευρωπαϊκής ενοποίησης και υπέρ ενός δημοψηφίσματος για το ευρώ», πήγε να μπαλώσει τα αμπάλωτα το νούμερο 2 Λουίτζι ντι Μάιο, προτού το κόμμα του φάει πόρτα από τους κεντρώους. Σοφή η παροιμία, «η ζωή είναι πολύ μικρή για να μην είσαι Ιταλός».

 Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου